Once Upon a Time... in Hollywood
นานมาแล้วในฮอลลีวูด
หนังเรื่องใหม่ของ เควนติน ทารันติโน ที่มาพร้อมกับบรรดานักแสดงเบอร์ใหญ่ของวงการอย่าง ลีโอนาร์โด ดิคาปริโอ, แบรด พิทท์, อัล ปาชิโน, มาร์โกต์ ร็อบบี และ ดาโกตา แฟนนิง เพียงเท่านี้ก็เรียกความสนใจทั้งจากแฟนประจำของเควนตินและคอหนังทั่วไปได้มากโขแล้ว อีกทั้งยังคาดหวังด้วยว่าหนังจะออกมาดีเฉกเช่นผลงานที่ผ่านๆมา
แต่ถ้าเนื้อเรื่องเบาบางว่านี้อีกนิดเดียวจะถือว่าเป็นหนัง สารคดี แล้วนะ
ย้อนกลับไปที่ฮอลลีวูดในช่วงปี 1969 หนังเล่าถึงความสัมพันธ์ระหว่างเพื่อนร่วมงานสองคน ริค ดาลตัน (ลีโอนาร์โด ดิคาปริโอ) อดีตนักแสดงซีรีส์คาวบอยยุค 50 และสตันต์แมนคู่ใจ คลิฟฟ์ บูธ (แบรด พิทท์) ทั้งคู่อยู่ในช่วงขาลงจึงต้องพยายามดิ้นรนหางาน ริค ดาลตัน หวังจะได้งานที่ช่วยให้เขากลับมามีชื่อเสียงอีกครั้ง ส่วน คลิฟฟ์ บูธ เองก็หวังพึ่งเพื่อนคนนี้ให้ช่วยหางานให้ ในระหว่างที่ยังหางานไม่ได้เขาจึงมาเป็นคนขับรถและดูแลบ้านให้ริคไปพลางๆก่อน ในละแวกที่ ริค ดาลตัน อาศัยอยู่นั้นมีดาราดังอย่าง ชารอน เทต (มาร์โกต์ ร็อบบี) อดีตภรรยาของผู้กำกับ โรมัน โปลันสกี อาศัยอยู่ใกล้ๆ และในช่วงเวลาที่หนังดำเนินไปนี้เองก็คือช่วงเวลาที่คาบเกี่ยวกับเหตุฆาตกรรมแมนสันซึ่งสะเทือนขวัญคนทั้งวงการฮอลลีวูดในยุคนั้น
อย่างแรกเลยที่สัมผัสได้จากหนังคือ ความตั้งใจรำลึกถึงวันวานของวงการฮอลลีวูดด้วยงานโปรดักชันชั้นดีที่จำลองบรรยากาศความเป็นไปของทุกสิ่งทุกอย่างในยุคนั้น ต้องชมเลยว่าเก็บรายละเอียดดีมาก แต่ก็อย่างที่บอกไปว่า ถ้าเนื้อเรื่องเบาบางกว่านี้อีกนิดเดียวจะถือว่าเป็นหนังสารคดีเพราะเนื้อเรื่องเบาบางอย่างกับว่าไม่ได้ตั้งใจเล่าเรื่องอะไรมากมาย ไม่ได้ตั้งใจให้หนังออกมาสนุกอย่างที่หนังทั่วไปพยายามทำ แล้วหนังยังมีความยาวเกือบสามชั่วโมงด้วย ยังดีที่ไม่ถึงกับน่าเบื่อเพราะหนังก็เอาคนดูอย่างเราอยู่ได้ตลอดจนจบเรื่อง
