เราคบกับแฟนมาครึ่งปีหน่อยๆแล้วค่ะ เขาเริ่มบังคับเราในช่วงเริ่มเข้าเดือนที่4เป็นต้นมาอาจจะเพราะด้วยความที่เขาโตกว่าและเป็นผู้ใหญ่แล้ว
เมื่อก่อนเราชอบเที่ยว กลับบ้านดึก แต่เราทำงานพิเศษเลยมีเงินไปเที่ยวนะไม่ได้เดือดร้อนพ่อแม่ ชอบเที่ยวแบบนี้เรื่องกินเหล้ากินเบียร์เราก็ไม่พลาดอยู่แล้วแหละ เรานอนไม่ค่อยเป็นเวลา เราไม่ชอบออกกำลังกาย บลาๆๆ
และสิ่งที่เค้าบังคับเหมือนเป็นข้อตกลงในการคบกันคือ
บังคับเรื่องการกลับบ้านต้องห้ามดึก เรียนเสร็จก็ต้องรีบกลับเลย // ห้ามกินเหล้าเบียร์อีกต่อไป ยกเว้นจะกินกับที่บ้านซึ่งที่บ้านเราแทบจะไม่กินกันเลย ถ้าลองนับดูตกปีนึงกินไม่เกิน3ครั้งด้วยมั้ง // บังคับเรื่องการนอนตอนแรกให้เรานอน3ทุ่มครึ่งทุกวัน งานไม่เสร็จแค่ไหนก็ต้องนอนไม่มีเว้น แต่ตอนนี้ขยับมา4ทุ่มแล้วค่ะ // บังคับให้มีเงินเก็บ(เอออันนี้เรื่องดีนะ) // บังคับให้ออกกำลังกายด้วยการไปวิ่ง4ครั้งต่อสัปดาห์ // บังคับให้เราห้ามกินอาหารที่เป็นพวกเส้นแปรรูปเกิน2ครั้งต่อสัปดาห์ แบบพวกยำวุ้นเส้น ก๋วยเตี๋ยว สปาเก็ตตี้อะไรเงี้ย // บังคับให้เราทำกับข้าวกินเองเช้า-เที่ยงในวันจันทร์-ศุกร์ // บังคับให้เราห้ามกินน้ำอัดลมเลย ส่วนน้ำหวานกินได้เดือนละครั้งสองครั้งเท่านั้น // ต้องเป็นฝ่ายเอาใจเขาแลบอกเขาตลอดไม่ว่าจะทำอะไร ทุกอย่างค่ะ ตื่นก็ต้องบอก ออกจากบ้าน ขึ้นรถ เรียน เลิกเรียน กินข้าว กลับบ้าน ถึงบ้าน ไปออกกำลังกาย อาบน้ำ นอน ยิ่งถ้านอนแล้วลืมบอกเขาจะหงุดหงิดมากเคยถึงขั้นว่าทะเลาะกันจะเลิก แต่กลับกัน เขาไม่ได้เป็นฝ่ายเอาใจเราเท่าไหร่เลย แต่พอย้อนกลับไปดูช่วง2เดือนแรกๆนี่โอโหเอาใจเก่งมาก จีบผู้หญิงคนไหนคนนั้นก็หลงอะ พูดก็ดีมาก เดี๋ยวนี้เอะอะไม่พอใจอะไรก็ขึ้นคำหยาบคายง่ายมากแล้วหละ วันๆเราต้องบอกตลอดว่าทำอะไรอยู่และยังต้องมาคอยถามเขาเอาใจเขาว่าพี่เป็นไงบ้างคะ เลิกงานกี่โมงหรอเมื่อคืน เหนื่อยไหม ไปนอนได้แล้วนะ รีบนอนนะคะ พี่กินอารายยังคะ เขาเจอคนแย่ๆที่ทำงานมาบางทีก็บ่นให้เราฟังเราก็รับฟังและบอกเขาให้สู้ๆ แต่เวลาเราเจออะไรแย่ๆในชีวิตประจำวันบ้างแล้วเล่าให้เขาฟังเราก็ได่แต่คำแนะนำแย่ๆเหมือนไปเล่าละตัวเองโดนว่ากลับมามากกว่า เวลาเราทำกับข้าวอะไรกินต้องถ่ายให้ดูตลอด คือแทบจะ90%เราต้องเป็นฝ่ายถามเขาตลอดด้วยซ้ำแต่ละวัน เขาไม่มีมาถามเราเลยอะว่าเราเป็นไง กินอะไรยัง ที่เขาเคยเอาใจเราตลอดช่วงแรกๆคือไม่มีเลย แบบ0%เลยอะ
ถามว่าเขาดีกับเราบ้างไหม ก็มีหลายอย่าง แต่ไม่ใช่ที่เรากล่าวมาด้านบน อาจจะเป็นแนวพาไปเที่ยวบ้าง หรือเขาก็จริงจังกับเรามากๆนะ และไม่นอกใจ100% บลาๆๆ
คือแต่เราก็รู้ว่าที่บังคับมาหลายเรื่องก็เรื่องที่ดี แต่มันคือชีวิตของเราอะ หลายครั้งเราถูกขู่ด้วยการเอาครอบครัวเรามาเป็นตัวประกันว่าถ้าไม่ทำเจอกูแน่อย่าคิดว่ากูไม่กล้า เขาจะมาหาเรื่องครอบครัวเราที่บ้าน หรือไปหาเรื่องพ่อหรือแม่เราที่บริษัท ขนาดบอกว่าจะต่อยพ่อก็พูดมาแล้ว และขู่ด้วยวิธีอื่นอีกบลาๆ
อยากรู้ว่าคนอื่นมีความคิดเห็นอย่างไร เราไม่รู้ว่าเราจะเลิกกับเขาดีไหม แต่เราก็รักเขามาก ถ้าเป็นคนอื่นจะทนไหมคะ?
เราโดนแฟนบังคับมากๆ ไม่รู้จะทนต่อไปดีไหม?
เมื่อก่อนเราชอบเที่ยว กลับบ้านดึก แต่เราทำงานพิเศษเลยมีเงินไปเที่ยวนะไม่ได้เดือดร้อนพ่อแม่ ชอบเที่ยวแบบนี้เรื่องกินเหล้ากินเบียร์เราก็ไม่พลาดอยู่แล้วแหละ เรานอนไม่ค่อยเป็นเวลา เราไม่ชอบออกกำลังกาย บลาๆๆ
และสิ่งที่เค้าบังคับเหมือนเป็นข้อตกลงในการคบกันคือ
บังคับเรื่องการกลับบ้านต้องห้ามดึก เรียนเสร็จก็ต้องรีบกลับเลย // ห้ามกินเหล้าเบียร์อีกต่อไป ยกเว้นจะกินกับที่บ้านซึ่งที่บ้านเราแทบจะไม่กินกันเลย ถ้าลองนับดูตกปีนึงกินไม่เกิน3ครั้งด้วยมั้ง // บังคับเรื่องการนอนตอนแรกให้เรานอน3ทุ่มครึ่งทุกวัน งานไม่เสร็จแค่ไหนก็ต้องนอนไม่มีเว้น แต่ตอนนี้ขยับมา4ทุ่มแล้วค่ะ // บังคับให้มีเงินเก็บ(เอออันนี้เรื่องดีนะ) // บังคับให้ออกกำลังกายด้วยการไปวิ่ง4ครั้งต่อสัปดาห์ // บังคับให้เราห้ามกินอาหารที่เป็นพวกเส้นแปรรูปเกิน2ครั้งต่อสัปดาห์ แบบพวกยำวุ้นเส้น ก๋วยเตี๋ยว