คือตั้งแต่จขกทฝึกสติมาตามแนวรู้กายรู้ใจมากไม่นานมีจูนอารมณ์ไม่ได้บ้างแต่พอปรับๆได้บ้าง แต่คือผลจากการภาวนาด้วยการฝึกสติรู้กายรู้ทันใจตัวเอง+สมถะบ้าง แล้วรู้สึกตัวเองคิดถึงปัญหาในอดีตน้อยลงยอมคนได้มากขึ้น มองปัญหาง่ายขึ้น คิดมากน้อยลง บวกดับเวลาคิดอะไรเป็นการงานแล้วเหมือนสมองไวขึ้นแบบคล่องแคล่วว่องไวจำอะไรได้ง่ายขึ้นเวลาบันทึกอะไรโน้ตอะไรก็นึกออกได้ภายในเวลาไม่นาน ทางหลักเหตุผลจิตวิทยาหรือสมองทางการแพทย์สามารถอธิบายว่าไงได้บ้างครับ
ตามหลักเหตุผลหรือวิทยาศาสตร์เราสามารถอธิบายผลจากการภาวนาแล้วความจำดีขึ้นหลงลืมน้อยลงคิดอะไรฉับไวขึ้นว่าไงดีครับ???