ถือว่าเป็นภาพยนตร์ที่ถูกใจผู้ชม และโดยเฉพาะกลุ่มแฟน ๆ วง บีเอ็นเคโฟร์ตีเอต ที่ได้เห็นไอดอลผู้น่ารักมารับบทนำแสดงในเรื่อง "Where We Belong ที่ตรงนั้น มีฉันหรือเปล่า" จนกระทั่งมีโอกาสได้หาเรื่องไปทำงานที่จันทบุรี จึงเกิดแผนการเดินทางค้นหาตามรอยว่า การเดินทางของเรื่องราวเหล่านี้ที่อยู่ในจังหวัดจันทบุรี อันเป็นสถานที่ที่เงียบสงบและน่าหลงใหลเป็นอย่างยิ่ง มันเป็นอย่างไร
ท่ามกลางเสียงเพลงสรรเสริญพระเยซูเจ้าที่กำลังบรรเลงออกมาในโบสถ์ช่วงเช้าวันอาทิตย์ ซูกับเบลนั่งร่วมพิธี พร้อมกับนั่งมองไปยังป่านที่กำลังเล่นอิเล็กโทนและแพรที่กำลังยืนร้องร่วมกับทีมประสานเสียง
"ดูดิ ทำไมมันไม่มองหน้ากันเลย"
เบลเอ่ยขึ้นมา ซูจ้องไปยังทั้งสองอยู่ครู่หนึ่ง แล้วก็กล่าว
"เออ...หรือว่ามันจะชอบพี่โต้งทั้งคู่วะ?"
หลังเสร็จพิธี ทุกคนออกจากโบสถ์ โดยซูอยู่กับป่านและนั่งพูดคุย ส่วนเบลพยายามโน้มน้าวแพรให้คืนดีกับป่านโดยอ้างว่าซูจะไปฟินแลนด์ จนกระทั่งเบลลากแพรมาหาป่าน และดึงโต้งมายืนตรงหน้า พร้อมกล่าวอย่างจริงจัง
"พี่ชอบใคร พี่เลือกมา พี่อ้ำอึ้งให้ความหวังเนี่ย ทำเพื่อนหนูทะเลาะกันหมด"
"อืม พี่ หนูว่าพี่ต้องเลือกสักคนอะ"
ซูกล่าวย้ำ แต่โต้งได้แต่กล่าวว่า
"พี่ไม่ได้ชอบทั้งคู่ว่ะ"
แล้วทั้งหมดก็เคลียร์ใจลงได้ที่หน้าโบสถ์ วัดคาทอลิกนักบุญยอแซฟ กรรมกร ท่าใหม่ สถานที่ที่ทั้งหมดเรียนด้วยกัน
สถานที่: วัดนักบุญยอแซฟกรรมกร อ.ท่าใหม่ จ.จันทบุรี
แล้วการรวมกลุ่มของวงสตาร์โตสเฟียร์ก็เกิดขึ้นอีกครั้ง โดยการที่ทั้งวงได้พากันไปฉลองอายุครบสิบแปดปี ที่เป็นวัยบรรลุนิติภาวะและสามารถเข้าไปปาร์ตี้ในไนต์คลับกลางเมืองจันทบุรีอย่าง The 90s Music Bar ก่อนที่จะพากันไปรวมวงซ้อมดนตรีเพื่อให้ซูฟัง
สถานที่: The 90s Music Bar อ.เมือง จ.จันทบุรี
หลังจากที่พ่อของซูปฏิเสธไม่เซ็นยินยอมให้รับทุนไปเรียนต่อที่ฟินแลนด์ ซูพับเอกสารใส่ซองและเก็บไว้ โดยที่ลูกค้ารุ่นน้าต่างรู้ดีว่าซูกำลังจะทำอะไร เขาจึงถามเพื่อโน้มน้าวให้เธออยู่ต่อ และสืบทอดกิจการร้านก๋วยเตี๋ยวหมูเลียง ด้วยเหตุผลที่เป็นอาหารของเมืองจันท์ แล้วเบลก็ปรากฏตัวในร้าน นั่งลงที่โต๊ะ แต่เธอไม่ได้สั่งก๋วยเตี๋ยวเหมือนเคย เพราะได้ยินเหล่าน้ากำลังโน้มน้าวซู เบลจึงเอ่ยปากขึ้นมา
