ต้องการถามความคิดเห็นของเพื่อนๆค่ะ จขกท.ทำตัวแย่ไหม คิดมากจนปวดหัว เนื่องจากหยุดงาน1สัปดาห์แล้วไม่ได้กลับบ้าน
คือบอกก่อนเลยนะว่า แต่เดิมส่วนตัว จขกท. ติดบ้านมาก ติดแม่จนหลายๆคนคิดว่า จขกท.จะใช้ชีวิตห่างจากแม่ไม่ได้ แต่พอหลังจากแม่เสียชีวิต พ่อแต่งงานใหม่ ซึ่งบ้านของแฟนใหม่พ่อไม่ไกลจากบ้าน จขกท. ซึ่งหมายถึงตอนนี้ไม่มีคนอยู่บ้านเลย บ้านปล่อยทิ้ง พ่อไปอยู่บ้านแฟนใหม่ แม่เสียชีวิต จขกท.ทำงานต่างจังหวัด เลือกที่จะไม่อยู่บ้าน เพราะรู้สึกคิดถึงอดีตที่เคยอบอุ่นไม่อย่กจมอยู่กับอดีตคนเดียว พอมาอยู่ต่างจังหวัด ช่วงหยุดยาวๆ บางความรู้สึกอยากกลับไปหาพ่อ แต่พอถ้ากลับไปพ่อก็ไปทำงาน เช้าเอาข้าวจากบ้านแฟนใหม่มาส่ง เย็นเลิกงานก็เอาข้าวมาส่ง แต่เวลากินข้าว จขกท.กินคนเดียว ไม่เคยได้กินกับพ่อ พ่อกินที่บ้านแฟนใหม่มาแล้ว กลางวันและกลางคืน จขกท.จะอยู่คนเดียว หลับไปพร้อมกับความมืด ทีวี ตู้เย็น เตาแก๊สเครื่องใช้ในบ้านพังแทบหมดเพราะไม่มีคนอยู่ รู้สึกหว้าเหว่มากๆและหลับพร้อมกับน้ำตาที่นึกถึงครอบครัวในอดีต จึงทำให้บางที จขกท ไม่อยากกลับย้าน กลับไปทุกข์กับอดีต กลับไปกินข้าวและนอนคนเดียวในที่ๆมีความทรงจำ แต่การอยู่หอมันไม่มีความทรงจำให้คิด แต่บางความรู้สึกคือ จขกท.อยากกลับไปหาพ่อ แต่ไม่รู้พ่ออยากให้กลับไหม บางทีก็บอกไม่ต้องกลับหรอก แต่เราไม่รู้ใจเขาคิดอย่างไร บางทีก็กลัวไปรบกลัว พอเรากลับบ้านพ่อต้องมาห่วงลูก และห่วงทางบ้านเมีย ขับรถไปกลับระหว่าง2บ้านทั้งวัน แต่อย่างน้อย1ปีกลับไมาต่ำกว่า2 และบอกเลยว่า จขกท.ส่งเงินให้พ่อทุกเดือน แต่ญาติบางคนเขาก็พูดประมาณว่าวันหยุดเสาร์อาทิตย์ หยุด3วันติด อยากให้กลับมาหาพ่อ แต่ไม่มีใครคิดถึงความรู้สึกว่า จขกท. รู้สึกจมกับอดีตเสียใจอยู่ไม่เลิกเวลากลับบ้าน กลับบ้านทีอยากพาพ่อไปเที่ยวพ่อก็ไม่อยากไปไหนด้วย เพราะห่วงทางบ้านเมีย เนื่องจากเขาค้าขายไม่มีคนช่วย ข้าวก็ไม่เคยได้นั่งกินกับพ่อ เท่ากับ จขกท.กับไปเพื่ออยู่คนเดียว จขกท.เลยรู้สึกไม่อยากกลับบ่อย จขกท.ทำตัวแย่ไหมคะในสายตาทุกคน (ขาดพ่อเหมือนท่อแตก ขาดแม่เหมือนแพรหัก คำนี้ใช้ได้จริงๆค่ะ)
