ตอนที่ผ่านมา
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้File 16 : เกมซ่อนหาของปลาย
https://pantip.com/topic/39274642

แนะนำตัวละคร

- หลังจากตอนเบาๆไปแล้ว กลับมาสู่ตอนที่เป็นคดีกันครับ รอบนี้เป็นแนว How done it? ฆาตกรทำได้อย่างไร

File 17 : ความตายบนภูกระดึง
 
- 1 -
 
                “ไหวหรือเปล่า?”

                ชายหนุ่มผู้หนึ่งหันไปคุยกับหญิงสาวที่ตัวเองประคองอยู่ ทั้งคู่กำลังเดินตรงไปที่เต็นท์ของตน

                ไม่สิ ไม่ได้เดินตรงทั้งคู่ ชายหนุ่มเดินตรงเพียงคนเดียว  ส่วนหญิงสาวเดินตุปั๊ดตุเป๋คล้ายอาการของคนเมา

                ชายหนุ่มเดินประคองร่างหญิงสาวมุ่งตามทางไปเรื่อย ๆ โดยสองข้างทางของเขาเป็นเต็นท์รายล้อมอยู่

                “ถึงเต็นท์เราแล้ว” เขาพูดขึ้น “ไม่ต้องกลัวหลงเต็นท์นะที่รัก ถึงแถวนี้เต็นท์จะเยอะ แต่ตรงเต็นท์เราด้านหน้ามีป้ายห้ามทิ้งขยะปักอยู่พอดี ไม่มีทางจำผิดหรอก”

                “อือ...” หญิงสาวเงยหน้ามองดูป้ายที่ชายหนุ่มบอกด้วยอาการสะลึมสะลือ

                ชายหนุ่มพาร่างหญิงสาวเข้าไปในเต็นท์ ซึ่งก็เป็นอย่างที่ชายผู้นี้บอก เต็นท์ของเขาอยู่ตรงกับป้ายห้ามทิ้งขยะพอดี โดยเต็นท์นั้นมีสีน้ำเงิน ปะปนอยู่กับเต็นท์ของนักท่องเที่ยวคนอื่นในบริเวณพื้นที่กางเต็นท์

                ชายหนุ่มค่อย ๆ ประคองร่างหญิงสาวนอนลงภายในเต็นท์ จัดท่าทางให้เรียบร้อย แล้วจ้องมองดูเธอ

                หญิงสาวตอนนี้ดูเหมือนจะหลับลงแล้ว เพราะเปลือกตาปิดลงอย่างสนิทและไม่มีการขยับตัว

                ชายหนุ่มจ้องดูเธอตาเขม็ง คล้ายในใจกำลังตัดสินใจอะไรบางอย่าง เขาสูดลมหายใจเข้าออกอย่างแรงหลายครั้งเหมือนพยายามจะคลายความตื่นเต้น จนถึงสักพักหนึ่งก็หยิบของสิ่งหนึ่งออกมา

                เป็นเข็มฉีดยา

                จากนั้นเขาก็หยิบหลอดของเหลวชนิดหนึ่งออกมา ใช้เข็มฉีดยาดูดของเหลวในหลอดนั้นมาบรรจุไว้จนเต็ม แล้วหันไปมองหญิงสาวอีกครั้ง

                เสียงสูดหายใจดังฟืดฟาดอีกหน เขาค่อย ๆ ลดมือลง บรรจงฉีดของเหลวในเข็มฉีดยาเข้าไปในร่างกายของเธอ

                มือของชายหนุ่มสั่นเทาด้วยความตื่นเต้น เหงื่อกาฬผุดขึ้นเต็มใบหน้าทั้งที่อากาศหนาวเย็น

                ในที่สุด เขาก็ฉีดเสร็จสิ้น จึงถอนเข็มฉีดยาออกมา

                ช่วงเวลาที่ชายหนุ่มฉีดยาลงไปในร่างกายของหญิงสาวเหมือนกับเป็นช่วงเวลาที่ยาวนานสำหรับตัวเขาเลย ภาพในสมองดำเนินไปอย่างเชื่องช้าเนิบนาบ คล้ายกับใช้เวลาเป็นชั่วโมง ทั้งที่เวลาจริง ๆ ไม่ถึงหนึ่งนาที

                ชายหนุ่มจ้องมองร่างหญิงสาว ถอนหายใจออกมาอย่างรุนแรง แล้วก็พูดขึ้นว่า

                “ลาก่อนที่รัก”