สวัสดีค่ะ คือเราอึดอัด และสงสัยมากๆ
ขอเข้าเรื่องเลยนะคะ คือเรื่องมีอยู่ว่า เรามีเพื่อนสนิทคนนึงค่ะ รู้จักกันมาตั้งแต่เด็กๆแล้ว เพื่อนคนนี้เป็นคนที่เรียนเก่งและโดยส่วนตัวเราคิดว่าหน้าดีในระดับนึง แล้วเพื่อนค่อนข้างจะดังมากๆในโรงเรียน แต่ไม่มีแฟนเลยนะคะ ถือว่าเข้าขั้นเพอร์เฟคเลย เพื่อนคนนี้เป็นคนที่น่ารักมากค่ะ นิสัยที่แสดงต่อทุกคนก็เป็นมิตรร่าเริง จนกระทั่งมามอปลาย เรารู้สึกถึงนิสัยเพื่อนที่เปลี่ยนไปค่ะ ...เค้าดูเก็บตัวมากขึ้นมากๆ เวลาใครชวนไปไหนก็ไม่ไป เวลาเรียนที่โรงเรียนต่อหน้าคนอื่นคือเค้ายิ้มแย้มมากค่ะ แต่จากที่เราดู..เรารู้ว่าเพื่อนเราโกหก เพื่อนไม่เหมือนเดิม เราเห็นรอยกรีดแขนที่ข้อมือเพื่อนเกือบทุกวัน รอยเก่ายังไม่หาย รอยใหม่ก็มาเพิ่ม แต่เราไม่กล้าถามว่าเกิดอะไรขึ้น จนเพื่อนผู้ชายในห้องเห็น มันถามเพื่อนเราว่ากรีดแขนหรอ? คือเพื่อนเราเค้าเงียบเลยค่ะไม่ตอบอะไร เราเลยรู้ว่าเพื่อนไม่ปกติแน่ๆ เราสงสัยว่าเพื่อนเป็นโรคซึมเศร้าค่ะ จนเราลองถามอ้อมๆดู..เพื่อนก็บอกเรื่องต่างๆมาประมาณว่า 1.เค้าเบื่อครอบครัวที่กดดัน 2.เค้าท้อกับอาจารย์ที่อคติเค้า (คือเพื่อนเรามีปัญหากับครูคนนึงค่ะ ชอบโดนว่ากลางแถว ไม่ก็กลางห้องบ่อยๆ ทั้งๆที่เรากลับคิดว่าเพื่อนเราเรียนเรียนติดท้อปตลอด กิจกรรมก็ทำทุกอย่าง คือเราไม่ได้อวยนะ แต่เราเห็นความพยายามของมันจริงๆ) แล้วข้อสุดท้ายเค้าเบื่อคนที่ด่าและสวมหน้ากากใส่ ก็อย่างที่บอกตอนแรกคือคนเข้าหาเพื่อนเราเยอะมากๆเพื่อนเราบอกว่าคนพวกนี้ลับหลังก็นินทาเค้ามาโดยตลอด ทั้งบุลลี่หน้าตา บุลลี่สีผิวที่ขาวมากๆว่ากินยา(เพื่อนเราสีธรรมชาติ) แล้วเพื่อนเราเป็นคนที่แทบไม่ร้องไห้เลยค่ะ แต่ตาจะดูน้ำตาคลอแบบยิ้มๆ(?) คือเราสงสารเพื่อนมากๆด้วยความที่อยู่กับมันมาตั้งแต่เด็ก มีวันนึงเราเผลอไปเห็นเพลิสเพลงในโทรศัพท์เพื่อนค่ะ ซึ่งเพลงแต่ละอย่างมีเนื้อหาเสียดสังคมมากๆบางเพลงพูดถึงการฆ่าคนให้ตาย(โดยเฉพาะฆ่าเพื่อน) บางเพลงก็พูดถึงการลาตาย คือตอนนั้นเราตกใจมากเลย เพราะเพื่อนเราภายนอกดูอ่อนต่อโลกมาก เวลาถามอะไรก็ดูไม่รู้ ดูเด็กมากๆในสายตาทุกคน มีเราคนเดียวที่รู้ว่าเพื่อนทำร้ายตัวเอง รสนิยมเพลงของเพื่อนก็ด้วย ...พอเพื่อนรู้ว่าเราเริ่มถามอะไรแปลกๆกับเค้าบ่อยๆ เค้าก็ชอบพูดประมาณว่าอย่ากลัวเค้าเลย เค้าจะช่วยปัญหาของเราทุกอย่างที่ช่วยได้(?) ซึ่งมันทำให้เราคิดลึกมากๆ คำพูดเพื่อนแต่ละคำดูซ่อนอะไรอยู่เต็มไปหมด คือเราอยากบอกครอบครัวเค้ามาก แต่เหมือนเพื่อนจะไม่พร้อม(เราคิดเอง) เราคิดถึงความสดใจของเพื่อนมาก ทุกคนว่าเพื่อนเราเป็นอะไรคะมันใช่อาการทางจิต หรือโรคซึมเศร้าหรือป่าว เราควรจะทำยังไงดี?
