ต้องทำไงดีกับผู้ชายคนดี เราทำถูกแล้วใช่ไม่

เราคุยกับพี่ที่ทำงานมาได้ปีหนึ่ง แรกๆก็ทำท่าจีบเรานะหลังๆเหมือนเฉยฉาไปไหนชวนก็ไม่ไปด้วยชวนไปกินข้าวก็ปฎิเสท ชวนไปเที่ยวก็ไม่ว่างทำงานเจอหน้ากันก็ไม่ทักเหมือนไม่รุ้จักกัน ไปไหนกับที่ทำงานก็ไม่ใกล้เรา สงสัยกลัวคนอื่นรุ้คบกันมั้ง วันเกิดเราก็ลืม ถ้ากลัวคนอื่นรุ้ก็สุขสันต์วันเกิดผ่านไลน์ก็ได้ แถมวันเกิดเขาเราเซอไฟร์เขียนว่าสุขสันต์วันเกิดที่รักเขาลบคำว่าที่รักทิ้งเราพึ่งมารู้จักปากน้องที่สนิทเราเสียใจมาก ตั้งแต่คบกันมาพาไปกินข้าวครั้งเดียวเราชวนไปทำเรื่องงานก็ปฎิเสท พอเราเดินไปหาก็เดินหนี ไลน์หาวันนี้ตอบอีกเที่ยงคืนอีกวันเขาจะรับช่วงเวลาทำงานเท่านั้นถ้าเลยเวลางาน/เสาร์อาทิตย์เขาจะไม่รับโทรศัพท์หรือตอบไลน์ คนเราถ้ารักกันนะก็ต้องหาเวลามาตอบสักนาทีละแต่นี้ไม่เลยเราเลยตัดสินใจเราแกล้งตีแขนก็บอกว่าเจ็บอารมเสียกับเรา เราแค่กอดแขนจับขาก็ลำคานเราเลยรวบรวมความกล้าถามความสัมพันธ์เขาบอกแค่เพื่อนร่วมงาน เราเจ็บมากเลย แล้วเราว่าที่ผ่านมาละหมายความว่าไงที่ไปไหนมาไหนไหนด้วยกัน และที่ก็พูดเหมือนแฟนทำให้เราหึงเขา เขากับเงียบบอกว่าเขาเคยมีครอบครัวมาแล้วเป็นเหตุผลที่เห็นแก่ตัวมากเราอึ้งและไม่ถามอะไรเดินออกมาจากจุดนั้นแต่เราเคยบอกเลิกไปหลายรอบแล้วเขาก็ทำตัวเหมือนเดิมเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นจนที่สุดเราทนไม่ได้เลยยุติความสัมพันธ์เขาเองเราเจ็บมากไม่เป็นอันกินอันนอนทำงานก็ไม่ได้กินข้าวก็จะร้องให้ เขาเป็นรักครั้งแรกที่เรารักมากเขาเป็นคนเห็นแก่ตัวแต่ไม่รุ้ทำไหมถึงรักนะ สงสัยความใกล้ชิด มีแต่คนบอกไม่ให้คบเราดื้อรันเอง เราไม่เคยมีแฟน นี้คือคนแรกที่คบจิงจังที่ผ่านมาแค่คุยๆ ทุกคนในที่ทำงานสงสารเรามาก แต่เราต้องดิวงานกับเขาตลอดงานช่วงนี้ไม่คล่องเลย มีบางคนก็บอกว่าครอบครัวมีฐานะ มีชื่อเสียงคงไม่สนผู้หญิงธรรมดาอย่างเราหรอก เขาเป็นคนเชื่อฟังครอบครัวเขา พี่ที่รุ่จักว่าผู้หญิงต้องคุ่ควรกับชาติตระกูลเขาเท่านั้น เรานี้เจ็บมากทำไหมต้องแบ่งแยกฐานะทางสังคม คนจนคนรวยด้วย แต่เราว่าเขาคงไม่รักเราจิงหรอกแค่ขำๆๆเท่านั้น ไม่น่าคบคนที่ทำงานเดียวกันเลย