เอาเป็นว่าหนังเรื่องนี้ไม่ใช่หนังที่ดูสนุกก็แล้วกัน แต่จะได้อิ่มเอมกับบรรยากาศย้อนยุคของลอสแองเจลิสในช่วงปี 1969 งานซีรีส์คาวบอยยุค 50 ที่ถูกพูดถึงในเรื่องซึ่ง ริค ดาลตัน เล่นและความเป็นไปของแวดวงฮอลลีวูดโดยเฉพาะเรื่องจริงจากเหตุฆาตกรรมแมนสัน แล้วที่ไม่พูดถึงไม่ได้เกี่ยวกับหนังเรื่องนี้เพราะช่วยให้หนังยังคงน่าติดตามอยู่ตลอดทั้งเรื่องแม้เนื้อเรื่องจะบางเบาก็ตาม นั่นก็คือ แรงดึงดูดจากการแสดงอันยอดเยี่ยมของทีมนักแสดง เริ่มจากเบอร์ใหญ่ทั้งสองคน เฮียลีโอ กับ เฮียแบรด พิทท์ ที่ดูเหมือนบทบาทของเฮียแบรดจะดูด้อยกว่าแต่เอาเข้าจริงคือ กินกันไม่ลง บทบาทของ ริค ดาลตัน ที่เฮียลีโอเล่นจะออกแนวเล่นเยอะเล่นใหญ่และฟูมฟาย ซึ่งมันดูง่ายและคนดูก็เข้าใจในทันทีทันใด แต่กับบทบาทของ คลิฟฟ์ บูธ ที่เฮียแบรดเล่น ดูเหมือนจะไม่มีอะไรเท่าไรนัก ออกจะนิ่งเสียด้วยซ้ำไป แต่ดูดีๆจะเข้าใจว่าเฮียเขาเล่นออกมาแนวอินเนอร์เยอะๆ น้อยแต่มากอะไรแบบนั้น ยิ่งช่วงท้ายเรื่องยิ่งชัดเจน ส่วนสวยๆอย่าง มาร์โกต์ ร็อบบี ก็เล่นแบบที่ดูเหมือนไม่ได้เล่นอะไรมากเพราะบทก็ไม่ค่อยมีอะไรมากจริงๆ และ อัล ปาชิโน นักแสดงรุ่นใหญ่ก็ไม่ได้ทำให้ผิดหวังเลยแม่แต่นิดเดียว
ขบเคี้ยวหนัง
#OnceUponATimeInHollywood
[CR] Once Upon a Time... in Hollywoodนานมาแล้วในฮอลลีวูด
Once Upon a Time... in Hollywood
นานมาแล้วในฮอลลีวูด
หนังเรื่องใหม่ของ เควนติน ทารันติโน ที่มาพร้อมกับบรรดานักแสดงเบอร์ใหญ่ของวงการอย่าง ลีโอนาร์โด ดิคาปริโอ, แบรด พิทท์, อัล ปาชิโน, มาร์โกต์ ร็อบบี และ ดาโกตา แฟนนิง เพียงเท่านี้ก็เรียกความสนใจทั้งจากแฟนประจำของเควนตินและคอหนังทั่วไปได้มากโขแล้ว อีกทั้งยังคาดหวังด้วยว่าหนังจะออกมาดีเฉกเช่นผลงานที่ผ่านๆมา
แต่ถ้าเนื้อเรื่องเบาบางว่านี้อีกนิดเดียวจะถือว่าเป็นหนัง สารคดี แล้วนะ
ย้อนกลับไปที่ฮอลลีวูดในช่วงปี 1969 หนังเล่าถึงความสัมพันธ์ระหว่างเพื่อนร่วมงานสองคน ริค ดาลตัน (ลีโอนาร์โด ดิคาปริโอ) อดีตนักแสดงซีรีส์คาวบอยยุค 50 และสตันต์แมนคู่ใจ คลิฟฟ์ บูธ (แบรด พิทท์) ทั้งคู่อยู่ในช่วงขาลงจึงต้องพยายามดิ้นรนหางาน ริค ดาลตัน หวังจะได้งานที่ช่วยให้เขากลับมามีชื่อเสียงอีกครั้ง ส่วน คลิฟฟ์ บูธ เองก็หวังพึ่งเพื่อนคนนี้ให้ช่วยหางานให้ ในระหว่างที่ยังหางานไม่ได้เขาจึงมาเป็นคนขับรถและดูแลบ้านให้ริคไปพลางๆก่อน ในละแวกที่ ริค ดาลตัน อาศัยอยู่นั้นมีดาราดังอย่าง ชารอน เทต (มาร์โกต์ ร็อบบี) อดีตภรรยาของผู้กำกับ โรมัน โปลันสกี อาศัยอยู่ใกล้ๆ และในช่วงเวลาที่หนังดำเนินไปนี้เองก็คือช่วงเวลาที่คาบเกี่ยวกับเหตุฆาตกรรมแมนสันซึ่งสะเทือนขวัญคนทั้งวงการฮอลลีวูดในยุคนั้น
