ขอวิธีตัดใจและยอมรับความจริงแบบจริงๆหน่อยจ้า

คือไปชอบสาวคนนึงทำงานด้วยกันตอนแรกเห็นก็ชอบแล้วแต่พยายามสะกดใจไว้เพราะความต่าง​ เราต่างกันมากๆคือผมคนธรรมดา​ ไม่หล่อ​ การศึกษาน้อยทำงานตำแหน่งล่างสุดในกลุ่มเป็นลูกจ้าง​รัฐ เธอเข้ามาพร้อมตำแหน่งเทียบเท่าป.โทอายุน้อยกว่าผม10ปีสวยแบบขึ้นโพเดียมคณะและได้เกียรตินิยมอันดับ2​ เริ่มงานด้วยการบรรจุข้าราชการวิชาชีพเฉพาะ​ ทำงานเข้าปีที่2เค้าขึ้นไปเป็นหัวหน้างานย่อยในกลุ่มงานแล้ว​ ผมทำปีที่15ตำแหน่งเดิม

และตอนเข้ามา(อายุ24-25)เธอแนะนำตัวว่ามีแฟนแล้วเป็นทหารจบนายร้อย​ เรียนมัธยมมาด้วยกัน ยิ่งต้องเก็บซ่อนความรู้สึก

แต่ก็นะอยูกับคนที่เราแอบชอบมีหรือเจ้าตัวจะไม่รู้เราก็คงทำตัวพิเศษใส่ไข่บ่อยๆ​  ชอบซื้อนู่นนี่ให้กินพยายามจะดูกับหลอกถามว่าชอบอะไรแล้วก็หาพอที่จะหาได้ให้

มีวันนึงอยู่กันแค่2คนในห้องล้างจาน​ นางก็ยิ้มหวานมาถาม​ ว่าพี่อะรู้ใจเค้ามากกว่าแฟนจริงๆอีกนะ​ ทุกอย่างที่พิมพ์มาตั้งแต่ต้นมันวิ่งวนในหัวผมพรวดเลย​ เค้าต่างกับเราเยอะ​ เค้าสูงกว่ามาก​ เค้ามีแฟนแล้ว​ วนๆๆจนเราไม่ได้ตอบอะไรไป​ ยิ้มให้นิดนึงแบบผู้ชายบื้อๆ

นั่นเป็นครั้งสุดท้ายที่เราพูดดีกัน​ นางเริ่มไม่ยุ่งกับเรามากขึ้นจนถึงขึ้นโกรธขึง​ หนักเข้ากลายเป็นโวยวายพาลหาเรื่องแม้กระทั้งเรื่องในงาน​ ตอนหลังสักเดือนนึงมารู้ว่าแฟนนายร้อยเทนางไปคบคนอื่น

เอ้าถ้ารู้ก่อนจะขอลองนะเผื่อได้บ้างไม่ใช่พังทุกประตูแบบที่เป็นอยู่นี่

ปัจจุบัน4ปีแล้วที่ทำงานด้วยกันแต่พยายามไม่เข้าใกล้กันเราอยากจะเข้านะแต่เค้าก็หนีออก

คือมันมีมูลนิดๆว่าเค้าอาจไม่เกลียดเราจริง(หรืออาจแค่อยากยั่วอารมณ์)​คือถ้ามีอะไรที่ทำแล้วเกี่ยวพันกับเราบางทีนางพยายามจะมาร่วมทั้งที่ไม่ต้องทำก็ได้หรือบางทีก็มาพูดคุยเรื่องต่อจากเรา​ แต่ไม่ได้พูดถึงเรา​ เช่นคุยเรื่องวันหยุด​ หรือรถติดกับกลุ่มเพื่อนร่วมงาน​ เราคุยจบ​ นางก็จะคุยต่อจากเราโดยพูดเรื่องเดิมแบบต่อเนื่องไปเลยแต่ไม่คุยกับเรานะ​ หรือแบบนั่งกินข้าวในห้องก็จะแยกเป็นแก๊งๆ​ นางก็เข้าได้หลายแก๊ง​ ซึ่งถ้าคนไม่ชอบกันกินตรงที่ไม่เจอกันจะสะดวกกว่าเนอะ​ แต่หลายหนนางก็จะมากินแก๊งเราทั้งที่บางทีนั่งอยู่แค่2คนแล้วของกินผมเป็นคนซื้อด้วย

ปีที่แล้วนางได้ทุนไปเรียนโท.ตปท.1ปีเต็มเราเป็นเพื่อนกันในเฟสแต่ig.ไม่​ พยายามไปส่องigนางตอนแรกตั้งปิด​ พักใหญ่ๆนางก็เปิดสารธารณ  เราก็ส่องไป​ เข้าสตอรี่นาง​ นางมาว่าพวกถ้ำมองโรคจิตแล้วก็ปิดไพรเวท​ แล้วนางก็เปิดๆปิดๆสลับกันปัจจุบันปิด​ในเฟสก็พยายามจะไม่ไปยุ่งสตอรี่นางแต่บางทีมันก็เปิดแบบรันต่อคนอื่นเข้าของนางเข้าโดนอีกด่าโรคจิตไม่พอมาว่ามีปัญญาแค่เข้ามาส่องอีก

ตอนนี้ครบ1ปีกลับมาแล้วพร้อมผู้ฝรั่งน่าจะมากกว่า1คนจากรูปในเฟสที่ถ่ายแบบมากกว่าเพื่อนเค้าถึงถ่ายแบบนี้​ 

ทุกอย่างมันวนอยู่ในหัวอีกแล้ว​ จะทำยังไงกับตัวเองดี

ตั้งแต่ไม่ได้ดีกับนางมาเราจิตแย่มากทำงานหมดวันเล่นมือถือจนขึ้นตีแล้วนอนตื่น6โมงวนแบบนี้วันหยุดนอนตาย​ นอนตี2ตื่นบ่าย3ไม่อยากไปไหนไม่อยากทำอะไรคิดแค่อยากได้เค้ากลับมา​ กับญาติพี่น้องก็ไม่เอาใครมายุ่งพาลเค้าอีก​

แล้วก็มานั้งคิดนะว่าทำตัวแบบนี้ใครมันจะอยากได้ทำผัวพยายามจะเปลี่ยนตัวเองออกไปดูนู่นนี่นั่น​ วิ่งออกกำลังกายบ้าง​ ซึ่งพยามยามจะทำแต่ไม่ค่อยรอดแต่ตอนนี้ยังพอหาเรื่องเที่ยวเล่นนิดๆหน่อยๆกับออกกำลังแบบขาดๆหายๆรู้สึกว่าดีขึ้นแต่ไม่ตลอด

อยากได้วิธีตัดใจตัดความคิด​ ตัดความหวัง​ ต้องทำยังไง