“แล้วทำไมต้องทำอะ มันกลายเป็นภาระของซูไปแล้วหรอ แล้วที่พูดมาเนี่ย เคยถามซูบ้างปะ ”
แม้จะดูเหมือนเด็กที่ไม่สนใจในความอาวุโส แต่พวกน้าก็ยังตอบกลับด้วยดีว่าเธอรู้ได้ยังไง เบลก็เลือกสวนกลับอย่างตรงไปตรงมาจนทำให้ซูไม่พอใจ และเริ่มตอบกลับด้วยคำแรง
“สนิทกับกู ขนาดพูดแทนกูแล้วหรือวะ”
“ต้องสนิทขนาดไหนอะ ขนาดไอ้มิวปะ ถึงจะพูดแทนได้”
คำพูดนั้นทำให้ซูหมดความอดทน ความโมโหก่อตัวขึ้นและตวาดใส่เบลอย่างไม่สนใจ
“แล้วมันจะทำไมวะ ก็ไม่ต้องมายุ่งกับกูดิ ไม่ต้องมาช่วยกูจัดกระเป๋าเ*ยไรเนี่ย และก็ไม่ต้องมาให้กูเห็นหน้าอีกนะ”
“เออ จะไปไหนก็ไปเลยนะเว้ย ยังไงก็ไม่คิดจะกลับมาที่นี่อยู่แล้วนี่ เ*ย ไม่แ*กแ*งแล้ว”
เมื่อถูกตอกกลับเช่นนั้น ซูจึงระบายอารมณ์โดยการขว้างกระบวยตักน้ำซุปลง และเดินเข้าไปในตัวบ้านเพื่อสงบสติอารมณ์
ร้านแห่งนี้ ตั้งอยู่ในตัวเมื่องท่าใหม่ ไม่ไกลจากวัดนักบุญยอแซฟกรรมกร ในภาพยนตร์เป็นก๋วยเตี๋ยวเลียง แต่ความจริงร้านนี้คือก๋วยเตี๋ยวน้ำใสที่มีความโดดเด่นด้านรสชาติและเครื่องแน่น ที่เวลาบ่ายสองก็ขายหมดแล้ว
สถานที่: ก๋วยเตี๋ยวท่าใหม่ ถ.ราชกิจ ต.ท่าใหม่ อ.ท่าใหม่ จ.จันทบุรี
หลังจากพบว่าความเป็นเพื่อนตัดกันไม่ขาด ซูจึงไปง้อขอคืนดีกับเบล แต่ก็มีเงื่อนไขมาให้ซูต้องปฏิบัติ นั่นคือการติดต่อ โอลิเวอร์ ครูสอนภาษาชาวต่างชาติที่ซูเรียนด้วย ให้มานั่งกินข้าวกับเบลที่คาเฟ่ เมื่อประตูเปิดออก โอลิเวอร์เดินเข้ามา และงุนงงที่เห็นเบล แต่ไม่เห็นซู
“ไอ นัดซูไว้ ชีเซ่ดทำดอคคิวเม้นต์หายไป ไอเลยเอาอันใหม่มาให้”
“ไอก็นัดซูไว้ มีทู ซูหายไปไหนน้า”
“ขอไอ ซิตด้วยนะ”
แล้วเบลก็ได้ทานอาหารร่วมกันกับโอลิเวอร์ ที่ทำให้เธอมีความสุขเป็นอย่างยิ่ง โดยที่ซูแอบมองอยู่ไม่ไกล
สถานที่: Mililin Café&Eatery ถ.มหาราช ต.ตลาด อ.เมือง จ.จันทบุรี
หลังเสร็จสิ้นภารกิจกินข้าว ทั้งสองก็มายังสวนสาธารณะสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช ยืนเล่นอยู่บนเครื่องออกกำลังกาย ความสัมพันธ์ของทั้งสองก็กลับมาคืนดี อีกทั้งมันยังสร้างความสุขให้เบลจนเธอฮัมทำนองเพลงออกมา จนไปสะกิดหูของซูเข้า
“เพราะดีอะ เพลงของใครวะ”
“กูแต่งเอง”
“หรอ กูชอบนะ”
