ข้อเล่าเรื่อง ของผมตอนเรียน ม. 1-3 นะ คือผมเป็นคนเข้าสังคมยาก มาก หรือบางคนจะเรียกว่าล่องหน ก็ได้ เเละพวกล่องหน ก็จะมีพวกที่ล่องหนเช่นเดียวกันกับเรา ซัก2-4คน ในห้อง จะมีคนหลากหลายกลุ่ม เช่น เด็กเรียน ตัวเด่น เเละพวกเกเร และพวกคนสวย อยู่ด้วยกันทั้งห้องมา3ปี แทบจะไม่มีใครจำชื่อเราได้ ทั้งๆที่เราจำชื่อได้หมดทุกคนเลย ผมเป็นคนแบบนี้ ไม่รู้ว่าคุณเป็นเหมือนผมไหม แต่ผมเป็นประเภท นึงที่ดูเพื่อนๆให้ห้องออกหมดเลย ตลอดเวลา3 ปี ผมซึมซับ อะไรหลายอย่าง ยกตัวอย่าง มีผู้หญิงในห้องคนนึงตอน ม.1เป็นคน เกือบจะเงียบๆแต่ไม่ขนานนั้น พอ ม.2-3 เริ่มจะทำตัวตลกๆบ้าๆ ฮาๆ ซึ่งเพื่อนๆผมก็บอกปกติดีนิ คนรอบตัวก็ไม่รู้สึกเลยหรอว่าแปลกไปไม่เป็นธรรมชาติ
มองไม่ออกจริงหรอ.
ซึ่งเขาพยายามจะเป็นจุดสนใจ จุดเด่น
ผมเป็นคนคนมองคนออกแบบนี้แหละเพื่อนที่สนิทกับผมมากๆนะ
ไม่มีใครโกหกผมได้เลย คือรู้ในใจแหละว่ามันก็หก แต่ก็ไม่บอกออกไปกลัวเพื่อนจะเสียความรู้สึก
เป็นแบบนี้แหละชีวิตวัยเรียนเลยน่าเบื่อ ไม่มีอะไรน่าตื่นเต้นเลย
สังคม โรงเรียน ที่น่าเบื่อ
มองไม่ออกจริงหรอ.
ซึ่งเขาพยายามจะเป็นจุดสนใจ จุดเด่น
ผมเป็นคนคนมองคนออกแบบนี้แหละเพื่อนที่สนิทกับผมมากๆนะ
ไม่มีใครโกหกผมได้เลย คือรู้ในใจแหละว่ามันก็หก แต่ก็ไม่บอกออกไปกลัวเพื่อนจะเสียความรู้สึก
เป็นแบบนี้แหละชีวิตวัยเรียนเลยน่าเบื่อ ไม่มีอะไรน่าตื่นเต้นเลย