เริ่มแรกเลยนะ หนูเป็นกระเทย ตอนต้นเดือนกันยาที่ผ่านมาหนูทะเลาะกับเพื่อนผู้หญิงที่นั่งด้วย (ทั้งห้องมีผู้หญิง4คน) จากนั้นหนูก็ทำอะไรคนเดียวนั่งเรียนคนเดียว เดินไปไหนมาไหนคนเดียว คือง่ายๆทำอะไรคนเดียวไปหมดทุกอย่าง ช่วงนั้นน่าเบื่อมากจนไม่อยากไปโรงเรียน
พอมาถึงคาบเรียนวิชาอังกฤษ เพื่อนคนนี้มันทักหนูว่ามานั่งด้วยกันดิ หนูก็อือนั่งด้วยๆ ตอนแรกๆนั้นหนูก็ยังไม่คิดอะไร แต่พอสักพักเริ่มสนิทกันมากขึ้นเล่นเกมด้วยกัน ทำอะไรหลายๆอย่างด้วยกัน พอถึงตอนเย็นมันก็ชวนหนูไปนั่งเล่นในโรงอาหารด้วยกัน ดูโทรทัศน์ในโรงอาหารด้วยกัน ซื้ออะไรมาก็แบ่งๆกันกิน แบบกินไปดูหนังไป พอถึง5โมงครึ่งก็จะแยกย้ายกันกลับบ้าน ก่อนกลับมันก็จะโบกมือบ๊าบบายหนู หนูก็โบกมือบ๊ายบายมัน ทำอย่างงี้กันทุกวันๆ จนสนิทกันมากๆ ผ่านไปหลายอาทิตย์ จนถึงวันสอบด้วยความสนิทด้วยความคิดถึงไม่ได้เจอกันตั้ง2วัน หนูก็มาสอบปกติ แต่มันไม่มา หนูก็คิดให้ตัวเองแบบไม่เหงาไปก่อน มันอาจจะเข้าสายก็ได้หรือไม่ก็มาโรงเรียนครึ่งวันจนสุดท้ายมันไม่มา หนูก็คิดเข้าข้างตัวเองอีกว่า เดี๋ยวพรุ่งนี้มันก็มา จนถึงวันสอบวันที่ 2 มันไม่มาอีก อาจารย์เลยถาม เพื่อนแถวๆบ้านมัน ว่านาย จุดจุดจุด หายไปไหนทำไมไม่มาสอบ เพื่อนแถวบ้านมันก็ตอบว่า นาย จุดจุดจุด เป็นไข้เลือดออกครับ นอนโรงบาล หนูเลยเหงามากเหงาทั้งอาทิตย์ อาจารย์หลายๆคนเค้าก็ตามงาน ของหนูงานครบแล้ว เลยมานั่งเขียนงานตามงานให้มัน แต่พอเลิกเรียนหนูก็จะไปเยี่ยมมันทุกวันบางวันก็ซื้อของไปฝาก แต่มันกินไม่ได้มันบอกกินอะไรไปก็อ้วก มันเลยให้ของคืนหนู พอถึงวันที่มันออกจากโรงบาล มันก็ยังโทรมๆอยู่ผอมมาก ไม่ค่อยมีแรง แต่มันต้องตามสอบทั้งหมด 10วิชา หนูเลยพามันไปสอบแล้วด้วยความรักเพื่อนเลยเฉลยให้ เพราะข้อสอบส่วนใหญ่หนูทำได้ ยกเว้นวิชาคณิต กับชีวะ เดินตามสอบด้วยกันทั้งวัน พอมีเวลาว่างหนูก็ชวนมันคุยเรื่องต่างๆนาๆจนบอกมันไปว่า ตอนที่ไม่มาอ่ะ กูเปรียบตัวเองเป็นดอกทานตะวันเลยนะเว้ย แล้วเป็นดวงอาทิตย์ ไม่ได้เจอกันที่โรงเรียนนาน กูรู้สึกเหี่ยวเฉาว่ะ แล้วก็คุยเรื่องไร้สาระด้วยกัน แล้วก็หัวเราะหัวเราะด้วยกัน ยิ้มให้กัน ทำตัวน่าเกลียดๆด้วยกันทั้งวันจนถึง 5โมงเย็น คนอื่นเค้าก็ต่างกลับบ้านไปกันหมดแล้ว แต่หนูยังต้องพามันไปสอบวิชาสุดท้าย ด้วยความที่คนที่บ้านโทรตามให้กลับบ้าน หนูเลยให้เฉลยวิชาสุดท้ายใว้กับมันแล้วก็กลับก่อน หลังจากวันนั้นไม่นานหนูก็ความรู้สึกกับมันมากกว่าเพื่อนจนพึ่งมารู้ตัวว่าแอบชอบมัน ถ้าบอกแล้วมันชอบเราก็คงจะดี แต่หนูไม่กล้าบอกกลัวว่าถ้าบอกไปแล้วมันไม่ชอบเราล่ะแล้วความสนิทมันจะค่อยๆห่างกันออกไปล่ะจะทำยังไง ถ้าเค้าเกลียดเราล่ะ หนูก็เลยวนกลับมาคิดกับตัวเองว่า เราเป็นกระเทยนะเค้าเป็นผู้ชายแท้ๆเค้าคงไม่ชอบเราหรอก ได้แต่แอบมองเค้าเห็นเค้ายิ้มเราก็มีความสุข เล่นด้วยกันปกติก็มีความสุข
แต่พอปิดเทอมมาแล้วเรารู้สึกไม่เป็นตัวของตัวเองอ่ะ ตื่นเช้ามาก็คิดถึง กินข้าวก็คิดถึง อาบน้ำก็คิดถึง นั่งเล่นนอนเล่นก็คิดถึง ไปเที่ยวก็คิดถึง อยู่ต่างจังหวัดก็คิดถึง ดูหนังโรงแมนติกก็ยิ่งคิดถึง
เป็นแบบนี้มา2อาทิตย์แล้ว หนูไม่รู้ว่าควรจะทำยังไงดี
ส่วนตัวนะหนูไม่เคยมีแฟน มีแต่ได้แอบชอบแล้วนก คนนี้คือคนที่หนูแอบชอบเป็นคนที่2 ปัจจุบันหนู่อยู่ ม.4
แอบชอบเพื่อนสนิท
พอมาถึงคาบเรียนวิชาอังกฤษ เพื่อนคนนี้มันทักหนูว่ามานั่งด้วยกันดิ หนูก็อือนั่งด้วยๆ ตอนแรกๆนั้นหนูก็ยังไม่คิดอะไร แต่พอสักพักเริ่มสนิทกันมากขึ้นเล่นเกมด้วยกัน ทำอะไรหลายๆอย่างด้วยกัน พอถึงตอนเย็นมันก็ชวนหนูไปนั่งเล่นในโรงอาหารด้วยกัน ดูโทรทัศน์ในโรงอาหารด้วยกัน ซื้ออะไรมาก็แบ่งๆกันกิน แบบกินไปดูหนังไป พอถึง5โมงครึ่งก็จะแยกย้ายกันกลับบ้าน ก่อนกลับมันก็จะโบกมือบ๊าบบายหนู หนูก็โบกมือบ๊ายบายมัน ทำอย่างงี้กันทุกวันๆ จนสนิทกันมากๆ ผ่านไปหลายอาทิตย์ จนถึงวันสอบด้วยความสนิทด้วยความคิดถึงไม่ได้เจอกันตั้ง2วัน หนูก็มาสอบปกติ แต่มันไม่มา หนูก็คิดให้ตัวเองแบบไม่เหงาไปก่อน มันอาจจะเข้าสายก็ได้หรือไม่ก็มาโรงเรียนครึ่งวันจนสุดท้ายมันไม่มา หนูก็คิดเข้าข้างตัวเองอีกว่า เดี๋ยวพรุ่งนี้มันก็มา จนถึงวันสอบวันที่ 2 มันไม่มาอีก อาจารย์เลยถาม