สวัสดีค่ะ......
ไม่ได้อัพเดทอะไรนานมาก เพราะ สามเดือนที่เข้าพรรษามา ชีวิตดีขึ้น แฟนไม่กินเหล้า ไม่กินเบียร์ ไม่ทะเลาะกันเลย
แต่เรื่องก็เกินขึ้นจนได้....
#วันแรกที่เริ่มกลับมาดื่ม งานเลี้ยงบริษัท จัดเดินทางไปต่างจังหวัด มีpartyเล็กๆแต่กินไม่เลิก เราจะกลับห้องเขาจะไปต่อริมทะเลกับเพื่อน OKไปก็ไป...พอไปถึงริมทะเล เริ่มพูดนั่นพูดนี่จนเรามองออกว่าเป็นอาการของคนเมา เราจึงชวนกลับห้อง ไม่ยอมกลับ อ้างนู่นนี่ เราเลยไม่สนใจเดินกลับคนเดียว พอเช้ามาก็ไม่อยากจะตื่น เราต้องไปกินข้าวคนเดียว พอเขาไปเที่ยวก็อ๊วก เพราะหยุดกินมานาน แต่ปัญหาไม่ได้อยู่ตรงนั้น....
ปัญหาคือ...ตั้งแต่ออกพรรษามากินไม่หยุด กินทุกวัน เว้นวันนึงกินอีก พูดไม่ฟัง แถมยังเอาบุหรี่ไฟฟ้าเพื่อนมาลองอีก ทั้งๆที่เลิกบุหรี่นานมากแล้ว..แต่แสดงให้เราเห็นว่าอยากดูด ขอดูด ซึ่งเราไม่OK แต่เขาก็พยายามทำ
วันนี้ก็เป็นอีกวันที่เราต้องกลับมานั่งคิดว่า...จะเอายังไงต่อไป
วันนี้มีงานเลี้ยงอำลาพนักงานที่บริษัท ณ ร้านอาหารเเห่งหนึ่ง คงามจริงถึงเวลา เจ้าของบริษัทกลับ เราก็ควรกลับ เพราะมีเพื่อนบางส่วนกลับแล้ว แต่ยังดึงกินกันต่อไปยอมกลับ เราโดนยุงกัด เราหนีมาที่รถ เราโทรตามให้กลับไม่ยอมกลับ บอกยังมีคนอยู่ จนเที่ยงคืน เราไม่ไหวเลยบอกจะกลับเอง พวกเพื่อนๆที่เหลือเลยกลับ คือ...ถ้าพวกนี้ไม่กลับก็จะไม่กลับใช่ไหม
คือแฟนเราเวลามันเมามันจะว่าตัวเองไม่เมา แต่เรายุกับมันเรารู้ว่า เวลาเมาคือจะพล่าม จนน่ารำคาญ บางทีชอบมาเเตะเนื้อต้องตัวเรา เราไม่ชอบเราเหม็นมาก เรียกว่าเกลียดเลยดีกว่า เราไม่ชอบคนเหนียว สกปรก เหม็นๆเหล้า
สองเดือนที่ผ่านมา...ตัวเขาไม่มีกลิ่นเลย แต่พอกลับมากินเหม็นสาบมาก
เราบอกตรงๆเราไม่รู้จะปรึกษาอะไร..แต่เรารู้สึกเหมือนตัวเองกำลังนับถอยหลัง ว่าเมื่อๆหร่เราควรพอ เราควรหยุด เราเริ่มเอาความดี-ความเอาใจใส่-ความชั่ว-ความเหลวแหลก มาวัดกันเเล้ว นับจากเวลานี้ไปถึงสิ้นเดือน ถ้ามันแย่ลงคงต้องจบลงจิงๆ
สุดท้าย...ถ้าเพื่อนคนไหนเห็นต่างหรือมีเรื่องของตัวเองที่คล้ายๆกัน เขียนตอบมาคุยกันนะ..
