สวัสดีทุกคนนะคะ ก่อนอื่นเลยต้องขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ เริ่มเล่าเลยละกันนะคะ
เราชื่อเปรี้ยวนะคะ คือเเถวบ้านเรามีเหมือนจะเป็นงานเเข่งขันบอลประจำปีระหว่างหมู่บ้านในตำบลอะค่ะ เเละเมื่อปีที่เเล้ว (2561) เราเจอพี่คนนึง พี่เขาเป็นนักบอลที่มาเเข่งให้หมู่บ้านของเพื่อนเราค่ะ พี่เขาชื่อเต้ย เรารู้สึกว่าพี่เขาน่ารักมาก เเละก็โชคดีที่ไม่มีใครคิดเหมือนเรา(ประมาณว่าไม่ค่อยมีผู้หญิงตามกรี้ดอะค่ะ) เราชอบพี่เขาตั้งเเต่ตอนนั้นเเหละค่ะ ชอบเเบบชอบมากๆ ชอบมากกกกกกกก5555 เเต่ตามหาวาร์ปหาเฟสบุ๊คไอจีงี้ไม่ได้ เเต่เราก็ยังคงจำพี่เขาได้นะคะ
พอมาปีนี้ (2562) พี่เต้ยก็ยังมาเตะให้ทีมเดิมหมู่บ้านเดิม เบอร์เดิม 5555 เราเลยจำพี่เขาได้ เเต่ปีนี้มันซวยตรงที่!!!! พี่เขาดู hot มากกกกก เดินไปไหนเท่าที่เราสังเกตก็มีเเต่คนมองคนเเซวเต็มไปหมดดดด เรานอยด์นิดๆ ไม่รู้จะนอยด์ทำไมเนอะ555 เราตามไปเชียร์ทุกวันเลย พอมาวันสุดท้ายมีน้องเเถวๆบ้านเราเเหละค่ะ เดินมาบอกผู้หญิงกลุ่มหนึ่ง (สงสัยกลุ่มนี้ก็น่าจะชอบพี่เต้ยเหมือนกันเเหละค่ะ) เดินมาบอกว่า น้องไปขอเสื้อพี่เต้ยมาเเล้วพี่เต้ยบอกว่าจบงานเดี๋ยวให้ เราก็รู้ึกเเบบ อะไรว้าาาา กูชอบมาปีนึงเวรรรร 5555 พอจบงานน้องเขาก็เดินมาบอกอีกว่าได้เสื้อเเล้ว เรานี่ตาลุกเป็นไฟเลยค่ะ เเต่น้องเขาไม่ได้เอาเสื้อมาให้ดูนะคะ เเต่ตอนนั้นเราเชื่อสุดใจเลยค่ะว่าได้เเล้ว พอประกาศมอบรางวัลเสร็จเเล้วคนก็ทยอยกลับกันค่ะ เราก็กำลังขับรถกลับกับเพื่อน เราเห็นพี่เต้ยกำลังเก็บของเราเลยให้เพื่อนวนกลับมาที่งานอีก เพื่อที่จะได้เห็นพี่เต้ยก่อนที่จะไม่ได้เจออีก 1 ปี5555 เรากลัวพี่เขาสงสัยเลยขับเลยพี่เขาไปซะไกลเลย555 พอวนกลับมาอีกที่ พี่เขาก็ไม่อยู่เเล้ว เราใจหล่นตุบเลย555 เราเลยขับกลับกับเพื่อนเลย เเล้วพอดีมีรถคันหนึ่งอยู่ข้างหน้า ขับช้ามากกก เราเลยบอกให้เพื่ิอนเเซงเเต่เหมือนรถคันข้างหน้าไม่ให้เเซง ซักพักเขาเปิดกระจกลงเเล้วก็ยอมให้เเซง ตอนนั้นเราหัวร้อนมากเลย กะว่าตอนเเซงจะมองซักหน่อยว่าใครมันบังอาจขับรถกวนตีนเเบบนี้ เเต่พอหันไปเท่านั้นเเหละค่ะ เขาคือไอ้พี่เต้ยยยย คือเราไม่กล้าที่จะมองนานหรือสบตาอยู่เเล้วเพราะว่าเดี่ยวพี่เขารู้55555 เราเลยรีบหันหน้าหนีเลยค่ะ พอขับมาได้สักพัก รถพี่เขาก็ขับขึ้นมาตีเสมอ เเล้วพี่ที่นั่งข้างคนขับ(พี่เต้ยอะเเหละขับ) ก็ยื่นเสื้อมาให้เเล้วบอกว่า "อะน้อง เต้ยมันฝากมาให้" ตอนนั้นเราสติหลุดไปเลยค่ะ มันเเบบ พูดไม่ออก งง สับสน พี่เขาจะเอามาให้เราทำไม งงมากกก วันนั้นเราเลยไปตามหาวาร์ปพี่เต้ย ได้เฟสกับไอจีมา คือ.....