ไม่มีคนเเบบเราสักคนบนโลกใบนี้เเม่คงจะภูมิใจใช่มั๊ยคะ?

ทำไงดีคะตามหัวข้อเลยเเม่ไล่ให้เราไปตาย ตีกรอบชีวิตเราห้ามไม่ให้ทำงานในสิ่งที่ชอบ เราเป็นห่วงพ่อนะคะเพราะเเม่ก็ด่าพ่อพาลพ่อเหมือนกันเราอยากจะหนีไปประเทศไหนสักประเทศนึง ปิดการติดต่อจากเเม่ไปเลยหรือควรทำยังไงดีคะ เราเหนื่อยมากๆจนรับไม่ไหวเเล้ว แต่เราก็ห่วงพ่อมากๆ ถ้าจะบอกว่าไม่มีเเม่คนไหนไม่รักลูกไม่จริงเลยค่ะ เพราะเเม่ลำเอียงกับเรามาก มีลูกสามคนเเต่เเม่ไม่เคยเรียกเราว่าลูกสักครั้ง มักจะเรียกว่า อี,,มัน ต่างๆนาๆ เคยมีช่วงหนึ่งที่เราเกิดภาวะซึมเศร้าเราเลยไปพบคุณหมอเเต่ก็ไม่ได้รักษาต่อเพราะแม่สั่งห้าม และด่าเราว่าบ้า อย่าทำตัวมีปัญหา งานก็ทำได้ไม่ดีเงินเดือนกระจอกงอกง่อย จะไปทำอะไรได้ ค่าศพจะพอรึเปล่าล่ะ เราควรจะหนีเเม่ดีมั๊ยคะ แต่ไม่ใช่ว่าเราไม่ห่วงเเม่นะคะท่านก็เลี้ยงดูเรามาแต่ก็ส่วนน้อยที่เลี้ยงดูเพราะเราถูกเลี้ยงมาโดยน้ามากกว่า จนวันนี้เเม่เราไล่เราไปตายและออกจากบ้านไปเราควรใช้โอกาสนี้หนีไปเลยดีมั๊ยคะแล้วควรจะหนีไปไหนดี