เรียกว่ามหกรรมกีฬาพื้นบ้านเอเชียตะวันออกเชียงใต้กลับมาอีกแล้ว งานนี้ฟุตบอลกีฬายอดฮิตต้องมาเตะกันที่ประเทศที่ไม่ได้เป็นตัวเต็ง โดยส่วนตัวครั้งนี้ให้ตัวเต็ง คือ เวียดนาม มาเลเซีย และไทย โดยวัดจากผลงานรอบคัดเลือก afc ที่เวียดนามได้เข้ารอบ มาเลเซียที่เสมอจีนมาได้แต่ตกรอบเพราะลูกได้เสีย และไทยแชมป์เก่า
ถ้าวัดด้วยดีกรีตอนนี้ เวียดนาม น่าจะเป็นเต็ง 1 จากผลงานที่ตบไทยเข้ารอบ afc u23 ถ้าวัดกันด้วยผลงานนัดเดียวเพียวๆ ทัวร์ที่ไม่ยาว มีเวลาพัก เวียดนามย่อมได้เปรียบทุกทีมจากนักเตะมากประสบการณ์ในชุดใหญ่อย่าง เหงียนกวางไฮ ซุปตาร์ยืน 1 ของประเทศ แต่รายการนี้นั้นเหมือนมีอาถรรพ์กับเวียดนามเหมือนกันที่มักจอดป้ายก่อนรอบชิงเสมอ ต้องมาดูว่าโค้ชปาร์ค จะโรเตชั่นนักเตะ 20 คน ให้มีประสิทธิภาพทั้งทัวร์นาเม้นอย่างไร อีกอย่าง คือ แบ๊คซ้าย อย่าง วาน เฮา เวียดนามจะกล้าขอสโมสรมาเล่นหรือไม่ เพราะถ้ามาโอกาสที่จะอยู่ยุโรปต่อจะยากขึ้นไปอีก เพราะมกราก็ต้องมาแข่ง afc u23 นี่อาจเป็นจุดอ่อนของเวียดนามที่ว่าขุมกำลังสำรองน่าจะยังมีเครื่องหมายคำถาม เรียกว่ามีข้อดี แต่ก็มีข้อที่น่าจะเป็นจุดด้อยเช่นกัน
เต็ง 2 ขอยกให้ทีมชาติไทยของตัวเอง ด้วยที่อาจมีผู้เล่นมีประสบการณ์จากครั้งที่แล้วอย่าง วรชิต หรือเควิน ดีรมรัมย์(ถ้าโค้ชเรียก) ศฤงคาร รัตนากร ชินภัทร พีฬาวัช เรียกว่า หลายๆคนเคยผ่านประสบการณ์ตรงนี้มากแล้วที่ครั้งไปมาเลเซีย เล่นต่อหน้าแฟนบอล 70000 บางคนก็เคยมาแล้ว นับแค่ประสบการณ์ในรายการนี้ไทยน่าจะมีมากที่สุด และถ้านับขุมกำลังแล้วเทียบกับเพื่อนบ้าน เด็กไทยที่น่าจะติดทีมชาติชุดนี้ ผ่านการเล่นไทยลีก 1 และ 2 มาหลายปีแทบทุกคน นักเตะอย่าง อย่างกองหน้านี่อาจมีปัญหาที่มีแค่ศุภนัฐ สิทธิโชค เท่านั้นที่เป็นหน้าอาชีพ และได้รับโอกาสเล่นบนลีกสูงสุดในปีนี้บ่อยหน่อย แต่กองกลาง ผมเลือกไม่ถูกเลย ศุภโชค ศุภชัย เอกนิษฐ์ อานนท์ รัตนากร วรชิต วิศรุต เจริญศักดิ์ ฉัตรมงคล พัชรพล และพวก t2 ที่ได้ลงสม่ำเสมอกับทีมฟอร์มแรง อย่างกานรินทร์ จะว่าอวยก็ได้แต่ผมว่าประสบการณ์ในการเล่นทุกสัปดาห์ในลีก นักเตะไทยน่าจะมีเยอะกว่าทุกทีมในอาเซี่ยน อยู่ที่นิชิโนะจะใช้ทรัพยากรที่มีอยู่อย่างไรให้เกิดประโยชน์ที่สุด ตรงนี้น่าจะเป็นจุดแข็งของไทย แต่จุดอ่อนไทยอยู่ที่กองหลังตัวกลาง ที่นิชิโนะปวดหัวตั้งแต่ชุดใหญ่เพราะทีมไทยลีกเล่นหลัง 3 ชุดเล็กที่ไม่ค่อยได้เล่นคงปวดหัวไม่ต่างกัน ตรงนี้น่าจะเป็นจุดที่ต้องปรับให้ดีขึ้น
