ม.1ชอบพี่ม.4 มันได้ไหมคะ

กระทู้คำถาม
    คือก็ตามหัวข้อเลยค่ะคือเราแอบชอบพี่ม.4คนนึง ไม่รู้ว่ามันจะเป็นไปได้ไหม เพราะเราก็แค่ม.1พึ่งมาจากประถมก็ดูเป็นเด็กอะในสายตาคนอื่น แต่ผู้ชายม.ปลายมันก็โตๆกันแล้ว เลยไม่มั่นใจเลย 
 
     เรากะพี่เขาอะเคยยุรร.ประถมเดียวกัน แต่เรากะเขาก็จำกันไม่ได้ แต่พอมาเจอเขาเรากลับคุ้นหน้าเขาแล้วก็สนใจเขามากก คือเราก็ไม่คิดว่าเรามองเขาที่หน้าตานะ แต่ก็ไม่เคยคุยกันจะบอกดูจากนิสัยก็ไม่ใช่อะเนาะ คือเอาง่ายๆเราว่าเราสนใจเขา เหมือนเป็นfirst impression งี้ คือเรายุสายเดียวกัน มันมีโปรแกรมเรียนอันนึงของสายที่ไปเฉพาะบางคน เเล้วตอนประชุมก่อนไปเราก็เห็นพี่เขาแล้วคือสนใจเลย แต่ก็มองเล็กๆน้อยๆอะนะไม่ได้อะไรมาก แล้วตอนไปเรียนวันแรกเราก็หยุดมองพี่เขาไม่ได้เลยจิงๆ จนพอถึงวันที่2ที่เรียนเรารู้ตัวละว่าเราชอบพี่เขา เวลาชอบใครซักคนเราก็จะมองอะนะแล้วเราเป็นคนที่ชอบใครจะใช้สายตามากก คือเราก็ว่าพี่เขารู้ตัวเเหละ พอเริ่มวันที่3ก็จะเริ่มมีโมเม้นละเเหละ55 คือเคยเป็นไหมคะเวลารู้ว่ามีคนที่ชอบเรา  เราก็ชอบไปเต๊าะๆแกล้งเล่นๆอะ คือเราว่าพี่เขาก็ประมาณนั้น แต่ไม่ได้ทำแบบเปิดเผย เพราะเราไม่รู้จักกัน (ปกติพี่เขาเป็นคนกวนตีนนะ แต่พอเรามีโอกาดได้คุยๆบ้างเขาดูไม่ค่อยพูดอะ ขนาดเราว่าเราก้คุยเปนกันเอง เขาก็ดูไม่แสดงความกวนออกมาเลย) คือพวกเราก็รอเดินทางตรงจุดนัดหมาย แล้วคือพวกเพื่อนเราก็ไปคุยเล่นกะไกด์ตามภาษาเด็กๆแหละ ส่วนพวกม.ปลายก็อยู่กันเป็นกลุ่มๆของตัวเอง ส่วนเรายืนอยู่ตรงกลางคนเดียว (เพราะเราเบื่อพวกเพื่อนชอบทำตัวอยู่ไกล้เพื่อนผช.และก้เกี่ยงว่าไม่ชอบ แล้วอิพวกเพื่อนผญ.ทั้งหลายของชั้นก็เอาแต่เตาะผช.คนเดียวกันอิก) เราเลยมาอยู่คนเดียวซะเลย แล้วพี่เขาก็ทำเป็นเดินเล่นทรส.มาอยู่ข้างๆเรา เราก็จะลงบันไดอะ เลยก้าวเท้าลง พี่เขาก็ก้าวข้างเดียวกันลงพร้อมกันเวัย >ขอมโนนิดนึงละกัน555< แล้ววันที่4วันสุดท้าย คือจาก4วันมาเนี้ยเราก็แอบถ่ายรูปพี่เขามาเยอะแยะ เพราะเรากลัวว่าเราจะไม่ได้เจอพี่เขาอีก แล้วทุกครั้งที่เราถ่านหรือเดินผ่านเขาก็รู้อะ แต่พอเป็นเพื่อนเราที่เราฝากถ่ายรุปหรือเวลาเพื่อนเราเดินผ่านเขาไม่รู้อะ เห้อออ คือมันจะมีโมเม้นตรงที่ขอพรในวัดอะค่ะ มันเป็นที่ขอพรแบบหมุนเขาให้หมุน3รอบ เราก็เดินมาตามไกด์เลยถึงก่อนเลยหมุดเสร็จก่อน แล้วก็รอม.