สวัสดีครับ นี่เป็น Thread แรกๆที่ตั้งเพื่อขอคำปรึกษา,
เรื่องเป็นอย่างนี้ครับ ผมขอใช้เหตุการณ์สมมติเพื่อปกปิดที่ทำงานนะครับ
.
ผมเคยทำงานที่บริษัทแห่งนึง ซึ่งงานที่ผมทำเป็นงานที่ผมชอบมาก เพียงแต่ว่าบริษัทที่ทำนั้นอาจจะไม่ได้เป็น Top 1-2 ของอุตสาหกรรม
โดยบริษัทที่เป็น Top 1-2 นี้ ผมเคยสมัครเข้าทำงานมาครั้งนึง แต่เขาไม่รับผม ทำให้มีปมฝังในใจว่า "ฉันต้องกลับมาที่นี่ให้ได้"
หลายปีผ่านมา ผมกินองุ่นเปรี้ยวไปหลายผล (พยายามมองว่าที่ทำงานปัจจุบันมันก็ดีมากๆอยู่แล้ว จะย้ายไปทำไม ทั้งๆที่ในใจนี่โคตรอยากไป 55+)
.
คราวนี้ เมื่อต้นปีที่ผ่านมา ผมเพิ่งได้โอกาสไปทำงานในที่ทำงานใหม่ที่ๆเคยปฏิเสธผม (ผมรอวันนี้มาประมาณ 7-8 ปี ภาพที่ผมเคยอยากมองเห็นตัวเองเป็นในอดีต ตอนนี้ภาพนั้นเกิดขึ้นทุกวัน ทุกขณะเวลา จะบอกว่าผมรู้สึกบรรลุ Life objective ก็ได้ มันรู้สึกเข้าไปในทุกอณูละว่ามันใช่ ไม่ต้องมีใครบอก) งานที่ได้ทุกอย่าง Perfect match เป็นงานที่ผมชอบ ในสถานที่ๆผมคิดว่าผมจะ retire ที่นี่ เพื่อนร่วมงานไม่ค่อยก้าวก่ายเรื่องส่วนตัว แต่อาจจะเดินทางไกลนิดนึงถ้าจะเข้าเมือง แต่นั่นไม่ใช่ปัญหาครับ
.
ปัญหา คือ ตอนนี้ ผมเริ่มรู้สึกชินชากับหนทางที่จะพัฒนาให้ตัวเราเองก้าวหน้าครับ ผมเห็นเส้นทาง เห็นวิธีการ แต่รู้สึกว่าเหมือนมันได้ทุกอย่างที่เราเคยพยายามมานานแล้ว และ ตอนนี้มันได้แล้ว มันจึงเหมือนรถที่ติด Gear ว่าง เหมือนขี้เกียจและขาดแรงจูงใจในการพัฒนาตัวเอง ถ้าเป็นนัก football อารมณ์จะเหมือนไปสนามแล้วซ้อมเท่าไหร่ก็ตาม ทักษะไม่ได้พัฒนาขึ้น เพราะที่ทำๆไปมันสักแต่ว่าทำ แต่มันไม่ได้มีใจว่าฉันต้องทำให้ได้นะ ถ้าเป็นในหนังเรื่อง Batman (The dark knight rises) คือ ตอนที่กระโดดข้ามและกำลังจะขึ้นไปถึงปากบ่อแล้ว หรือ ถ้าเป็นอาจารย์มหาวิทยาลัย คือ ตอนที่ได้รับบรรจุแล้ว และเริ่มชินชากับภาระงานที่ตนมี ชอบงานไหม ชอบนะ แต่ให้ทำไหม มันเหมือน ฉันขอพักก่อน ค่อยกลับมาทำ และ พอมันพัก คราวนี้มันพักยาว
.
ขอคำแนะนำหน่อยครับ ว่าจะปลุกไฟตัวเองให้ลุกขึ้นมา fit ทำงาน เหมือนตอนที่เรายังไม่ได้ในสิ่งที่เราต้องกัน ควรจะทำยังไงดี ตอนนี้พอได้แล้วเรากลับเฉยๆ ชินชาไปกับมัน ขอบคุณครับ
รู้สึกเหมือนเฉยชา ชินชากับชีวิต เข้ามาพูดคุยขอคำแนะนำครับ
เรื่องเป็นอย่างนี้ครับ ผมขอใช้เหตุการณ์สมมติเพื่อปกปิดที่ทำงานนะครับ
.
