ปฏิเสธงานที่เค้าอุตส่าห์รับเรายังไงดีคะ กลุ้มมาก

เราได้งานเป็นครูที่โรงเรียนปริยัติธรรมโดยผ่านฝากฝังของเเม่...โดยที่เราไม่รู้เรื่องอะไรเลย

เเต่ก็ยอมตกลงเพราะเห็นเเก่เเม่

ที่นี้เนื้องานดันไม่ตรงสาย เเค่ไม่ตรงสายไม่เป็นไร ยังไงก็พอทำถูๆไถๆไปได้ เเต่ทว่าวิชาที่สอนดันเป็นวิชาที่เราเกลียดจนเเทบไม่ได้เรียน ตอนสอบก็ส่งกระดาษเปล่าด้วยซ้ำ

ถึงอย่างงั้นเราก็ทะนงตนว่าเเค่เลขกับอังกฤษมอต้นเอง จิ๊บๆ น่าจะได้ เเต่ที่ไหนได้อ่านยังไงก็ไม่เข้าหัว ขนาดฝืนอ่านเต็มที่ได้ 2-3 หน้า

เลยคิดว่า....อืม เราไม่ไหวเเล้วล่ะ

อย่าสอนให้เป็นภาระของเณรเลย

เเต่เเม่เราไม่ยอม เเถมยังบอกว่าให้สอนเณรงูๆปลา บวกลบคูณหารไปนั่นเเหละ อย่างน้อยก็ได้เงิน เศรษฐกิจยิ่งไม่ดีอยู่

ตอนนี้เลยลังเลว่าจะสอนดีมั้ย ซึ่งไม่รู้ว่าจะสอนอะไร หรือปฏิเสธไปดี เราจะได้ไม่ต้องจมอยู่กับสิ่งที่ไม่ได้ชอบ

คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 3
ลองถามตัวเองก่อนดีไหม  
1. ไม่ชอบ และไม่อยากทน
หรือ 2. ไร้ความสามารถในวิชาด้านนี้แบบสิ้นเชิง  ไม่สามารถพัฒนาให้ดีกว่านี้ได้แล้วแน่นอน แม้จะทุ่มเทความพยายามอย่างถึงขีดสุดแล้ว

ถ้าเป็นแบบข้อ 2 ก็ช่วยไม่ได้นะ แสดงความจริงใจกับแม่ อธิบายให้ท่านเข้าใจ
หางานใหม่ให้ได้เร็วที่สุด แล้วมาแจ้งแม่ว่าต้องการทำงานใหม่มากกว่า แบบนี้แม่อนุญาตแน่นอน

ถ้าจะแค่ลาออกเพราะข้อ 1 แล้วออกมาอยู่บ้านโดยไม่ทำงานใดๆรองรับ  ผู้ใหญ่ก็มองว่าเราไม่เอาถ่านนะ

ถ้าจะออกให้ได้  โดยไม่ต้องขออนุญาตใคร  ก็ควรมีรายได้รองรับ  ไม่ต้องพึ่งพาใครได้ไหมคะ

สิ่งที่เราได้เรียนรู้ เมื่อเข้าสู่โลกของผู้ใหญ่และชีวิตสังคมของการทำงานที่แท้จริง  ตัวเราเอง แม้จะสมัครในตำแหน่งที่ชอบแล้วงานที่ชอบแล้ว แต่บางครั้งก็ต้องยอมกล้ำกลืน ยอมก้มหัว ยอมแพ้ทั้งๆที่ชนะได้ แค่เพื่อให้งานเสร็จสิ้น  หรือเพียงแค่เพื่อผ่านไป  ในบางครั้งนะคะ  ขอให้โชคดี
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่