เคยเจอเพื่อน :)แบบนี้กันไหม?! เพื่อนที่หลงตัวเอง เหมือนหล่อไอ้เวร

เรื่องมันเยอะกว่านี้มากนี่แค่สรุปย่อๆเดี๋ยวช็อค)

แล้วอยู่ๆมาวันนึงมีเกย์คนนึงมาบอกชอบ หน้าตาไม่ดีเลยเว่ยสิวเต็มหน้า อ้วน เตี้ย ดำ คือแล้วเออไอ้เราก็บอกว่า "คุยไปก่อนนะ"กูเพิ่งเลิกกับแฟนมาหมาดๆ แล้วก็คุยไปคุยไปรหัสเฟสก็ให้เล่น โทรศัพท์ก็ให้เล่นนั่งก็นั่งด้วยกันทุกวัน แต่มันไม่ตั้งใจเรียน ขี้อวด พูดมาก ปากหมา คุยกับเราพอมีเรื่องทุกใจเกี่ยวกับเราก็เอาไปพูดไปบอกกับครู,เพื่อน,รุ่นพี่,รุ่นน้อง,เพื่อนต่างโรงเรียน เว่ยเห้ย ไปบอกว่าผมอ่ะเป็นแฟนมันเรามีอะไรกันแล้วล่ะ แล้วก็พูดๆใส่ความต่างๆนานา แล้วอยู่มาวันนึงผมบอกมันว่า"เลิกคุยกันเหอะ"ด้วยความที่มันรู้จักคนเยอะ คนก็มาถามมันว่าทำไมถึงเลิกคุยกันเป็นอะไร แล้วมันก็พูดเรื่องผมให้คนอื่นฟังเช่นกะเทย เพื่อน พี่ น้อง ครู แบบเสียๆหายๆโดยที่ผมยังไม่เคยไปทำอะไรเลยก็คือมาก บอกเราร่าน คุยเยอะ หน้า แบบเนี่ย แล้วพวกมันก็พากันเชื่อกันสนิทใจโดยที่ไม่ถามผมสักคำ คือผมผิดหรอ"ไม่นะ"
แล้วก็ผิดกันจนปัจุบันไม่คุยกันอีกเลย พอเพื่อนมันมาถามผมผมก็ตอบความจริงทั้งหมดแล้วเพื่อนคนที่มาถามผมก็ไปถามมันแล้วก็บอกผมไม่ดีอย่างนั้นอย่างนี้ คือผมผิดมั้ยย ! กูรู้เรื่องที่ใส่ร้ายกุป่ะ แล้วก็บอกเราพูดเท็จ ทั้งที่ที่กูก็พูดความจริง คือมากทำตัวน่าสงสารทั้งที่คนผิดคือ ใส่ร้ายป้ายสี คืออยากได้อะไรก็ต้องได้หรอ? ไม่ได้ก็คือทำลายชีวิตเค้างี้ป่ะ เป็นบ้าป่ะ ขาดความอบอุ่นใช่ป่ะ กุก็เคยนะขาดความอบอุ่นแต่กุไม่ถึงเป็นบ้าแบบอ่ะ ที่เอาเรื่องคนอื่นไปพูดเสียๆหายๆที่เพึ่งรู้จักกันไม่ถึง2เดือนอ่ะ แล้วก็เวลาเค้าพูดความจริงก็จะตีเค้าเป็นเอามากนะ.
ผมก็มีส่วนผิดนะที่ปล่อยละเลยให้มันหยามขนาดนี้อ่ะ บางทีการอยากรู้จักเค้าก็ไม่จำเป็นต้องเรื่องของเค้าทุกเรื่องก็ได้นิหรือมันเป็นโรคประสาท?!

#คิดเห็นกันยังไงครับ ถ้าผมใช้คำหยาบขออภัยด้วยนะครับพอดีขึ้นนิดหน่อยแต่ก็ไม่ได้ใส่ใจล่ะ