การที่จะเห็นว่าตัวตนของเราเป็นของชั่วคราวที่เห็นได้ง่ายที่สุดสำหรับ จขกท ก็น่าจะเป็นการเล่น slime ที่มีเนื้อคล้ายกระจก จะเห็นได้ว่าเงาของตัวเองสามารถเปลี่ยนแปลงได้แต่มันไม่ได้เปลี่ยนแปลงตลอดมันสามารถมั่นคงชั่วคราวได้ เป็นต้น
ถ้าคิดแบบคนรักตัวเอง เอาตัวเองเป็นจุดศูนย์กลาง ก็น่าจะคิดได้ว่า แม้แต่ตัวของตัวเองยังเป็นแค่ของชั่วคราวรอวันเปลี่ยน ความทุกข์ ความสุข หรือหน้าที่การงาน การกระทำ ความคิดต่างๆ เป็นต้น ที่มาจากตัวเรา หรือปรากฏให้เรารู้ ฯลฯ ก็ต้องเป็นของชั่วคราวทั้งหมด
อยากทราบว่าการคิดแบบนี้เป็นมิจฉาทิฐิหรือไม่อย่างไร
เท่าที่รู้คือ การเห็นว่ามั่นคงตลอดไปกับการเห็นว่าไม่มั่นคงเลยนั้นเป็นมิจฉาทิฐิแต่ไม่แน่ใจว่าเรียกว่าอะไร
ขอบคุณค่ะ
(คิดแบบรักตัวเอง)ตัวตนของเราเหมือนของเช่ารอวันเปลี่ยนเท่านั้นเมื่อตัวเราเป็นของชั่วคราวทุกอย่างที่ทำคิดฯลฯก็ชั่วคราวไหม.
ถ้าคิดแบบคนรักตัวเอง เอาตัวเองเป็นจุดศูนย์กลาง ก็น่าจะคิดได้ว่า แม้แต่ตัวของตัวเองยังเป็นแค่ของชั่วคราวรอวันเปลี่ยน ความทุกข์ ความสุข หรือหน้าที่การงาน การกระทำ ความคิดต่างๆ เป็นต้น ที่มาจากตัวเรา หรือปรากฏให้เรารู้ ฯลฯ ก็ต้องเป็นของชั่วคราวทั้งหมด
อยากทราบว่าการคิดแบบนี้เป็นมิจฉาทิฐิหรือไม่อย่างไร
เท่าที่รู้คือ การเห็นว่ามั่นคงตลอดไปกับการเห็นว่าไม่มั่นคงเลยนั้นเป็นมิจฉาทิฐิแต่ไม่แน่ใจว่าเรียกว่าอะไร
ขอบคุณค่ะ