ปิดท้ายด้วยเสือเหลือ มาเลียเซีย พูดตามตรงไม่ค่อยได้มีข้อมูลของเค้ามากนัก แต่ดูจากรายชื่อที่แข่งรายการ afcu23 รอบคัดเลือกก็พบว่านักเตะบางคนของทีมนี้ก็มีรายชื่อเล่นชุดใหญ่บางแล้วพอควร นักเตะคนสำคัญที่น่าจับตามองน่าจะเป็นกองกลาง Syamer Kutty Abba จากยะโฮทีมดังจากแดนเสือเหลือง ปัญหาอาจคล้ายเวียดนามคือถึงจะแข่งน้อยกว่า 1 นัด แต่การจะไปถึงฝั่งต้องผ่านด่านอย่างน้อย 4 นัด เรียกว่าก็น่าจะกรอบเหมือนกัน การพักนักเตะเป็นสิ่งสำคัญอย่างยิ่ง และประสบการณ์นักเตะทั้งทีมยังมีคำถาม สิ่งที่ได้เปรียบสำคัญของมาเลเซีย คือ เพื่อนร่วมสายที่ไม่ได้โหดมาก กับการที่ไม่ต้องพะวง afcu23 เค้าจัดหนักได้เต็มที่
จากที่โค้ชโชค และโค้ชโย่ง ออกมาพูดซีเกมส์ไม่ง่าย และครั้งนี้น่าจะเป็นครั้งที่ไทยเตรียมทีมน้อยมีความพร้อมน้อยกว่าปี 2013 2015 2017 เสียอีก และยังมีรายการให้ห่วงหน้าพะวงหลัง การพักผู้เล่นในทีมและได้ผลการแข่งที่ต้องการมีความสำคัญอย่างยิ่งยวด คิดว่าใครทำดีกว่าก็ได้แชมป์
ซีเกมส์ u23 เวียดนาม มาเลเซีย ไทย ใครโรเตชั่นดีกว่าโอกาสได้แชมป์สูง
ถ้าวัดด้วยดีกรีตอนนี้ เวียดนาม น่าจะเป็นเต็ง 1 จากผลงานที่ตบไทยเข้ารอบ afc u23 ถ้าวัดกันด้วยผลงานนัดเดียวเพียวๆ ทัวร์ที่ไม่ยาว มีเวลาพัก เวียดนามย่อมได้เปรียบทุกทีมจากนักเตะมากประสบการณ์ในชุดใหญ่อย่าง เหงียนกวางไฮ ซุปตาร์ยืน 1 ของประเทศ แต่รายการนี้นั้นเหมือนมีอาถรรพ์กับเวียดนามเหมือนกันที่มักจอดป้ายก่อนรอบชิงเสมอ ต้องมาดูว่าโค้ชปาร์ค จะโรเตชั่นนักเตะ 20 คน ให้มีประสิทธิภาพทั้งทัวร์นาเม้นอย่างไร อีกอย่าง คือ แบ๊คซ้าย อย่าง วาน เฮา เวียดนามจะกล้าขอสโมสรมาเล่นหรือไม่ เพราะถ้ามาโอกาสที่จะอยู่ยุโรปต่อจะยากขึ้นไปอีก เพราะมกราก็ต้องมาแข่ง afc u23 นี่อาจเป็นจุดอ่อนของเวียดนามที่ว่าขุมกำลังสำรองน่าจะยังมีเครื่องหมายคำถาม เรียกว่ามีข้อดี แต่ก็มีข้อที่น่าจะเป็นจุดด้อยเช่นกัน