ผมเคยทำงานที่บริษัทแห่งนึง ซึ่งงานที่ผมทำเป็นงานที่ผมชอบมาก เพียงแต่ว่าบริษัทที่ทำนั้นอาจจะไม่ได้เป็น Top 1-2 ของอุตสาหกรรม
โดยบริษัทที่เป็น Top 1-2 นี้ ผมเคยสมัครเข้าทำงานมาครั้งนึง แต่เขาไม่รับผม ทำให้มีปมฝังในใจว่า "ฉันต้องกลับมาที่นี่ให้ได้"
หลายปีผ่านมา ผมกินองุ่นเปรี้ยวไปหลายผล (พยายามมองว่าที่ทำงานปัจจุบันมันก็ดีมากๆอยู่แล้ว จะย้ายไปทำไม ทั้งๆที่ในใจนี่โคตรอยากไป 55+)
.
คราวนี้ เมื่อต้นปีที่ผ่านมา ผมเพิ่งได้โอกาสไปทำงานในที่ทำงานใหม่ที่ๆเคยปฏิเสธผม (ผมรอวันนี้มาประมาณ 7-8 ปี ภาพที่ผมเคยอยากมองเห็นตัวเองเป็นในอดีต ตอนนี้ภาพนั้นเกิดขึ้นทุกวัน ทุกขณะเวลา จะบอกว่าผมรู้สึกบรรลุ Life objective ก็ได้ มันรู้สึกเข้าไปในทุกอณูละว่ามันใช่ ไม่ต้องมีใครบอก) งานที่ได้ทุกอย่าง Perfect match เป็นงานที่ผมชอบ ในสถานที่ๆผมคิดว่าผมจะ retire ที่นี่ เพื่อนร่วมงานไม่ค่อยก้าวก่ายเรื่องส่วนตัว แต่อาจจะเดินทางไกลนิดนึงถ้าจะเข้าเมือง แต่นั่นไม่ใช่ปัญหาครับ
.
ปัญหา คือ ตอนนี้ ผมเริ่มรู้สึกชินชากับหนทางที่จะพัฒนาให้ตัวเราเองก้าวหน้าครับ ผมเห็นเส้นทาง เห็นวิธีการ แต่รู้สึกว่าเหมือนมันได้ทุกอย่างที่เราเคยพยายามมานานแล้ว และ ตอนนี้มันได้แล้ว มันจึงเหมือนรถที่ติด Gear ว่าง เหมือนขี้เกียจและขาดแรงจูงใจในการพัฒนาตัวเอง ถ้าเป็นนัก football อารมณ์จะเหมือนไปสนามแล้วซ้อมเท่าไหร่ก็ตาม ทักษะไม่ได้พัฒนาขึ้น เพราะที่ทำๆไปมันสักแต่ว่าทำ แต่มันไม่ได้มีใจว่าฉันต้องทำให้ได้นะ ถ้าเป็นในหนังเรื่อง Batman (The dark knight rises) คือ ตอนที่กระโดดข้ามและกำลังจะขึ้นไปถึงปากบ่อแล้ว หรือ ถ้าเป็นอาจารย์มหาวิทยาลัย คือ ตอนที่ได้รับบรรจุแล้ว และเริ่มชินชากับภาระงานที่ตนมี ชอบงานไหม ชอบนะ แต่ให้ทำไหม มันเหมือน ฉันขอพักก่อน ค่อยกลับมาทำ และ พอมันพัก คราวนี้มันพักยาว
.
ขอคำแนะนำหน่อยครับ ว่าจะปลุกไฟตัวเองให้ลุกขึ้นมา fit ทำงาน เหมือนตอนที่เรายังไม่ได้ในสิ่งที่เราต้องกัน ควรจะทำยังไงดี ตอนนี้พอได้แล้วเรากลับเฉยๆ ชินชาไปกับมัน ขอบคุณครับ