เลิกกับแฟนทั้งที่ยังรักกันอยู่

                         ไม่เข้าใจเลยว่าทำใมต้องเลิกกันทั้งๆที่ยังรักกันอยู่ เราสองคนเจอกันในเกมคบกันมาได้เดือนหนึงก็ต้องเล็กกันด้วยสาเหตุที่ว่าเวลาไม่ตรงกัน ต่างคนต่างทำงานแล้วที่บ้านเราก็เป็นร้านของของทั้วไปแหละครับ ที่บ้านเขาเป็นร้านอุปกรณ์ตกปลา ซึ่งที่บ้านเขานอนเร็วมาก 20:00 ก็หลับแล้ว แต่พอมาเจอเราแล้วเขาก็ต้องนอนดึกเพราะว่ารอเราปิดร้าน4ทุ่มครึ่งแต่ตอนที่เราคบกับเขาเราต้องเข้าห้องตอน3ทุ่มแต่เขาก็รอไม่ไหวอยู่ดี ซึ่งตอนแรกเราคิดว่าเขามีคนอื่นแต่ที่จริงแล้วก็ไม่มีหรอกเขานอนเร็วจริงๆ คือเรารักเขามากแต่อยู่ดีๆเขาก้หายไปไลน์ไปก็ไม่ตอบโทรไปก็ไม่รับ แต่วันที่2โทรไปอีกเขายอมรับสายเราแล้ว เราเลยได้คุยกันแต่เขาให้เหตุผลว่าเขารอไม่ไหวที่เราต้องทำอะไรพวกนี้ ซึ่งเขาเคยรอเราถึงตี1เขาบอกว่าตอนนั้นที่ฝืนเพราะอยากรู้จัก เขาบอกว่าเขาไม่อยากรักเราไปมากกว่านี้เขารอไม่ไหวจริงๆ ที่ต้องรอผมปิดร้านเราคุยกันก้มีทะเทาะกันบ้างตามทั่วไปแต่ไม่เคยมีเรื่องใหญ่เลยซึ่งตอนที่เขาหายไปนั้นแค่สองวันเองแต่เราไม่รู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่ คือสิ่งที่เขาทำมันทำให้ผมอึดอัดมากว่าเราจะต้องเลิกกัน ตอนที่เขาบอกว่าไม่อยากรักเราไม่มากกว่านี้คือมันเจ็บมากเขาไม่อยากที่จะรอเราเพราะเขากลัวเขาทนคิดถึงไม่ได้ เขาเลยห่างเราโดยการหายไปเขาให้เหตุผลเราว่าเวลาเราไม่ตรงกัน ถ้าเขาไม่ฝืนนอนดึกเขาก็ไม่ได้คุยกับเราและถ้าเราไม่เข้าห้องเร็วเขาก็จะหลับไปก่อน แต่ที่ต้องเลิกกันเพราะเขานอนดึกไม่ไหวซึ่งเขารู้สึกดีกับเราทุกเรื่องแต่แค่เวลาเรามันไม่ตรงกันเท่านั้นเองเขาบอกเราว่ามันเรื่องแค่นี้เอง ซึ่งเราก็ไม่เข้าใจว่าทำใมเราต้องเลิกกันทั้งๆที่รักกันอยู่เขาไม่อยากให้เราเลิกแต่สิ่งที่เขาทำนั้นมันคือการเลิกกันไปแล้วเพราะเราไม่มีเวลาที่จะคุยกันเลย เขาบอกว่าอยุ่แบบนี้ก็สุขดีที่ได้มีกันแต่เราไม่โอเครที่รู้ว่าเป็นแฟนกันแต่ไม่มีเวลาคุยกันเลย ไม่มีการตอบไลน์กันเลยจะให้เรียกแฟนมันใชหรอ แค่คนคุยยังเรียกไม่ได้เลยเขาบอกว่าไม่อยากทรมารที่ต้องรอเราเขาบอกว่าถ้าเกิดว่าเขารักเรามากกว่านี้จะทำยังใงใครจะรับผิดชอบ คือสิ่งที่พูดมาคือเราต้องหยุดแต่เขากับเราไม่อยากหยุดเหมือนยื้อไว้เพื่อให้ใครสักคนเป็นคนที่บอกเลิก แต่เราไม่อยากบอกเป็นคนที่บอกเลิกเพราะเรากลัวตัวเองทำใจไม่ได้แต่พอพรุ่งนี้เราบอกเขาว่าจะไม่เลิกแต่ต้องเลิกว่าเขาไม่อยากให้เราฝืนตัวเอวเพราะกลัวว่าเราจะเป็นแบบเขา ก่อนที่เราจะเลิกกันผมบอกเขาว่าเราเจ็บนะสำหรับสิ่งที่มันเป็นอยู่ เขาเลยบอกเราว่าก็พยายามจะตัดอยู่นี้ใงกูทำไม่ได้ เราเลยบอกว่าน่าจะบอกกูให้เร็วกว่านี้ แล้วทุกอย่างก็จบโดยที่ผมไม่ได้พยายามทำอะไรเลยด้วยซ้ำโคตรเสียใจเลยเจ็บมากกกกกก 
                     งงใหมทำใมเรารักเขาขนาดนั้น555 ก่อนที่เราจะคบกันเขาบอกว่าอยากไปทะเลด้วยกัน อยากไปดูหนังด้วยกัน อยากใช้ชีวิตด้วยกัน อยากโตไปด้วยกัน คือคำพูดมันทำให้กูคิดว่าเราสองคนพร้อมทุกอย่างคือตอนที่คบกับอะคือเดือนกันยา เขาบอกว่าที่บ้านหาวันออกรถให้คือปีใหม่แต่คุยกันไปคุยกันมาทำเรื่องซื้อรถเมื่อวันที่26แล้วอะคบกันวันที่10อะ เขาบอกว่าไม่รอแล้วปีใหม่จะเอาเดี๋ยวนี้เพราะตอนนี้มีคนอยากพาไปเที่ยวแล้ว  เลยทำให้เราคิดว่าคนนี้แหละที่จะฝากชีวิตไว้ได้แต่อยู่ดีๆก็ต้องมาเลกกันทั้งที่ไม่ได้เจอตัวกันจริงๆสะด้วยซ้ำอีกแค่สามวันเราก็จะได้เจอกันอยู่แล้วอะโคตรเสียดายเลยทุกอย่างใช่หมดเลยอะอีกอย่างเป็นแฟนคนแรกของกูอีกโคตรเจ็บเลยไม่รู้จะทำไงดี มีวิธีให้เราเจ็บน้อยที่สุดไหมครับ
      เออลืมบอก เราเป็นเกย์นะ น่าเห็นใจปะผัวทิ่งเฉยๆอยู่คนเดียวก็ดีอยู่แล้ว555
ไม่อยากเจ็บแล้วแต่ไม่รู้จะทำยังใง อยากรู้ว่าเป็นเพราะเวลาจริงหรอวะ