เต็ง 2 ขอยกให้ทีมชาติไทยของตัวเอง ด้วยที่อาจมีผู้เล่นมีประสบการณ์จากครั้งที่แล้วอย่าง วรชิต หรือเควิน ดีรมรัมย์(ถ้าโค้ชเรียก) ศฤงคาร รัตนากร ชินภัทร พีฬาวัช เรียกว่า หลายๆคนเคยผ่านประสบการณ์ตรงนี้มากแล้วที่ครั้งไปมาเลเซีย เล่นต่อหน้าแฟนบอล 70000 บางคนก็เคยมาแล้ว นับแค่ประสบการณ์ในรายการนี้ไทยน่าจะมีมากที่สุด และถ้านับขุมกำลังแล้วเทียบกับเพื่อนบ้าน เด็กไทยที่น่าจะติดทีมชาติชุดนี้ ผ่านการเล่นไทยลีก 1 และ 2 มาหลายปีแทบทุกคน นักเตะอย่าง อย่างกองหน้านี่อาจมีปัญหาที่มีแค่ศุภนัฐ สิทธิโชค เท่านั้นที่เป็นหน้าอาชีพ และได้รับโอกาสเล่นบนลีกสูงสุดในปีนี้บ่อยหน่อย แต่กองกลาง ผมเลือกไม่ถูกเลย ศุภโชค ศุภชัย เอกนิษฐ์ อานนท์ รัตนากร วรชิต วิศรุต เจริญศักดิ์ ฉัตรมงคล พัชรพล และพวก t2 ที่ได้ลงสม่ำเสมอกับทีมฟอร์มแรง อย่างกานรินทร์ จะว่าอวยก็ได้แต่ผมว่าประสบการณ์ในการเล่นทุกสัปดาห์ในลีก นักเตะไทยน่าจะมีเยอะกว่าทุกทีมในอาเซี่ยน อยู่ที่นิชิโนะจะใช้ทรัพยากรที่มีอยู่อย่างไรให้เกิดประโยชน์ที่สุด ตรงนี้น่าจะเป็นจุดแข็งของไทย แต่จุดอ่อนไทยอยู่ที่กองหลังตัวกลาง ที่นิชิโนะปวดหัวตั้งแต่ชุดใหญ่เพราะทีมไทยลีกเล่นหลัง 3 ชุดเล็กที่ไม่ค่อยได้เล่นคงปวดหัวไม่ต่างกัน ตรงนี้น่าจะเป็นจุดที่ต้องปรับให้ดีขึ้น
ปิดท้ายด้วยเสือเหลือ มาเลียเซีย พูดตามตรงไม่ค่อยได้มีข้อมูลของเค้ามากนัก แต่ดูจากรายชื่อที่แข่งรายการ afcu23 รอบคัดเลือกก็พบว่านักเตะบางคนของทีมนี้ก็มีรายชื่อเล่นชุดใหญ่บางแล้วพอควร นักเตะคนสำคัญที่น่าจับตามองน่าจะเป็นกองกลาง Syamer Kutty Abba จากยะโฮทีมดังจากแดนเสือเหลือง ปัญหาอาจคล้ายเวียดนามคือถึงจะแข่งน้อยกว่า 1 นัด แต่การจะไปถึงฝั่งต้องผ่านด่านอย่างน้อย 4 นัด เรียกว่าก็น่าจะกรอบเหมือนกัน การพักนักเตะเป็นสิ่งสำคัญอย่างยิ่ง และประสบการณ์นักเตะทั้งทีมยังมีคำถาม สิ่งที่ได้เปรียบสำคัญของมาเลเซีย คือ เพื่อนร่วมสายที่ไม่ได้โหดมาก กับการที่ไม่ต้องพะวง afcu23 เค้าจัดหนักได้เต็มที่
จากที่โค้ชโชค และโค้ชโย่ง ออกมาพูดซีเกมส์ไม่ง่าย และครั้งนี้น่าจะเป็นครั้งที่ไทยเตรียมทีมน้อยมีความพร้อมน้อยกว่าปี 2013 2015 2017 เสียอีก และยังมีรายการให้ห่วงหน้าพะวงหลัง การพักผู้เล่นในทีมและได้ผลการแข่งที่ต้องการมีความสำคัญอย่างยิ่งยวด คิดว่าใครทำดีกว่าก็ได้แชมป์