“กูแต่งให้อะ แค่หาผู้ให้กูอะ กูไม่หายโกรธหรอกนะเว้ย”
สถานที่: สวนสาธารณะสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช อ.เมือง จ.จันทบุรี
แม้เบลจะไม่สามารถทำให้ซูคืนดีกับมิวได้ แถมยังเกิดการทะเลาะกลางห้าง เบลและซูจึงเยียวยาความรู้สึกโดยการพาความเศร้าไปทิ้งทะเลที่หาดแหลมสิงห์ แล้วทั้งสองก็นอนบนชายหาด ระบายความทุกข์ใจออกมา
“อะไรที่กูคิดว่าเป็นของกู มันไม่ใช่ของกูเลยสักอย่าง”
ซูบ่นระบายความในใจออกมาที่รู้สึกว่าในที่แห่งนี้ ไม่ใช่ที่ของเธอ แล้วเบลก็ระบายออกมาเช่นกัน
“บางทีกูก็ไม่เข้าใจ มีระยะห่าง กูพยายามเป็นส่วนหนึ่งของ แต่ก็ถีบกูออกมา เหมือนกูเป็นเพื่อนที่ห่วยอะ”
“ไม่ได้ทำอะไรผิดเลยเว้ย ขอโทษนะ ที่กูทำดีสุดได้แค่นี้”
แล้วซูก็โอบกอดเบลทั้งที่นอนบนชายหาด คลื่นทะเลซัดมา แต่อ้อมกอดนั้น เต็มไปด้วยความรักและความห่วงใยที่ทั้งสองมีให้กันและกัน
สถานที่: หาดแหลมสิงห์ ต.ปากน้ำแหลมสิงห์ อ.แหลมสิงห์ จ.จันทบุรี
หลังจากที่ซูตัดสินใจไมไปเรียนที่ฟินแลนด์ ซูกับเบลก็นัดเจอกันตามปกติ โดยที่ทั้งสองมานั่งพูดคุยริมแม่น้ำที่ศาลแห่งหนึ่ง แล้วทั้งสองก็นั่งคุกเข่าสวดภาวนาหน้ารูปปั้นเพื่อขอบางอย่าง
“โตขึ้นน่ะ เราจะกลายเป็นผู้ใหญ่แบบไหนกันวะ”
“ถ้าเราโตไป เราอาจจะกลายเป็นผู้ใหญ่แบบที่เราเคยเกลียดก็ได้เนอะ ถึงตอนนั้น ถ้ามารำลึกว่ายี่สิบปีก่อนเป็นยังไงนะ ตอนนั้นก็จำไม่ได้แล้วปะ”
ศาลากลางน้ำแห่งนี้ อยู่ที่วัดอารักขเทวดา แหลมประดู่ เป็นวัดคาทอลิกริมแม่น้ำที่สวยงาม โดยศาลาแห่งนี้มีสะพานทอดยาวไปถึงกลางน้ำ และมีรูปปั้นอัครเทวดาโอบพระกุมารเยซูตั้งไว้ตรงกลาง
หลังจากที่รู้ว่าซูไม่ได้ไปต่างประเทศ เก่งก็ได้นัดเจอกับซูที่ม้านั่งริมแม่น้ำจันทบุรีอันรมรื่น เพื่อระบายถึงความในใจอีกครั้งให้ซูฟัง
“จำได้ปะตอน ม.4 ที่เราโดนทำโทษ ที่จริงไม่ใช่แค่เราคนเดียวนะที่โดน แต่คนอื่นมันหนีกันหมดเลย โคตรพระเอกเลยตอนนั้น จริง ๆ เราก็แอบชอบซูมาตั้งแต่ตอนนั้นแล้ว”
เก่งคว้ามือซูและพยายามจะจุมพิต แต่ซูเบือนหน้าหนีแสดงการปฏิเสธและเดินหนีไป
ม้านั่งริมน้ำแห่งนี้อยู่ในวัดอารักขเทวดา แหล่มประดู่ ไม่ไกลจากศาลาริมน้ำ เป็นบริเวณที่ร่มรื่น และมีป่าชายเลนอยู่ด้านข้าง เป็นสถานที่ที่ให้อากาศบริสุทธิ์แห่งนี้ในบริเวณริมแม่น้ำจันทบุรี
