จขกท.เป็นคนนึงที่ใช้ชีวิตคนเดียว ไม่สุงสิงกับใคร เลิกเรียนเสร็จก็กลับบ้าน ก็พยายามเข้าหาคนนะคะ พยายามชวนคุยด้วย แต่ก็รู้สึกโดนผู้คนเมินใ่ส่อยู่ตลอดเวลา เอาง่ายๆเลยรู้สึกเหมือนไม่มีตัวตนเลยค่ะ เวลาเจอคนรู้จักเค้ายังเมินใส่เลยค่ะ คือทุกคนเฉยๆกับจขกท.ไปหมด รู้สึกเหมือนกำลังใช้ชีวิตอยู่คนเดียวบนโลกเลยค่ะ อย่าว่าแต่ไปพูดหรือไปทำอะไรให้คนโกรธเกลียดเลย แค่จะคุยเยอะยังไม่กล้าเลยค่ะ เกรงว่ายิ่งพูดจะยิ่งผิด พอได้พูดกับใครก็พูดปกตินะคะ แต่ทำไมไม่มีใครอยากคบหาเป็นเพื่อนบ้างเลย อยากรู้ว่าใครเป็นแบบนี้บ้างคะ แล้วจะรับมืออย่างไรกับการใช้ชีวิตคนเดียว ความจริงแล้วปัญหามันเกิดจากตัวเราหรือคนรอบข้างกันแน่
ในโลกนี้ยังมีคนที่ใช้ขีวิตคนเดียวโดยที่ไม่มีเพื่อบ้างไหม