ไม่ได้กลับบ้านบ่อย รู้สึกผิดไหม
คือบอกก่อนเลยนะว่า แต่เดิมส่วนตัว จขกท. ติดบ้านมาก ติดแม่จนหลายๆคนคิดว่า จขกท.จะใช้ชีวิตห่างจากแม่ไม่ได้ แต่พอหลังจากแม่เสียชีวิต พ่อแต่งงานใหม่ ซึ่งบ้านของแฟนใหม่พ่อไม่ไกลจากบ้าน จขกท. ซึ่งหมายถึงตอนนี้ไม่มีคนอยู่บ้านเลย บ้านปล่อยทิ้ง พ่อไปอยู่บ้านแฟนใหม่ แม่เสียชีวิต จขกท.ทำงานต่างจังหวัด เลือกที่จะไม่อยู่บ้าน เพราะรู้สึกคิดถึงอดีตที่เคยอบอุ่นไม่อย่กจมอยู่กับอดีตคนเดียว พอมาอยู่ต่างจังหวัด ช่วงหยุดยาวๆ บางความรู้สึกอยากกลับไปหาพ่อ แต่พอถ้ากลับไปพ่อก็ไปทำงาน เช้าเอาข้าวจากบ้านแฟนใหม่มาส่ง เย็นเลิกงานก็เอาข้าวมาส่ง แต่เวลากินข้าว จขกท.กินคนเดียว ไม่เคยได้กินกับพ่อ พ่อกินที่บ้านแฟนใหม่มาแล้ว กลางวันและกลางคืน จขกท.จะอยู่คนเดียว หลับไปพร้อมกับความมืด ทีวี ตู้เย็น เตาแก๊สเครื่องใช้ในบ้านพังแทบหมดเพราะไม่มีคนอยู่ รู้สึกหว้าเหว่มากๆและหลับพร้อมกับน้ำตาที่นึกถึงครอบครัวในอดีต จึงทำให้บางที จขกท ไม่อยากกลับย้าน กลับไปทุกข์กับอดีต กลับไปกินข้าวและนอนคนเดียวในที่ๆมีความทรงจำ แต่การอยู่หอมันไม่มีความทรงจำให้คิด แต่บางความรู้สึกคือ จขกท.อยากกลับไปหาพ่อ แต่ไม่รู้พ่ออยากให้กลับไหม บางทีก็บอกไม่ต้องกลับหรอก แต่เราไม่รู้ใจเขาคิดอย่างไร บางทีก็กลัวไปรบกลัว พอเรากลับบ้านพ่อต้องมาห่วงลูก และห่วงทางบ้านเมีย ขับรถไปกลับระหว่าง2บ้านทั้งวัน แต่อย่างน้อย1ปีกลับไมาต่ำกว่า2 และบอกเลยว่า จขกท.ส่งเงินให้พ่อทุกเดือน แต่ญาติบางคนเขาก็พูดประมาณว่าวันหยุดเสาร์อาทิตย์ หยุด3วันติด อยากให้กลับมาหาพ่อ แต่ไม่มีใครคิดถึงความรู้สึกว่า จขกท. รู้สึกจมกับอดีตเสียใจอยู่ไม่เลิกเวลากลับบ้าน กลับบ้านทีอยากพาพ่อไปเที่ยวพ่อก็ไม่อยากไปไหนด้วย เพราะห่วงทางบ้านเมีย เนื่องจากเขาค้าขายไม่มีคนช่วย ข้าวก็ไม่เคยได้นั่งกินกับพ่อ เท่ากับ จขกท.กับไปเพื่ออยู่คนเดียว จขกท.เลยรู้สึกไม่อยากกลับบ่อย จขกท.ทำตัวแย่ไหมคะในสายตาทุกคน (ขาดพ่อเหมือนท่อแตก ขาดแม่เหมือนแพรหัก คำนี้ใช้ได้จริงๆค่ะ)