สถานที่: วัดอารัขเทวดา แหลมประดู่ ต.บางกระไช อ.แหลมสิงห์ จ.จันทบุรี
เมื่อซูข้องใจกับหญิงสาวคนหนึ่งที่ใช้ชีวิตเยี่ยงสก๊อย เธอให้เบลพาไปหาโดยไม่มีสาเหตุที่สะพานตากสินมหาราช และลงไปด่าหญิงสาวคนนั้นโดยที่ทั้งสองไม่เคยรู้จักกันมาก่อน
“เป็นใครเนี่ย”
หญิงสาวนางนั้นถาม แต่ซูก็ตอบกลับเพียงแค่ว่า
“เลิกเ*ยได้ปะ”
หญิงสาวนางนั้นผลักซูกลับ “มาผลักกูทำไม มาเ_ือกอะไร”
“เอาหัวใจแม่กูคืนมา”
แล้วการตะลุมบอนระหว่างซูกับแก๊งของหญิงสาวก็เปิดศึกขึ้นกลางสะพานแห่งนี้ โดยที่เบลพยายามเข้าห้าม
สะพานตากสินมหาราช ถือเป็นสะพานที่ยาวที่สุดในภาคตะวันออก เป็นจุดชมวิวที่สวยงามแห่งนี้ และได้เห็นทิวทัศน์แม่น้ำจันทบุรีที่สวยงาม
สถานที่: สะพานตากสินมหาราช อ.เมือง จ.จันทบุรี
จนกระทั่งซูได้รู้ความจริงทั้งหมด ว่าทุกสิ่งทุกอย่างที่นี่ไม่ใช่ของเธอ แม้กระทั่งความรู้สึกนึกคิดต่าง ๆ ซูจึงหายตัวไป การรอคอยของพ่อซูก็ยุติลง เมื่อถอดเอารูปภาพแม่ซู ภรรยาของเขาออกจากโต๊ะ เมื่อได้รู้ว่าคนรักของเขาจะไม่หวนกลับมาอีก ซัน น้องชายที่รักของซูก็นั่งรออยู่ที่โต๊ะหน้าร้าน โดยมีก๋วยเตี๋ยวชามหนึ่งวางอยู่บนโต๊ะ ด้วยความหวังว่าผู้เป็นพี่สาวของเขาจะกลับมาหาอีกครั้ง
ด้วยเวลาที่น้อย จึงไปไม่ครบ นำมาลงได้เท่านี้ครับ
เหยียบจันทบุรี ตามรอย Where We Belong
"ดูดิ ทำไมมันไม่มองหน้ากันเลย"
เบลเอ่ยขึ้นมา ซูจ้องไปยังทั้งสองอยู่ครู่หนึ่ง แล้วก็กล่าว
"เออ...หรือว่ามันจะชอบพี่โต้งทั้งคู่วะ?"
หลังเสร็จพิธี ทุกคนออกจากโบสถ์ โดยซูอยู่กับป่านและนั่งพูดคุย ส่วนเบลพยายามโน้มน้าวแพรให้คืนดีกับป่านโดยอ้างว่าซูจะไปฟินแลนด์ จนกระทั่งเบลลากแพรมาหาป่าน และดึงโต้งมายืนตรงหน้า พร้อมกล่าวอย่างจริงจัง
"อืม พี่ หนูว่าพี่ต้องเลือกสักคนอะ"
ซูกล่าวย้ำ แต่โต้งได้แต่กล่าวว่า
"พี่ไม่ได้ชอบทั้งคู่ว่ะ"
สถานที่: วัดนักบุญยอแซฟกรรมกร อ.ท่าใหม่ จ.จันทบุรี
“แล้วทำไมต้องทำอะ มันกลายเป็นภาระของซูไปแล้วหรอ แล้วที่พูดมาเนี่ย เคยถามซูบ้างปะ ”
แม้จะดูเหมือนเด็กที่ไม่สนใจในความอาวุโส แต่พวกน้าก็ยังตอบกลับด้วยดีว่าเธอรู้ได้ยังไง เบลก็เลือกสวนกลับอย่างตรงไปตรงมาจนทำให้ซูไม่พอใจ และเริ่มตอบกลับด้วยคำแรง