เพื่อนแถวๆบ้านมัน ว่านาย จุดจุดจุด หายไปไหนทำไมไม่มาสอบ เพื่อนแถวบ้านมันก็ตอบว่า นาย จุดจุดจุด เป็นไข้เลือดออกครับ นอนโรงบาล หนูเลยเหงามากเหงาทั้งอาทิตย์ อาจารย์หลายๆคนเค้าก็ตามงาน ของหนูงานครบแล้ว เลยมานั่งเขียนงานตามงานให้มัน แต่พอเลิกเรียนหนูก็จะไปเยี่ยมมันทุกวันบางวันก็ซื้อของไปฝาก แต่มันกินไม่ได้มันบอกกินอะไรไปก็อ้วก มันเลยให้ของคืนหนู พอถึงวันที่มันออกจากโรงบาล มันก็ยังโทรมๆอยู่ผอมมาก ไม่ค่อยมีแรง แต่มันต้องตามสอบทั้งหมด 10วิชา หนูเลยพามันไปสอบแล้วด้วยความรักเพื่อนเลยเฉลยให้ เพราะข้อสอบส่วนใหญ่หนูทำได้ ยกเว้นวิชาคณิต กับชีวะ เดินตามสอบด้วยกันทั้งวัน พอมีเวลาว่างหนูก็ชวนมันคุยเรื่องต่างๆนาๆจนบอกมันไปว่า ตอนที่ไม่มาอ่ะ กูเปรียบตัวเองเป็นดอกทานตะวันเลยนะเว้ย แล้วเป็นดวงอาทิตย์ ไม่ได้เจอกันที่โรงเรียนนาน กูรู้สึกเหี่ยวเฉาว่ะ แล้วก็คุยเรื่องไร้สาระด้วยกัน แล้วก็หัวเราะหัวเราะด้วยกัน ยิ้มให้กัน ทำตัวน่าเกลียดๆด้วยกันทั้งวันจนถึง 5โมงเย็น คนอื่นเค้าก็ต่างกลับบ้านไปกันหมดแล้ว แต่หนูยังต้องพามันไปสอบวิชาสุดท้าย ด้วยความที่คนที่บ้านโทรตามให้กลับบ้าน หนูเลยให้เฉลยวิชาสุดท้ายใว้กับมันแล้วก็กลับก่อน หลังจากวันนั้นไม่นานหนูก็ความรู้สึกกับมันมากกว่าเพื่อนจนพึ่งมารู้ตัวว่าแอบชอบมัน ถ้าบอกแล้วมันชอบเราก็คงจะดี แต่หนูไม่กล้าบอกกลัวว่าถ้าบอกไปแล้วมันไม่ชอบเราล่ะแล้วความสนิทมันจะค่อยๆห่างกันออกไปล่ะจะทำยังไง ถ้าเค้าเกลียดเราล่ะ หนูก็เลยวนกลับมาคิดกับตัวเองว่า เราเป็นกระเทยนะเค้าเป็นผู้ชายแท้ๆเค้าคงไม่ชอบเราหรอก ได้แต่แอบมองเค้าเห็นเค้ายิ้มเราก็มีความสุข เล่นด้วยกันปกติก็มีความสุข
แต่พอปิดเทอมมาแล้วเรารู้สึกไม่เป็นตัวของตัวเองอ่ะ ตื่นเช้ามาก็คิดถึง กินข้าวก็คิดถึง อาบน้ำก็คิดถึง นั่งเล่นนอนเล่นก็คิดถึง ไปเที่ยวก็คิดถึง อยู่ต่างจังหวัดก็คิดถึง ดูหนังโรงแมนติกก็ยิ่งคิดถึง
เป็นแบบนี้มา2อาทิตย์แล้ว หนูไม่รู้ว่าควรจะทำยังไงดี
ส่วนตัวนะหนูไม่เคยมีแฟน มีแต่ได้แอบชอบแล้วนก คนนี้คือคนที่หนูแอบชอบเป็นคนที่2 ปัจจุบันหนู่อยู่ ม.4