ความรัก จะเดินหน้าทำความเข้าใจเค้า หรือจะพอแค่นี้

แฟนเราทำงานเป็นวิศวะเครื่องกลให้กับบริษัทแห่งหนึ่ง เข้างานแค่ไม่กี่วันแต่วันที่เหลือเค้าต้องทำงานเป็นผู้รับเหมากับพ่อด้วย เค้าบอกเราว่าทำงานตลอดเวลา  มีเวลามาหาแค่1วัน/เดือน คุยโทรศัพท์เป็นเวลาส่วนมากช่วง3ทุ่ม-5ทุ่ม(คุยกันแค่1-2ชั่วโมง) บางวันเค้าทำงานหนักกลับมาก็คุยแค่1ชั่วโมง เราไม่เข้าใจว่างานมันหนักขนาดนั้นเลยหรอ ทำไมไม่มาหาเราบ้างเลย เราเรียนอยู่คณะที่ทำงานหนักแต่ก็ยังคิดถึงเค้าเวลาเค้ามาหาเราแทบจะทิ้งงานทุกอย่างเพื่อมาหาเค้า แต่พอเราคิดถึงเค้า เค้าไม่สามารถมาหาเราได้ ก็เข้าใจว่าทำงานงานหนัก แต่เรารู้สึกเหงา คือเราเป็นผู้หญิงที่หน้าตาค่อนข้างดี มีคนมาจีบเยอะ ก็ปฎิเสทไปเพราะมีแฟนแล้ว แต่เรามีเพื่อนผู้ชาย เราค่อนข้างหวั่นไหวเพราะเป็นเพื่อนที่ดีกับเรามาก เราเริ่มรู้สึกต้องการแฟนมากขึ้นเพราะไม่อยากรู้สึกกับเพื่อนคนนี้มาก แต่แฟนเราก็อย่างที่บอก มาหายังไม่ค่อยจะมา โทรมายังไม่ทันจะหายคิดถึง เรารู้สึกแย่มากเลยนะ เราอยากรู้ว่าถ้าแฟนเราทำแบบนี้กับเราตลอด ไม่เคยคิดจะเปลี่ยนต่อให้เราร้องไห้มากแค่ไหน และเราถามเค้าแล้ว เค้าก็บอกเค้าต้องทำงานเปลี่ยนไม่ได้ เราทะเลาะกันหลายรอบมากเรื่องนี้ ผลคือเราต้องเข้าใจเค้าตลอดเพราะเค้าเปลี่ยนไม่ได้ เราเหงาอะ มันว่าง รู้สึกแบบไม่โอเคเลย และพอ5ทุ่มเค้าต้องนอน พอเราจะพูดอะไรเค้าจะเร่งเราให้พูด พอเราเห็นท่าทีน้ำเสียงเค้าลำคาญ เราก็หมดอารมย์จะพูดแล้วอะ ไม่อยากจะพูดอะไรเลย เค้าบอกว่าลีลาน่าลำคาญ คือเราไม่ไหวอะ เรารักเค้านะเราเชื่อว่าเค้าไม่มีใครเพราะเราคุยกันมานานมากและรู้จักกันค่อนข้างดี แต่เราก็ไม่แน่ใจขนาดว่าเค้าจะไม่มองใคร หรือชอบคนไหนมากๆและจะไม่จีบอะ เพราะเราก็ยังไม่ได้แต่งงานกัน มันไม่มีอะไรยืนยันได้ คือต่อให้แต่งงานแล้วก็ไม่ยืนยันได้ เราอยากถามในมุมมองของแต่ละคน คิดว่าเราควรทำยังไง จะไปต่อหรือเลิกดี เราอยากถามอีกว่าความรักจริงๆมันคืออะไรกันแน่ทำไมเรารู้สึกแย่ได้ขนาดนี้