เหนื่อยมาก ไม่อยากแต่งงานแล้ว หลายๆอย่างไม่เป็นอย่างที่เราคิดฝันไว้ บ้านผมไม่ได้รวยนะ แม่ก็เป็นแค่ครูบ้านนอกคนหนึง จะมาเรียกร้องเอาอะไรจากบ้านผมหนักหนา ค่าใช้จ่ายในการแต่งงานตั้งแต่ของชำร่วยไปจนถึงค่าโต๊ะจีนทุกๆอย่างบ้านผมก็ออกให้หมด สินสอดรวมทอง 320,000. ก็คงไม่ได้คืน รวมๆแล้วแม่กับผมก็จ่ายหลายแสนอยู่ หัดเห็นใจกันบ้างครับ เงินจำนวนนี้บ้างคนอาจมองว่าไม่เท่าไหร่ แต่สำหรับผมแล้วมันเยอะนะ ผมสามารถเอาไปใช้หนี้ให้แม่ เอาจ่ายค่าบ้าน จ่ายค่าผ่อนรถ หรือเอาไปเป็นทุนทำอย่างอื่นได้มากมาย แต่พวกคุณก็จะเก็บเอาไว้เอง ชอบอ้างว่ามันเป็นธรรมเนียม เป็นค่าน้ำนม ผมว่าเป็นคำอ้างที่พวกคุณได้ผลประโยชน์ไงครับ ถึงอ้างกันแต่แบบนี้ ผมเห็นใจแม่ผมมากเพราะอีกไม่กี่ปีแม่ผมก็เกรียนอายุราชการแล้วแทนที่จะมีเงินเก็บ ก็ต้องมาแบกรับภาระรวมกับผม ผมรู้สึกเสียใจมากกับเหตุการณ์ที่ผมกำลังเจออยู่นี้ แทนที่ผมจะได้ตอบแทนบุญคุณแม่ของผม แต่กับมาสร้างภาระให้ท่านอีก เมื่อไหร่จะยกเลิกสินสอดบ้าๆนี้ไปซะที รู้ไหมว่ามันเป็นปัญหามากแค่ไหนกับลูกผู้ชายคนนึ่ง ที่รักผู้หญิงคนนึ่งอยากสร้างครอบครัวกับเธอให้เกียรติเธอด้วยการทำตามประเพณีทุกอยากแต่ติดตรงสินสอดบ้าๆนี่หละ ยิ่งใกล้วันแต่งยิ่งไม่มีความสุข แค่มาระบายครับ ขอบคุณมากที่รับฟังและแสดงความคิดเห็นครับ