พี่เขาเป็นโมเดลลิ่งค่ะทุกคนนนน พี่เขารับถ่ายเเบบด้วย เรียนที่วิทยาลัยการกีฬา เราฟอลไอจีไปก่อน พอ 2 วันผ่านมาเราเลยเเอดเฟสไป พี่เขาก็รับ เเล้ว ทักเรามาาา ประมาณว่า งงมั้ยที่พี่ให้เสื้อ เราก็เลยตอบไปว่า งงสิคะ 555 พี่เขาเลยบอกว่า "ก็พี่เห็นเรามองพี่บ่อยๆ ถ้าพี่จำไม่ผิด" ใช่ค่ะทุกคน เราโป๊ะเเตก!!!! เเต่เราก็งงนะคะ คนมองพี่เขาทั้งงานเลย เเต่ทำไมต้องเป็นเรา เเล้วเราเลยชิงรุกถามนั่นถามนี่ไปเลยค่ะเพราะอยากคุย55555 เเต่พี่เขาก็ถามกลับนะคะ ถามกลับเยอะเลยด้วย เรียกว่าเเชทหนักซ้ายได้เลย เราเอาไปปรึกษาเพื่อน เพื่อนก็บอกว่าถ้าพี่เขาไม่มีใจก็ให้ความหวังอะเเหละ เพราะลักษณะการคุยพี่เขาเหมือนคนมีใจ เราก็เเอบมีหวังนิดๆ ไม่เลยค่ะ เราหวังเเบบมากๆ เลยต่างหากล่ะค่ะ เเต่อีกใจก็เเอบคิดนะคะ เราอยู่ ม.4 พี่เขาอยู่ ปี2 พี่เขาทั้งหล่อทั้งน่ารัก ส่วนเราก็ไม่ได้สวยขนาดนั้น เขาจะสนใจเราได้ไง เศร้าสิคะทุกคน!! ทำไงดีคะ งื้อออ แงงงงงงงงงงง เรากลัวคุยน่าเบื่อด้วยเเหละค่ะ อยากมาปรึกษาเเลกเปลี่ยนว่าจะทำไงต่อดี คุยยังไงให้ไม่น่าเบื่ออะค่ะ
พี่ที่เเอบชอบทักมาาา ขอความคิดเห็นด้วยค่ะ เเงงงง
เราชื่อเปรี้ยวนะคะ คือเเถวบ้านเรามีเหมือนจะเป็นงานเเข่งขันบอลประจำปีระหว่างหมู่บ้านในตำบลอะค่ะ เเละเมื่อปีที่เเล้ว (2561) เราเจอพี่คนนึง พี่เขาเป็นนักบอลที่มาเเข่งให้หมู่บ้านของเพื่อนเราค่ะ พี่เขาชื่อเต้ย เรารู้สึกว่าพี่เขาน่ารักมาก เเละก็โชคดีที่ไม่มีใครคิดเหมือนเรา(ประมาณว่าไม่ค่อยมีผู้หญิงตามกรี้ดอะค่ะ) เราชอบพี่เขาตั้งเเต่ตอนนั้นเเหละค่ะ ชอบเเบบชอบมากๆ ชอบมากกกกกกกก5555 เเต่ตามหาวาร์ปหาเฟสบุ๊คไอจีงี้ไม่ได้ เเต่เราก็ยังคงจำพี่เขาได้นะคะ
พอมาปีนี้ (2562) พี่เต้ยก็ยังมาเตะให้ทีมเดิมหมู่บ้านเดิม เบอร์เดิม 5555 เราเลยจำพี่เขาได้ เเต่ปีนี้มันซวยตรงที่!!!! พี่เขาดู hot มากกกกก เดินไปไหนเท่าที่เราสังเกตก็มีเเต่คนมองคนเเซวเต็มไปหมดดดด เรานอยด์นิดๆ ไม่รู้จะนอยด์ทำไมเนอะ555 เราตามไปเชียร์ทุกวันเลย พอมาวันสุดท้ายมีน้องเเถวๆบ้านเราเเหละค่ะ เดินมาบอกผู้หญิงกลุ่มหนึ่ง (สงสัยกลุ่มนี้ก็น่าจะชอบพี่เต้ยเหมือนกันเเหละค่ะ) เดินมาบอกว่า น้องไปขอเสื้อพี่เต้ยมาเเล้วพี่เต้ยบอกว่าจบงานเดี๋ยวให้ เราก็รู้ึกเเบบ อะไรว้าาาา กูชอบมาปีนึงเวรรรร 5555 