สวัสดี เราเป็นโรคซึมเศร้า ด้วยภาวะซึมเศร้าขั้นรุนแรงทำให้เราต้องดรอปเรียนเราเลยไม่ค่อยมีเพื่อน
เรากลายเป็นคนกลัวการเข้าสังคม ไม่รู้วิธีการสร้างมนุษย์สัมพันธ์ ชีวิตเราเลยรู้สึกโดดเดี่ยว
บางครั้งครอบครัวก็ไม่ได้เป็นเซฟโซนให้กับเรา เวลามีปัญหาเรามักจะคิดหาทางออกด้วยตัวเอง
แม้บางครั้งทางออกนั้นจะเป็นทางที่ผิดไปบ้าง เรารู้สึกเหงา มันใจหายทุกครั้งที่ตะวันตกดิน
เคว้งคว้าง ว่างเปล่า เราอยากมีเพื่อน อยากมีคนรับฟัง อยากมีตัวตน กับใครสักคน
เรายังหายใจ แต่ทำไมกลับรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นเพียงแค่อากาศ
เราแค่อยากมีเพื่อน ที่เข้าใจ รับฟังเราจากใจจริง แค่นั้น
“ฉันแค่อยากมีตัวตน”