ความรู้สึกที่มีต่อไอดอล

จริงๆช่วงนี้กระทู้ที่ฮิตไม่แพ้กันกับการ  ก้าวขึ้นบันได ระวังเมื่อยนะ 
ก็คือกระทู้แนว " แอบรักน้องคนนั้นใน BNK48 ต้องทำยังไงดีครับ " 



ออกตัวก่อนว่าผมค่อยอินกับอะไรแบบนี้เท่าไหร่ คือพยายามมองยังง๊าย ยังไง 
ก็เห็นพวกมันเป็นน้องสาวอยู่ดี 555 + ( แต่เป็นน้องสาวที่ตกพี่ชายได้??? ) 
แต่ก็เข้าใจนะว่าหลายๆคน อาจรู้สึกอะไรที่มันมากไปกว่าแค่ " แฟนคลับกับไอดอล "
โดยเฉพาะเหล่าหนุ่มโสดผู้มีอายุไล่เรี่ยกับคามิของตัวเอง (ใช่สิเรามันแก่แล้ว ) 

แต่จากการที่ผมไปนั่งไล่อ่าน กระทู้แนวๆนี้ทำให้ผมได้พบกับเพลงๆหนึ่งเข้าด้วยความบังเอิญ 
นั่นก็คือ



ตอนแรกผมนึกว่าเป็น MV แนวจิกกัดโอตะกับไอดอล แต่พอไปดูจบเห้ย  ไม่ใช่เว้ย
MV ทำออกมาได้ดีมากๆๆ นักแสดงเล่นดีจริงๆ ( นี่ไปอยู่ที่ไหนมาเนี่ย MV เขาจะครบ 1 ปีแล้ว ) 
ความรู้สึกแรกทีดูจบคือเห้ย กูอิน!!! เป็น MV ที่สื่อเรื่องราวความรักของชายหญิงออกมาได้ดีมาก
และยังเป็น MV เดียวในรอบหลายปี ที่ทำให้ผมน้ำตาไหลได้
(ส่วนผมร้องไห้ฉากไหน ขออุ๊ปไว้ก่อนนะครับ อยากให้คนที่ไม่เคยลองฟังไปสัมผัสความรู้สึกนี้ด้วยตัวเอง แต่บางคนอาจจะไม่อินเหมือนผมก็ได้) 





กลับมาที่เรื่องการหลงรักไอดอล เดี๋ยวคนอ่านจะบอก 
"เฮ้ย นี่กระทู้ไอดอลหรือกระทู้อวย MV ถ้าเป็นอย่างหลังแล้ว*ึงจะแท็ก BNK48 มาทำฮาอะไร " 
ใจเย็นๆก่อน ที่ผมจะต้องการจะบอกคือ เรารักไอดอลได้นะ ( ในเชิงชายหญิงเลย ) 
แต่ผมอยากให้รักเหมือนความรู้สึกของชายคนนี้ (พระเอก ) ใน MV 
รักแบบอยากเห็นคนที่เรารักมีความสุข 
รักแบบอยากจะมอบสิ่งดีๆให้กับเขาเสมอ
รักแบบไม่ต้องการความรู้สึกใดๆตอบแทน 
รักแบบแค่ได้เจอกันด้วยเวลาอันน้อยนิด ก็รู้สึกแล้วว่า นี่เป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุด
หลายคนอาจมองว่าฝ่ายหญิงว่าเป็นคนเห็นแก่ตัวเลือกความฝันมาก่อนความรัก แต่ผมกลับเห็นได้ถึง
ความรู้สึกอันมีค่า ที่แน่นแฝงจนไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงความผูกพันนี้ไปได้
เรายืนอยู่ตรงไหนเราก็ยังรักเขาได้เหมือนเดิม บ้างครั้งเราแค่ต้องแคร์ความรู้สึกของกันและกันให้มากๆ
และเข้าใจที่บทบาทหน้าที่ของแต่ละคนที่กำลังทำอยู่ เพราะถ้าเรารักเขาจริงๆ
เราคงไม่อยากทำให้คนที่เรารักลำบากใจหรอกจริงไหม ? 
// แด่ทุกคนผู้หลงรักไอดอล