คือเราอายุ12ค่ะ คือเริ่มรู้สึกว่าตัวเองเริ่มไม่ชอบพวกผช.. มาเอ็นดูเรามาโดนตัวเราอะค่ะ เเต่บางคนก็เฉยๆนะคะ เเต่ที่เราเริ่มรู้สึกก็คือพ่อเราอะชอบกินเหล้าก็จะมีเพื่อนบ้านขายเหล้าเเละลูกหรือป่าวก็ไม่รู้ของคนขายเหล้า มากินเหล้ากับพ่อซึ่งคุยไปคุยมาก็เริ่มสนิทกันละ คือเราเลือกเขาว่าอา คืออามีนิสัยที่ เอาใจคนเก่งอะ คือเมื่อก่อนเราไม่อะไรหรอกเเต่พอเดี๋ยวนี้เราไม่ค่อยชอบอะ คือเอาใจเราเก่ง พูดจาหวานใส่ เเละก็มีตอนนึงเราเรียนพิเศษพ่อไปรับไม่ได้ก็เลยให้อามารับ ตอนกลับบ้าน อาก็ถามว่าเเวะเซเว่นไหมซื้อขนมไหม เราก็ชอบกินไง เราก็เเบบก็ได้ค่ะ ตอนนั้นเราก็เลือกขนมเสร็จละ อาก็บอกว่าพอหรอ เราก็ตอบว่าพอค่ะ อาก็ไม่สนให้เราไปเลือกมาอีก ซึ่งเรารู้สึกมันเกินอะ คุณไม่ใช่พ่อเเม่หรือญาติดฉันเเต่เอาใจเเบบนี้ เราก็กลัวนะ เราก็เลยเริ่มขนลุก พอวันที่เรียนพิเศษอีก อาก็ถามอีกว่าเเวะไหมเราตอบว่าไม่ อาก็ไม่สนอีกละ ก็ไปซื้อโกโก้ให้. ซึ่งคือเเบบ.... เราอาจจะคิดมากไป เเต่เราว่ามันก็เกินไปนะ ไม่ใช่ญาติเเต่มาเอ็นดูเรามาซื้อของให้เยอะเเยะ
มาถามว่าเย็นนี้กินไร ซึ่งกูเเบบ.. ก็เข้าใจนะว่าเป็นคนใจดี เเต่ทำไมกับพี่เราไม่ถามหรือซื้อให้บ้างละ ก็ควรรู้จักขอบเขตบ้างนะคะ ความจริงก็อยากบอกพ่อนะ เเต่กลัวว่าตัวเองจะคิดไปเอง เลยพยายามทำตัวให้ห่างๆ เเละเราก็รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นพวกไม่ชอบให้ผช.โดนตัวเรา ยิ่งเราเริ่มโตละ เราเริ่มหวงตัว
รู้สึกไม่ชอบให้ผช.มาโดนตัวเลยค่ะ
มาถามว่าเย็นนี้กินไร ซึ่งกูเเบบ.. ก็เข้าใจนะว่าเป็นคนใจดี เเต่ทำไมกับพี่เราไม่ถามหรือซื้อให้บ้างละ ก็ควรรู้จักขอบเขตบ้างนะคะ ความจริงก็อยากบอกพ่อนะ เเต่กลัวว่าตัวเองจะคิดไปเอง เลยพยายามทำตัวให้ห่างๆ เเละเราก็รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นพวกไม่ชอบให้ผช.โดนตัวเรา ยิ่งเราเริ่มโตละ เราเริ่มหวงตัว