“สนิทกับกู ขนาดพูดแทนกูแล้วหรือวะ”
“ต้องสนิทขนาดไหนอะ ขนาดไอ้มิวปะ ถึงจะพูดแทนได้”
คำพูดนั้นทำให้ซูหมดความอดทน ความโมโหก่อตัวขึ้นและตวาดใส่เบลอย่างไม่สนใจ
“แล้วมันจะทำไมวะ ก็ไม่ต้องมายุ่งกับกูดิ ไม่ต้องมาช่วยกูจัดกระเป๋าเ*ยไรเนี่ย และก็ไม่ต้องมาให้กูเห็นหน้าอีกนะ”
“เออ จะไปไหนก็ไปเลยนะเว้ย ยังไงก็ไม่คิดจะกลับมาที่นี่อยู่แล้วนี่ เ*ย ไม่แ*กแ*งแล้ว”
เมื่อถูกตอกกลับเช่นนั้น ซูจึงระบายอารมณ์โดยการขว้างกระบวยตักน้ำซุปลง และเดินเข้าไปในตัวบ้านเพื่อสงบสติอารมณ์
สถานที่: ก๋วยเตี๋ยวท่าใหม่ ถ.ราชกิจ ต.ท่าใหม่ อ.ท่าใหม่ จ.จันทบุรี
“ไอ นัดซูไว้ ชีเซ่ดทำดอคคิวเม้นต์หายไป ไอเลยเอาอันใหม่มาให้”
“ไอก็นัดซูไว้ มีทู ซูหายไปไหนน้า”
“ขอไอ ซิตด้วยนะ”
แล้วเบลก็ได้ทานอาหารร่วมกันกับโอลิเวอร์ ที่ทำให้เธอมีความสุขเป็นอย่างยิ่ง โดยที่ซูแอบมองอยู่ไม่ไกล
“เพราะดีอะ เพลงของใครวะ”
“กูแต่งเอง”
“หรอ กูชอบนะ”
“กูแต่งให้อะ แค่หาผู้ให้กูอะ กูไม่หายโกรธหรอกนะเว้ย”
ซูบ่นระบายความในใจออกมาที่รู้สึกว่าในที่แห่งนี้ ไม่ใช่ที่ของเธอ แล้วเบลก็ระบายออกมาเช่นกัน
“บางทีกูก็ไม่เข้าใจ มีระยะห่าง กูพยายามเป็นส่วนหนึ่งของ แต่ก็ถีบกูออกมา เหมือนกูเป็นเพื่อนที่ห่วยอะ”
“ไม่ได้ทำอะไรผิดเลยเว้ย ขอโทษนะ ที่กูทำดีสุดได้แค่นี้”
แล้วซูก็โอบกอดเบลทั้งที่นอนบนชายหาด คลื่นทะเลซัดมา แต่อ้อมกอดนั้น เต็มไปด้วยความรักและความห่วงใยที่ทั้งสองมีให้กันและกัน
“โตขึ้นน่ะ เราจะกลายเป็นผู้ใหญ่แบบไหนกันวะ”
“ถ้าเราโตไป เราอาจจะกลายเป็นผู้ใหญ่แบบที่เราเคยเกลียดก็ได้เนอะ ถึงตอนนั้น ถ้ามารำลึกว่ายี่สิบปีก่อนเป็นยังไงนะ ตอนนั้นก็จำไม่ได้แล้วปะ”
“จำได้ปะตอน ม.4 ที่เราโดนทำโทษ ที่จริงไม่ใช่แค่เราคนเดียวนะที่โดน แต่คนอื่นมันหนีกันหมดเลย โคตรพระเอกเลยตอนนั้น จริง ๆ เราก็แอบชอบซูมาตั้งแต่ตอนนั้นแล้ว”
เก่งคว้ามือซูและพยายามจะจุมพิต แต่ซูเบือนหน้าหนีแสดงการปฏิเสธและเดินหนีไป
“เป็นใครเนี่ย”
หญิงสาวนางนั้นถาม แต่ซูก็ตอบกลับเพียงแค่ว่า
“เลิกเ*ยได้ปะ”
หญิงสาวนางนั้นผลักซูกลับ “มาผลักกูทำไม มาเ_ือกอะไร”
“เอาหัวใจแม่กูคืนมา”
สถานที่: สะพานตากสินมหาราช อ.เมือง จ.จันทบุรี