ปลายหมุนต่อแล้วพอพีาเขาหมุนมา เรารู้สึกว่าพี่เขาตั้งกล้องถ่ายรูปเรา ถ่ายแบบยกกล้องต่ำๆหน่อยอะ พี่เขามองหน้าเรา เราก้มองเขา เขาก็ถ่ายแล้วก็เดินหมุนต่อไปให้ครบ3รอบ แล้วพอออกมา มาถ่ายรุปอะไรงี้ เราก็มองพี่เขาค่ะ เราว่าเขารู้แต่ทำเป็นไม่รุ้แล้วพอเพื่อนเราพาเดินไปที่อื่นต่อ เราก็ไปตามแต่เรายังอยากมองพี่เขา เราเลยหันหลังมามองต่อ แต่คือหันมาเห็นพี่เขามองเราอยู่ พอเราหันมาเขาก็ทำท่าทีลุกลนหันไปเลย ทำเป็นคุยกับเพื่อนไปแหละค่ะ แต่เหมือนจะลนๆยุ คือในช่วงเวลา4วันนี้เรามีความสุขมาก แต่พอถึงเวลากลับบ้านคือลงจากเครื่องมันก็ดึกแสงไฟก็เส้าๆอะค่ะ เราก็ค่อนข้างเจ็บจี้ดเลยอะ เราคิดถึงช่วงเวลา4วันนั้น พอนั่งรสบัสไปถึงที่ที่ต้องแยกกัน มันดึกมากแล้วฝนก็ตกเราเส้าอะค่ะ บรรยากาสมันเจ็นจิงๆ ช่วงนั้นเราไม่มีชีวิตชีวาเลย แต่วันต่อมาที่มารร.เราเจอพีาเขาค่ะ เราร้องไห้เลยจิงๆเราดีใจมาก ปกติเราเข้มแข็งนะ อยู่อนุบาล-ตอนนี้ยังแทบจะไม่ร้องไห้ แต่ตอนนี้เราไม่คิดเลยจิงๆว่าจะร้อง เพราะตลอดมาเราก็ไม่เข้าใจไอ่พวกที่ร้องไห้กับเรื่องน่ายินดีนี่มีด้วยหรอ ตอนนี้เข้าใจเลยจิงๆ ตอนแรกๆก็ไปได้ดีค่ะแอบมองไปเรื่อยๆแต่หลังๆนี่พีาเขาดูนิ่งมาก ดูไม่สนใจเราเลย แต่ช่วงแรกที่ยุรร.เวลาเขาเหนเพื่อนเขาบอกว่าเรามองเขาก็ดูทำหน้าตื่นเต้น หันมามองละก้ยิ้มๆ แต่ตอนนี้เพื่อนเขาเหมือนบอกเขาก้พยายามไม่สนใจค่ะ แต่ก่อนตอนยุ4วันนี้นเขาก้มีมองกลับนะ แต่ตอนนี้เขาทำเปนไม่สนใจเลย เอาจิงนะเรามามี2กรนี 1.คือเขาเขินและไม่อยากไห้เรารู้ แบบเปิดโอกาสไห้เราได้มองแบบทำเปนไม่รุ้ตัว ละคือเราเคยเปนแบบนี้นะ 2.อันนี้เราว่าน่าจะใช่คือไม่อยากสนใจเรา

     คือเราไม่เข้าใจเขาเเล้วจิงๆว่ายังงัยกับเรา แปปๆไม่ชอบเลยหรอ เพราะเราว่าไม่ใช่คนแบบนั้นนะ เขาดูเป็นคนจริงจัง 

เดี่ยวมาต่อนะคะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่