ผมขออนุญาตแชร์ประสบการณ์ของตัวเองครับ เรื่องเกี่ยวกับโรงพยาบาล
เหตุการณ์เกิดขึ้นประมาณปีที่แล้ว ผมเรียนจบผู้ช่วยพยาบาล แล้วได้เข้าฝึกงานที่ รพ.เอกชล แห่งหนึ่งในถาคอิสาน ซึ่งหัวหน้าแผนกที่เป็นพยาบาลจะรุ่นๆ แม่ผมพอดี เลยเรียกแกว่าแม่ มีคืนนั้นผมกับแม่พยาบาลคนนี้ขึ้นเวรเช้าแล้วต่อดึกตรงกัน ซึ่งผมปกติต้องมารับต่อเวรก่อน 15 นาที แต่แม่พยาบาลแกขี้เกียจขับรถกลับแกเลยนอนในห้องตรวจผู้ป่วยนอก ซึ่งเวรบ่าย/ดึก จะเปิดแค่ห้องฉุกเฉิน ผมก็ลงเวรเช้าไป ก่อนลงผมดูตารางเวรว่าขึ้นคู่กับใครบ้างเสร็จแล้วก็เดินกลับ พอเวรดึก ผมมาสาย 3 นาที มีพี่คนหนึ่งอยู่รอก่อน ผมเลยกล่าวขอบคุณแก แล้วไปนั่งหน้าโต๊ะคอมพิวเตอร์ ผมมองหาหัวหน้าเวร เห็นแกฟุบอยู่ในห้องตรวจ (ซึ่งเป็นกระจกสามารถมองทะลุได้) ด้วยความที่เพลียๆ แต่เวรเช้า  ผมเลยนั่งหลับตาหลังพิงเก้าอี้คอม สักพักได้ยินเสียงล้อเครื่องวัด BP แบบล้อลากมาใกล้ๆ ผม ผมเลยลืมตาขึ้นนึกว่ามีคนไข้มาแล้วหัวหน้าตื่นก่อน แต่หัวหน้ายังฟุบอยู่ ผมก็หันกลับไปมองเครื่องวัด BP มันก็อยู่นิ่งๆ ไม่มีลมนะครับ ผมเลยหลับตาลงอีก สักพักเสียงเก้าอี้คอมข้างๆ ผมขยับเหมือนมีคนลากแล้วเสียงน้ำหนักทิ้งตัวลง ผมก็ลืมตาดูอีก คิดว่าครั้งนี้น่าจะหัวหน้าชัวร์ๆ แต่ก็เหมือนเดิมครับ หัวหน้ายังคงฟุบอยู่โต้ะคอมฯห้องตรวจซึ่งห่างกันมาก ทีนี้ผมเลยเดินไปบอกแกว่าขออนุญาตเข้าห้องน้ำสักครู่นะ แกก็พยักหน้า พอผมถึงห้องน้ำได้ยินเสียงแกเลื่อนประตูเข้าไปในห้องฉุกเฉิน ผมว่าครั้งนี้คนไข้มาชัวร์ เลยรีบทำธุระแล้ววิ่งกลับไปแผนก เห็นแต่หัวหน้าแกยืน ทำหน้า งงๆ ผมก็ถามคนไข้มาเหรอ ? แกบอกได้ยินเสียงเด็กร้องไห้ ก็นึกว่ามีคนไข้เหมือนกัน ผมเลยเดินไปดูที่เตียงออฟเสริฟ ก็ไม่มีใคร เราเลยนั่งด้วยกันที่นั่นจนตี 5 ผมเลยทำงาน เอาถังเก็บ Set ที่ใช้แล้วไปส่งนึ่ง ผมก็ทำหน้าที่ตัวเองไป เห็นเครื่องช่วยชีวิตเด็กที่ใช้แล้วเต็มถังขยะรอแม่บ้านมาเครียร์ตอน 6 โมง พอเวรเช้ามาผมก็ไม่ได้ส่งเวรอะไรเพราะไม่มีเคสเลย แต่ผมถามพี่ที่เวรบ่ายเมื่อวานแล้วมาต่อเวรเช้าว่า เมื่อคืนมีเคส CPR  ไหม ? แกบอก "มี !! เด็กไข้ซักน่าจะเสียมาจากบ้านเพราะถึง รพ ปากเขียวหมดแล้ว" หลังจากเหตุการณ์วันนั้นทุกคนในแผนกก็สัมผัสเหตุการณ์แปลกๆ บ่อยๆ โดยเฉพาะเวรดึก เรื่องนี้เรื่องจริงครับ ผมแค่อยากแชร์ว่าสิ่งที่เราไม่เห็นบางทีก็อาจจะมีจริง