คือโง่ภาษาอังกฤษมาก อยากถามว่าในอนาคต มันจำเป็นขนาดไหน เราจำเป็นต้องพูดได้อ่านออกเลยมั๊ย?

สวัสดีครับ ตอนนี้ผมกำลังศึกษาอยู่ในมหาลัยที่ชื่อค่อนข้างดังเลยครับ เเต่ผมเข้ามาด้วย Portfolio ครับ เป็นการเข้ามาด้วยผลงานเเละเเต้มบุญเก่าล้วนๆ พอดีตอนมัธยมเเข่งเยอะครับ เลยทำให้เรียนหนังสือไม่ค่อยเก่ง ได้วิชาเดียวก็คือภาษาจีนครับ คือเรื่องมันมีอยู่ว่า ผมเข้ามหาลัยมาด้วยความรู้ที่ไม่สามารถเทียบกับเด็กที่ใช้ความรู้จริงๆสอบเข้ามาได้เลยครับ เเต่ผมก็พยายามนะ พยายามจะ เรียนเพื่อให้มันไปรอด เเละดูไม่เเย่จนเกินไป เอ้อลืมบอก ผมเรียนคณะเกี่ยวกับภาษาครับ เอกภาษาศาสตร์ ครับ ผมเรียนที่นี่มันยากมากสำหรับผมครับ ทุกอย่างมันเร็วไปหมด บอกตรงๆว่าปรับตัวไม่ทันเลยครับ กิจกรรมก็ต้องทำ เพราะเป็นเด็กทุน+กับความชอบทำกิจกรรมส่วนตัวด้วยครับ เลยดูช้ากว่าคนอื่นมากๆ เเล้วเอกที่ผมเรียน เป็นเอกที่จะต้องใช้ภาษาอังกฤษ เเละบังคับเรียนภาษาอังกฤษครับ ผมเริ่มเรียนตัวพื้นฐานผ่านมาได้ด้วยเกรดที่เเย่มาก เเละตอนนี้ผมเรียนตัวบังคับตัวเเรกครับ เป็นตัว Speaking ด้วยความที่คลังคำศัพท์ในหัวน้อยมาครับ เลยทำให้ ฟังไม่ค่อยออก พูดได้เเบบงูและปลาตัวใหญ่มาก อ่านก็ไม่เก่ง เขียนก็ไม่ได้ ผมรู้สึกเป็นคนโง่ที่สุดในคลาสผมพยายามกับภาษาอังกฤษมาตั้งเเต่ ม ปลายเเล้วครับ เเต่มันก็เข้าหัวนิดๆหน่อย - ไม่เข้าเลย ผมเลยหมด Passion ในการเรียนภาษาอังกฤษมากๆเลยครับ กลับกันกับภาษาจีนที่ผมคิดว่ายิ่งเรียนยิ่งเก่ง ขาดเเค่คนที่จะมาพูดด้วย ให้คล่องปาก ผมรู้สึกชอบในภาษาจีนครับ ผมเลยคิดว่า ถ้าผมพยายามเรียนภาษาอังกฤษให้มันจบๆ เท่าที่เขาบังคับเเค่นี้ อาจจะจบออกมาด้วยเกรดภาษาอังกฤษที่เเย่ เเต่ผมอยากจะไปเน้นในวิชาที่ผมสนใจมากกว่า เช่นภาษาศาสตร์วิชาเอกของผม หรือภาษาจีนที่ผมชอบ ผมเลยอยากถามว่า ถ้าจบไปด้วยการที่ภาษาอังกฤษไม่ดีเท่าที่ควร เเบบพอสื่อสารได้นิดหน่อย สูงกว่างูๆปลาๆ สักนิดนึง จะเป็นอะไรไหมครับ ผมเหนื่อยกับภาษานี้มากๆ ผมเลยคิดว่า เอาเวลาที่มางมภาษาอังกฤษเเบบงมไม่ค่อยขึ้น ไปโฟกัส กับวิชาที่ชอบเเล้วทำมันออกมาให้ดีจะดีกว่า