พอจบงานน้องเขาก็เดินมาบอกอีกว่าได้เสื้อเเล้ว เรานี่ตาลุกเป็นไฟเลยค่ะ เเต่น้องเขาไม่ได้เอาเสื้อมาให้ดูนะคะ เเต่ตอนนั้นเราเชื่อสุดใจเลยค่ะว่าได้เเล้ว พอประกาศมอบรางวัลเสร็จเเล้วคนก็ทยอยกลับกันค่ะ เราก็กำลังขับรถกลับกับเพื่อน เราเห็นพี่เต้ยกำลังเก็บของเราเลยให้เพื่อนวนกลับมาที่งานอีก เพื่อที่จะได้เห็นพี่เต้ยก่อนที่จะไม่ได้เจออีก 1 ปี5555 เรากลัวพี่เขาสงสัยเลยขับเลยพี่เขาไปซะไกลเลย555 พอวนกลับมาอีกที่ พี่เขาก็ไม่อยู่เเล้ว เราใจหล่นตุบเลย555 เราเลยขับกลับกับเพื่อนเลย เเล้วพอดีมีรถคันหนึ่งอยู่ข้างหน้า ขับช้ามากกก เราเลยบอกให้เพื่ิอนเเซงเเต่เหมือนรถคันข้างหน้าไม่ให้เเซง ซักพักเขาเปิดกระจกลงเเล้วก็ยอมให้เเซง ตอนนั้นเราหัวร้อนมากเลย กะว่าตอนเเซงจะมองซักหน่อยว่าใครมันบังอาจขับรถกวนตีนเเบบนี้ เเต่พอหันไปเท่านั้นเเหละค่ะ เขาคือไอ้พี่เต้ยยยย คือเราไม่กล้าที่จะมองนานหรือสบตาอยู่เเล้วเพราะว่าเดี่ยวพี่เขารู้55555 เราเลยรีบหันหน้าหนีเลยค่ะ พอขับมาได้สักพัก รถพี่เขาก็ขับขึ้นมาตีเสมอ เเล้วพี่ที่นั่งข้างคนขับ(พี่เต้ยอะเเหละขับ) ก็ยื่นเสื้อมาให้เเล้วบอกว่า "อะน้อง เต้ยมันฝากมาให้" ตอนนั้นเราสติหลุดไปเลยค่ะ มันเเบบ พูดไม่ออก งง สับสน พี่เขาจะเอามาให้เราทำไม งงมากกก วันนั้นเราเลยไปตามหาวาร์ปพี่เต้ย ได้เฟสกับไอจีมา คือ.....พี่เขาเป็นโมเดลลิ่งค่ะทุกคนนนน พี่เขารับถ่ายเเบบด้วย เรียนที่วิทยาลัยการกีฬา เราฟอลไอจีไปก่อน พอ 2 วันผ่านมาเราเลยเเอดเฟสไป พี่เขาก็รับ เเล้ว ทักเรามาาา ประมาณว่า งงมั้ยที่พี่ให้เสื้อ เราก็เลยตอบไปว่า งงสิคะ 555 พี่เขาเลยบอกว่า "ก็พี่เห็นเรามองพี่บ่อยๆ ถ้าพี่จำไม่ผิด" ใช่ค่ะทุกคน เราโป๊ะเเตก!!!! เเต่เราก็งงนะคะ คนมองพี่เขาทั้งงานเลย เเต่ทำไมต้องเป็นเรา เเล้วเราเลยชิงรุกถามนั่นถามนี่ไปเลยค่ะเพราะอยากคุย55555 เเต่พี่เขาก็ถามกลับนะคะ ถามกลับเยอะเลยด้วย เรียกว่าเเชทหนักซ้ายได้เลย เราเอาไปปรึกษาเพื่อน เพื่อนก็บอกว่าถ้าพี่เขาไม่มีใจก็ให้ความหวังอะเเหละ เพราะลักษณะการคุยพี่เขาเหมือนคนมีใจ เราก็เเอบมีหวังนิดๆ ไม่เลยค่ะ เราหวังเเบบมากๆ เลยต่างหากล่ะค่ะ เเต่อีกใจก็เเอบคิดนะคะ เราอยู่ ม.4 พี่เขาอยู่ ปี2 พี่เขาทั้งหล่อทั้งน่ารัก ส่วนเราก็ไม่ได้สวยขนาดนั้น เขาจะสนใจเราได้ไง เศร้าสิคะทุกคน!! ทำไงดีคะ งื้อออ แงงงงงงงงงงง เรากลัวคุยน่าเบื่อด้วยเเหละค่ะ อยากมาปรึกษาเเลกเปลี่ยนว่าจะทำไงต่อดี คุยยังไงให้ไม่น่าเบื่ออะค่ะ