แม่ไม่เคยปล่อยเราให้เป็นอิสระเลยทำยังไงดีคะ;-;

แม่เราประมาณว่า ห้ามมีความลับในครอบครัวค่ะ คือเราก็อยากมีความส่วนตัวบ้าง บางเรื่องเราก็บอกแม่ไม่ได้ ถ้าบางทีแม่รู้แม่ก็มาคะยั้นคะยอให้เราบอกแม่ จริงๆทุกคนในครอบครัวเราก็มีความลับ แต่เราอยากรู้ว่าทำไมแม่ถึงต้องเอาความเป็นส่วนตัวของเราไปคนเดียวด้วย ตอนนี้เราอายุ14แล้ว แม่ยังทำเหมือนเราเป็นเด็กแม่จะต้องรู้ทุกอย่างว่าเราจะทำอะไรเราเป็นยังไง เราก็อยากจะบอก แต่พอบอกไปแล้วแม่ก็เอาแต่บ่นเรา ว่าเรา ดุเรา
มีอย่างนึงที่เรารู้สึกว่าแม้แต่ห้องเราตอนนี้มันก็ไม่ใช่ที่ที่เราจะสบายใจแล้วก็มีความส่วนตัวแล้ว เรื่องมันเกิดจากว่าเราเพิ่งย้ายบ้านมาใหม่และครั้งแรกที่เรามีห้องของตัวเอง เราเลยใช้เวลาอยู่ในห้องเป็นส่วนใหญ่ ถึงเวลากินข้าวเราก็ออกไปกินแล้วก็นั่งเป็นเพื่อนพ่อกับแม่กินข้าวสักพักถึงจะกลับเข้าห้อง แต่ที่ทำให้เราไม่สบายใจคือ แม่เราชอบมาเขย่าประตูเพื่อบังคับให้เราออกไปนั่งข้างนอกบ้าง เราก็ออกไปแต่พออกไปเราแม่ก็จะเอาแต่บ่นเรา หลังจากนั้น ถ้าแม่ไม่พอใจอะไรแม่ก็จะชอบมาเขย่าประตูเรา เขย่าแล้วเขย่าอีกจนตอนนี้เรารู้สึกกลัว ด้วยความที่ว่าประตูห้องเรามันไม่ลงล็อกพอโดนมันก็จะเกิดเสียงดัง ตัวประตูมันไม่สามารถปิดให้สนิทได้นอกจากการล็อกกลอนเท่านั้น เราเคยเอากระดาษไปคั่นกับประตู เพื่อตอนแม่เขย่าจะได้ไม่เกิดเสียงดัง ซึ่งวันนั้นมันเป็นวันที่เราตื่นสายเพราะทำงานกลุ่มจนดึก ตอนเช้าแม่ก็มาเขย่าประตูเรา ขนาดมีกระดาษคั่นแล้วแม่เราก็ยังเขย่าให้มีเสียง จนกระดาษหลุดออกมา
เราเคยบอกแม่แล้วว่าเราไม่ชอบ แม่ก็ยังเขย่าเหมือนเดิม แม่จะเขย่าไปเรื่อยๆจนกว่าเราจะออกไปเปิดประตู เรากลัวเสียงตอนแม่เขย่าประตู บางครั้งเราเคยร้องไห้เพราะตอนนั้นเราไม่สบาย บวกกับแม่ที่กำลังทำลายอานาเขตุเรา
เราควรทำยังไงคะให้แม่เลิกเขย่าประตูเราและเลิกเอาความอิสระของเราไป;-;