คือผมเป็นนักศึกษามหาลัยพึ่งขึ้นปี2 เเล้วเหมือนไปสนิทกับเพื่อนคนหนึ่งก็ค่อนข้างสนิทมากเพราะเเบบปกติจะไม่ค่อยสนิทกับเพื่อนผช.เท่าไหร่เพราะผมเป็นคนค่อนข้างเรียบร้อย เขาเป็นคนดีมากช่วยผมหลายๆเรื่องเลย เวลาเรียนตรงไหนไม่รู้เรื่องเขาก็จะสอนให้ เวลาอ่านหนังสือสอบเขาก็จะชอบให้กำลังใจผมเสมอ ทักมาคุยด้วยเกือบตลอดเลยซึ่งปกติจะมีเเต่เพื่อนสนิททักมาไงส่วนใหญ่ตอนเเรกๆยังไม่สนิทเเต่ปจบสนิทเเล้ว ส่วนตัวก็ยังไม่เคยคบกับผู้หญิงนะเเต่เคยมีเเต่ไปเเอบชอบเขาเเต่ไม่ได้บอกเลยปล่อยว่างไป ผมเป็นคนที่ค่อนข้างอ่อนเเอเลยก็ว่าได้ ตั้งเเต่ขึ้นมัธยมมาก็มีคนมาเเบบดูเเลเหมือนเป็นคนเพื่อนเเบบเป็นห่วง โดยเฉพาะพวกผู้ชายเลยตอนม.ต้นก็มีเพื่อนผช.มาจีบเเต่เราไม่รู้สึกอะไรเลยเเบบคิดว่าชาตินี้คงไม่มีทางชอบเพศเดียวกันเเน่เพราะคิดว่าถ้ามันจะเป็นคงเป็นมาตั้งนานเเล้ว เเต่พอเขามาทำดีด้วยมากอดผมเกือบทุกวันอ่ะมาเล่นด้วยเเบบชอบเอาคางมาไว้ที่ไหล่555555 มันจะฟินๆบอกเลยเเล้วเราก็รักเขามากด้วยจนวันปัจฉิมเขาก็มาบอกชอบเราเเต่เเบบด้วยความไม่รู้ว่าถ้าเราชอบผู้ชายเเล้วอะไรมันจะตามมาเยอะเเยะเลยครอบครัวคงรับไม่ได้เเน่เลยไม่ได้บอกเขาไปเเล้วกลับมานั่งร้องไห้ที่บ้านหนักมากกก พอขึ้นม.ปลายมาเพื่อนผช.ในห้องก็ชอบมาเเบบมากอดมาเเกล้งอ่ะจนรู้สึกว่าจะพยายามเลิกชอบผช.เเล้วเเต่สภาพเเวดล้อมมันไม่ได้เลย เลยคิดว่าขึ้นปี1จะเปลี่ยนตัวเองใหม่ทำตัวเข้มเเข็งขึ้นไม่ต้องการใครมาดูเเล เเต่ก็เป็นเจอมันเราว่าเราเเพ้คนใจดีอ่ะใครมาใจดีมากๆด้วยก็ชอบเขาหมดเลย  เวลาเจอหน้าเขาเราจะยิ้มให้กันตลอดเลยเเบบอยากมาเรียนมหาลัยทุกวันเลยมีความสุข เเต่พอเราสนิทกันมากขึ้นเลยรู้ว่าเขาไม่ได้ชอบผช.เลยตอนนี้พยายามลืมเขายุเเต่เครียดมากเจอหน้าก้ไม่อยากคุยเเต่เขาก้ทักเราตามาภาษาเพื่อนอ่ะคือเราสนิทกันอ่ะเราจะพยายามเลิกยุ่งด้วยไงคิดว่าเหนื่อยตัวเองเปล่าๆเจ็บมาเยอะอดทนมามาก ควรทำไงดีครับ