อย่างแรกเลยที่สัมผัสได้จากหนังคือ ความตั้งใจรำลึกถึงวันวานของวงการฮอลลีวูดด้วยงานโปรดักชันชั้นดีที่จำลองบรรยากาศความเป็นไปของทุกสิ่งทุกอย่างในยุคนั้น ต้องชมเลยว่าเก็บรายละเอียดดีมาก แต่ก็อย่างที่บอกไปว่า ถ้าเนื้อเรื่องเบาบางกว่านี้อีกนิดเดียวจะถือว่าเป็นหนังสารคดีเพราะเนื้อเรื่องเบาบางอย่างกับว่าไม่ได้ตั้งใจเล่าเรื่องอะไรมากมาย ไม่ได้ตั้งใจให้หนังออกมาสนุกอย่างที่หนังทั่วไปพยายามทำ แล้วหนังยังมีความยาวเกือบสามชั่วโมงด้วย ยังดีที่ไม่ถึงกับน่าเบื่อเพราะหนังก็เอาคนดูอย่างเราอยู่ได้ตลอดจนจบเรื่อง
เอาเป็นว่าหนังเรื่องนี้ไม่ใช่หนังที่ดูสนุกก็แล้วกัน แต่จะได้อิ่มเอมกับบรรยากาศย้อนยุคของลอสแองเจลิสในช่วงปี 1969 งานซีรีส์คาวบอยยุค 50 ที่ถูกพูดถึงในเรื่องซึ่ง ริค ดาลตัน เล่นและความเป็นไปของแวดวงฮอลลีวูดโดยเฉพาะเรื่องจริงจากเหตุฆาตกรรมแมนสัน แล้วที่ไม่พูดถึงไม่ได้เกี่ยวกับหนังเรื่องนี้เพราะช่วยให้หนังยังคงน่าติดตามอยู่ตลอดทั้งเรื่องแม้เนื้อเรื่องจะบางเบาก็ตาม นั่นก็คือ แรงดึงดูดจากการแสดงอันยอดเยี่ยมของทีมนักแสดง เริ่มจากเบอร์ใหญ่ทั้งสองคน เฮียลีโอ กับ เฮียแบรด พิทท์ ที่ดูเหมือนบทบาทของเฮียแบรดจะดูด้อยกว่าแต่เอาเข้าจริงคือ กินกันไม่ลง บทบาทของ ริค ดาลตัน ที่เฮียลีโอเล่นจะออกแนวเล่นเยอะเล่นใหญ่และฟูมฟาย ซึ่งมันดูง่ายและคนดูก็เข้าใจในทันทีทันใด แต่กับบทบาทของ คลิฟฟ์ บูธ ที่เฮียแบรดเล่น ดูเหมือนจะไม่มีอะไรเท่าไรนัก ออกจะนิ่งเสียด้วยซ้ำไป แต่ดูดีๆจะเข้าใจว่าเฮียเขาเล่นออกมาแนวอินเนอร์เยอะๆ น้อยแต่มากอะไรแบบนั้น ยิ่งช่วงท้ายเรื่องยิ่งชัดเจน ส่วนสวยๆอย่าง มาร์โกต์ ร็อบบี ก็เล่นแบบที่ดูเหมือนไม่ได้เล่นอะไรมากเพราะบทก็ไม่ค่อยมีอะไรมากจริงๆ และ อัล ปาชิโน นักแสดงรุ่นใหญ่ก็ไม่ได้ทำให้ผิดหวังเลยแม่แต่นิดเดียว
ขบเคี้ยวหนัง
#OnceUponATimeInHollywood
CR - Consumer Review : กระทู้รีวิวนี้เป็นกระทู้ CR โดยที่เจ้าของกระทู้