คือเรานั่งเรือเพื่อไปทำงานทุกเช้า จากท่าเรือบิ๊กซีราษฎร์บูรณะ ไปสาธร เนื่องจากเป็นทางเดียวที่การจราจรไม่ติดขัด และถึงเร็ว

ที่นั่งบนเรือจะนั่งได้ที่ละ2คน 2ฝั่งซ้ายขวา คล้ายรถเมล์นั่นแหละ แค่ไม่ได้เป็นเบาะนิ่มๆ เราต้องเจอกับคนเห็นแก่ตัวทุกเช้า คือ

ที่นึงนั่งได้2คน แต่คนเหล่านั้นกลับนั่งคนเดียวแล้วเอากระเป๋าวางไว้ข้างๆ กันไม่ให้คนอื่นมานั่งด้วย

ขนาดคนที่มาเป็นคู่ ที่เห็นๆเลยเป็นหญิงคนไทยที่มากับแฟนชาวต่างชาติ นั่งคนละที่หน้าหลัง แล้วก็โอบกัน

เรางงมาก ทำไมถึงได้เห็นแก่ตัวกันขนาดนี้

ครั้งนึงเราเคยลองไปนัดเบียดกับคนที่วางกระเป๋าไว้ข้างๆ ก็ยังไม่ยกกระเป๋าขึ้น ไม่เขยิบให้เลย คือยอมใจจริงๆ ทำไมพวกเขาถึงได้เห็นแก่ตัวกันขนาดนี้คะ

หมายเหตุ ไม่ใช่ทุกคนนะ บางคนก็น่ารักกระตือรือร้นให้นั่งด้วย แต่คนที่เห็นแก่ตัวก็ยังเป็นคนส่วนมากค่ะ