ตอนเป็นวัยรุ่นอยากสวยมันไปทั้งตัวตั้งแต่หัวจรดเท้า
เลยนั่งทำน้ำมันงาบริสุทธิ์ (ทำยากมาก) และน้ำมันมะพร้าวหมักผมเอง
ผมดิฉันยาวตรงดำขลับเป็นเงางาม ใครเห็นก็ชมว่าผมสวย  

คงทำงานใช้สมองเยอะมากไปหน่อยพออายุสามสิบกว่าๆ ก็เริ่มมีผมหงอก
แต่ก็ไม่เคยย้อมหรือโกรกสีให้เป็นสีอื่นใดตามแฟชั่นเลย
ก็ปล่อยให้มันหงอกไปตั้งแต่บัดนั้นจนถึงบัดนี้คือห้าสิบปลายๆ ค่ะ

ไม่เคยคิดว่าการที่ผมหงอกทำให้ดูเสียบุคลิกภาพแต่อย่างใด
แต่มองว่ามันเรื่องปกติของสังขารที่ร่วงโรยไปตามวัยค่ะ