ไม่มีปัญหาถึง3เดือน...พอออกพรรษาปัญหากลับมา
ไม่ได้อัพเดทอะไรนานมาก เพราะ สามเดือนที่เข้าพรรษามา ชีวิตดีขึ้น แฟนไม่กินเหล้า ไม่กินเบียร์ ไม่ทะเลาะกันเลย
แต่เรื่องก็เกินขึ้นจนได้....
#วันแรกที่เริ่มกลับมาดื่ม งานเลี้ยงบริษัท จัดเดินทางไปต่างจังหวัด มีpartyเล็กๆแต่กินไม่เลิก เราจะกลับห้องเขาจะไปต่อริมทะเลกับเพื่อน OKไปก็ไป...พอไปถึงริมทะเล เริ่มพูดนั่นพูดนี่จนเรามองออกว่าเป็นอาการของคนเมา เราจึงชวนกลับห้อง ไม่ยอมกลับ อ้างนู่นนี่ เราเลยไม่สนใจเดินกลับคนเดียว พอเช้ามาก็ไม่อยากจะตื่น เราต้องไปกินข้าวคนเดียว พอเขาไปเที่ยวก็อ๊วก เพราะหยุดกินมานาน แต่ปัญหาไม่ได้อยู่ตรงนั้น....
ปัญหาคือ...ตั้งแต่ออกพรรษามากินไม่หยุด กินทุกวัน เว้นวันนึงกินอีก พูดไม่ฟัง แถมยังเอาบุหรี่ไฟฟ้าเพื่อนมาลองอีก ทั้งๆที่เลิกบุหรี่นานมากแล้ว..แต่แสดงให้เราเห็นว่าอยากดูด ขอดูด ซึ่งเราไม่OK แต่เขาก็พยายามทำ
วันนี้ก็เป็นอีกวันที่เราต้องกลับมานั่งคิดว่า...จะเอายังไงต่อไป
วันนี้มีงานเลี้ยงอำลาพนักงานที่บริษัท ณ ร้านอาหารเเห่งหนึ่ง คงามจริงถึงเวลา เจ้าของบริษัทกลับ เราก็ควรกลับ เพราะมีเพื่อนบางส่วนกลับแล้ว แต่ยังดึงกินกันต่อไปยอมกลับ เราโดนยุงกัด เราหนีมาที่รถ เราโทรตามให้กลับไม่ยอมกลับ บอกยังมีคนอยู่ จนเที่ยงคืน เราไม่ไหวเลยบอกจะกลับเอง พวกเพื่อนๆที่เหลือเลยกลับ คือ...ถ้าพวกนี้ไม่กลับก็จะไม่กลับใช่ไหม
คือแฟนเราเวลามันเมามันจะว่าตัวเองไม่เมา แต่เรายุกับมันเรารู้ว่า เวลาเมาคือจะพล่าม จนน่ารำคาญ บางทีชอบมาเเตะเนื้อต้องตัวเรา เราไม่ชอบเราเหม็นมาก เรียกว่าเกลียดเลยดีกว่า เราไม่ชอบคนเหนียว สกปรก เหม็นๆเหล้า
สองเดือนที่ผ่านมา...ตัวเขาไม่มีกลิ่นเลย แต่พอกลับมากินเหม็นสาบมาก
เราบอกตรงๆเราไม่รู้จะปรึกษาอะไร..แต่เรารู้สึกเหมือนตัวเองกำลังนับถอยหลัง ว่าเมื่อๆหร่เราควรพอ เราควรหยุด เราเริ่มเอาความดี-ความเอาใจใส่-ความชั่ว-ความเหลวแหลก มาวัดกันเเล้ว นับจากเวลานี้ไปถึงสิ้นเดือน ถ้ามันแย่ลงคงต้องจบลงจิงๆ
สุดท้าย...ถ้าเพื่อนคนไหนเห็นต่างหรือมีเรื่องของตัวเองที่คล้ายๆกัน เขียนตอบมาคุยกันนะ..