อาการอยากรู้ เกิดจากเมื่อวันก่อนเราไปวัดมา แล้วพระท่านจะมัดสายสิญจ์ให้ เราก็ยื่นมือข้างขวาไป มัคทายกก็ทักว่า "บ่ใจ้อี่หล้า แม่ยิงเบี้ยงซ้าย ป้อจายเบี้ยงขวา เอาเบี้ยงซ้ายมาก่ะลูก" (จขกท.คนเหนือเจ้าาาา)
เราสตั๊นไปแปปนึง คือไม่ยินคำเมืองแท้ๆนานมาก เดี๋ยวนี้เหมือนจะพูด คำไทยกลาง สำเนียงเมืองเหนือ ไปซะมากกว่า
สำหรับเราเอง คำพื้นเมืองหรือคำท้องถิ่นที่ไม่ได้ยินนานมากๆ อย่างเช่น
เกิ่ก = เกะกะ
ซุด = มุ้ง
ไม้ยูง = ไม้กวาด
ตอนนี้ก็นึกออกแค่ไม่กี่คำเอง คิดๆดูแล้วนึกถึงตอนเป็นเด็กๆ ตากับยายชอบมีคำแปลกๆมาให้คิดอยู่เรื่อย 😊
(ตอนเด็กๆอยู่เหนือ พอขึ้นประถมไปอยู่ใต้)
เราคิดว่า ภาษาถิ่น มันมีเอกลักษณ์ สละสลวย ฟังแล้วคิดว่าตัวเองโชคดีจังที่เกิดในประเทศนี้
มีภาษาถิ่นคำไหนบ้างที่ตอนนี้ไม่ค่อยมีคนพูดแล้ว
เราสตั๊นไปแปปนึง คือไม่ยินคำเมืองแท้ๆนานมาก เดี๋ยวนี้เหมือนจะพูด คำไทยกลาง สำเนียงเมืองเหนือ ไปซะมากกว่า
สำหรับเราเอง คำพื้นเมืองหรือคำท้องถิ่นที่ไม่ได้ยินนานมากๆ อย่างเช่น
เกิ่ก = เกะกะ
ซุด = มุ้ง
ไม้ยูง = ไม้กวาด
ตอนนี้ก็นึกออกแค่ไม่กี่คำเอง คิดๆดูแล้วนึกถึงตอนเป็นเด็กๆ ตากับยายชอบมีคำแปลกๆมาให้คิดอยู่เรื่อย 😊
(ตอนเด็กๆอยู่เหนือ พอขึ้นประถมไปอยู่ใต้)
เราคิดว่า ภาษาถิ่น มันมีเอกลักษณ์ สละสลวย ฟังแล้วคิดว่าตัวเองโชคดีจังที่เกิดในประเทศนี้