สปาเก็ตตี้อะไรเงี้ย // บังคับให้เราทำกับข้าวกินเองเช้า-เที่ยงในวันจันทร์-ศุกร์ // บังคับให้เราห้ามกินน้ำอัดลมเลย ส่วนน้ำหวานกินได้เดือนละครั้งสองครั้งเท่านั้น // ต้องเป็นฝ่ายเอาใจเขาแลบอกเขาตลอดไม่ว่าจะทำอะไร ทุกอย่างค่ะ ตื่นก็ต้องบอก ออกจากบ้าน ขึ้นรถ เรียน เลิกเรียน กินข้าว กลับบ้าน ถึงบ้าน ไปออกกำลังกาย อาบน้ำ นอน ยิ่งถ้านอนแล้วลืมบอกเขาจะหงุดหงิดมากเคยถึงขั้นว่าทะเลาะกันจะเลิก แต่กลับกัน เขาไม่ได้เป็นฝ่ายเอาใจเราเท่าไหร่เลย แต่พอย้อนกลับไปดูช่วง2เดือนแรกๆนี่โอโหเอาใจเก่งมาก จีบผู้หญิงคนไหนคนนั้นก็หลงอะ พูดก็ดีมาก เดี๋ยวนี้เอะอะไม่พอใจอะไรก็ขึ้นคำหยาบคายง่ายมากแล้วหละ วันๆเราต้องบอกตลอดว่าทำอะไรอยู่และยังต้องมาคอยถามเขาเอาใจเขาว่าพี่เป็นไงบ้างคะ เลิกงานกี่โมงหรอเมื่อคืน เหนื่อยไหม ไปนอนได้แล้วนะ รีบนอนนะคะ พี่กินอารายยังคะ เขาเจอคนแย่ๆที่ทำงานมาบางทีก็บ่นให้เราฟังเราก็รับฟังและบอกเขาให้สู้ๆ แต่เวลาเราเจออะไรแย่ๆในชีวิตประจำวันบ้างแล้วเล่าให้เขาฟังเราก็ได่แต่คำแนะนำแย่ๆเหมือนไปเล่าละตัวเองโดนว่ากลับมามากกว่า เวลาเราทำกับข้าวอะไรกินต้องถ่ายให้ดูตลอด คือแทบจะ90%เราต้องเป็นฝ่ายถามเขาตลอดด้วยซ้ำแต่ละวัน เขาไม่มีมาถามเราเลยอะว่าเราเป็นไง กินอะไรยัง ที่เขาเคยเอาใจเราตลอดช่วงแรกๆคือไม่มีเลย แบบ0%เลยอะ
ถามว่าเขาดีกับเราบ้างไหม ก็มีหลายอย่าง แต่ไม่ใช่ที่เรากล่าวมาด้านบน อาจจะเป็นแนวพาไปเที่ยวบ้าง หรือเขาก็จริงจังกับเรามากๆนะ และไม่นอกใจ100% บลาๆๆ
คือแต่เราก็รู้ว่าที่บังคับมาหลายเรื่องก็เรื่องที่ดี แต่มันคือชีวิตของเราอะ หลายครั้งเราถูกขู่ด้วยการเอาครอบครัวเรามาเป็นตัวประกันว่าถ้าไม่ทำเจอกูแน่อย่าคิดว่ากูไม่กล้า เขาจะมาหาเรื่องครอบครัวเราที่บ้าน หรือไปหาเรื่องพ่อหรือแม่เราที่บริษัท ขนาดบอกว่าจะต่อยพ่อก็พูดมาแล้ว และขู่ด้วยวิธีอื่นอีกบลาๆ
อยากรู้ว่าคนอื่นมีความคิดเห็นอย่างไร เราไม่รู้ว่าเราจะเลิกกับเขาดีไหม แต่เราก็รักเขามาก ถ้าเป็นคนอื่นจะทนไหมคะ?