เพื่อนเปลี่ยนไปแปลกๆ อยากรู้ว่านี่ใช้อาการของโรคจิ
ขอเข้าเรื่องเลยนะคะ คือเรื่องมีอยู่ว่า เรามีเพื่อนสนิทคนนึงค่ะ รู้จักกันมาตั้งแต่เด็กๆแล้ว เพื่อนคนนี้เป็นคนที่เรียนเก่งและโดยส่วนตัวเราคิดว่าหน้าดีในระดับนึง แล้วเพื่อนค่อนข้างจะดังมากๆในโรงเรียน แต่ไม่มีแฟนเลยนะคะ ถือว่าเข้าขั้นเพอร์เฟคเลย เพื่อนคนนี้เป็นคนที่น่ารักมากค่ะ นิสัยที่แสดงต่อทุกคนก็เป็นมิตรร่าเริง จนกระทั่งมามอปลาย เรารู้สึกถึงนิสัยเพื่อนที่เปลี่ยนไปค่ะ ...เค้าดูเก็บตัวมากขึ้นมากๆ เวลาใครชวนไปไหนก็ไม่ไป เวลาเรียนที่โรงเรียนต่อหน้าคนอื่นคือเค้ายิ้มแย้มมากค่ะ แต่จากที่เราดู..เรารู้ว่าเพื่อนเราโกหก เพื่อนไม่เหมือนเดิม เราเห็นรอยกรีดแขนที่ข้อมือเพื่อนเกือบทุกวัน รอยเก่ายังไม่หาย รอยใหม่ก็มาเพิ่ม แต่เราไม่กล้าถามว่าเกิดอะไรขึ้น จนเพื่อนผู้ชายในห้องเห็น มันถามเพื่อนเราว่ากรีดแขนหรอ? คือเพื่อนเราเค้าเงียบเลยค่ะไม่ตอบอะไร เราเลยรู้ว่าเพื่อนไม่ปกติแน่ๆ เราสงสัยว่าเพื่อนเป็นโรคซึมเศร้าค่ะ จนเราลองถามอ้อมๆดู..เพื่อนก็บอกเรื่องต่างๆมาประมาณว่า 1.เค้าเบื่อครอบครัวที่กดดัน 2.เค้าท้อกับอาจารย์ที่อคติเค้า (คือเพื่อนเรามีปัญหากับครูคนนึงค่ะ ชอบโดนว่ากลางแถว ไม่ก็กลางห้องบ่อยๆ ทั้งๆที่เรากลับคิดว่าเพื่อนเราเรียนเรียนติดท้อปตลอด กิจกรรมก็ทำทุกอย่าง คือเราไม่ได้อวยนะ แต่เราเห็นความพยายามของมันจริงๆ) แล้วข้อสุดท้ายเค้าเบื่อคนที่ด่าและสวมหน้ากากใส่ ก็อย่างที่บอกตอนแรกคือคนเข้าหาเพื่อนเราเยอะมากๆเพื่อนเราบอกว่าคนพวกนี้ลับหลังก็นินทาเค้ามาโดยตลอด ทั้งบุลลี่หน้าตา บุลลี่สีผิวที่ขาวมากๆว่ากินยา(เพื่อนเราสีธรรมชาติ) แล้วเพื่อนเราเป็นคนที่แทบไม่ร้องไห้เลยค่ะ แต่ตาจะดูน้ำตาคลอแบบยิ้มๆ(?) คือเราสงสารเพื่อนมากๆด้วยความที่อยู่กับมันมาตั้งแต่เด็ก มีวันนึงเราเผลอไปเห็นเพลิสเพลงในโทรศัพท์เพื่อนค่ะ ซึ่งเพลงแต่ละอย่างมีเนื้อหาเสียดสังคมมากๆบางเพลงพูดถึงการฆ่าคนให้ตาย(โดยเฉพาะฆ่าเพื่อน) บางเพลงก็พูดถึงการลาตาย คือตอนนั้นเราตกใจมากเลย เพราะเพื่อนเราภายนอกดูอ่อนต่อโลกมาก เวลาถามอะไรก็ดูไม่รู้ ดูเด็กมากๆในสายตาทุกคน มีเราคนเดียวที่รู้ว่าเพื่อนทำร้ายตัวเอง รสนิยมเพลงของเพื่อนก็ด้วย ...พอเพื่อนรู้ว่าเราเริ่มถามอะไรแปลกๆกับเค้าบ่อยๆ เค้าก็ชอบพูดประมาณว่าอย่ากลัวเค้าเลย เค้าจะช่วยปัญหาของเราทุกอย่างที่ช่วยได้(?) ซึ่งมันทำให้เราคิดลึกมากๆ คำพูดเพื่อนแต่ละคำดูซ่อนอะไรอยู่เต็มไปหมด คือเราอยากบอกครอบครัวเค้ามาก แต่เหมือนเพื่อนจะไม่พร้อม(เราคิดเอง) เราคิดถึงความสดใจของเพื่อนมาก ทุกคนว่าเพื่อนเราเป็นอะไรคะมันใช่อาการทางจิต หรือโรคซึมเศร้าหรือป่าว เราควรจะทำยังไงดี?