เราชื่อMมีแฟนคนนึงที่คบมานาน บ้านเราใกล้กัน เรารู้จักกันตั้งแต่สมัย(ป.4) เพราะห้องเรียนเราอยู่ใกล้ๆกัน เขาเป็นรุ่นพี่2ปี(ป.6)ชื่อN สมัยตอนเด็กเราชอบวิ่งไล่จับกัน Nชอบมาหยิกแก้มเราแล้วให้เราวิ่งไล่ แอบมองบ้าง,เอาขนมมาวางบนโต๊ะบ้าง สมัยนั้นNก็หยอดตู้โทรศัพท์โทรหาเบอร์บ้านMมาคุยเล่น แล้วพอช่วงปิดเทอม รร.แจกนม เราก็จะเอาไปแบ่งน้องหมาที่วัด (เยอะมากกินไม่หมดกลัวหมดอายุก่อน)Nก็ตามมา แล้วพอNเรียนจบเราก็แยกย้าย ในใจเราคิดว่าถ้าเราเรียนจบเราจะไปต่อที่เดียวกะN แต่พอเราเรียนจบเราได้เรียนที่เดียวกะN แต่ Nขอย้ายไปเรียนต่อตจว.เราก็ไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย จนกระทั่งผ่านไป3ปี สายโทรศัพท์ที่บ้านดังขึ้น
กริ๊งงง ...
M:ฮัลโหล
N:Mปะ จำพี่ได้มั้ย? พี่Nไง
M:Nไหน คิดสักพัก จำไม่ได้อะโทรผิดป่าว
N:ไม่ผิด พี่Nไง ที่เคยเรียนที่เดียวกัน
M:อ่อ จำได้แล้ว อ้าวยังจำเบอร์บ้านได้อยู่หรอ
N:จำได้ พี่ไม่เคยลืม
M:โทรมาเบอร์มือถือก็ได้ เบอร์บ้านไม่ค่อยได้รับ
หลังจากนั้นเราก็เริ่มคุยกันความรู้สึกเก่าๆก็เริ่มกลับมาเป็นความรู้สึกรักแรกเริ่มต้นขึ้น
เราเริ่มคบกันขณะนั้นเราเรียนจบ ม.3แล้วกำลังจะขึ้นปวช.เราโทรคุยกันตลอดนับจากวันนั้น
พอเขากลับมาบ้านNก็มาหาเรา ไปเดินห้างกินไอติมเราเขินมากๆๆๆ พี่มีของขวัญจะให้เรา
มีหนังสือเล่มสีเขียวเล่มนึง กะSnowballกล่องดนตรี
N:หนังสืออย่าเพิ่งเปิดนะ กลับถึงบ้านเมื่อไหร่ค่อยเปิด
M:ได้ๆ ขอบคุณนะ Mมีของให้พี่ เป็นพวงกุญแจรูปหัวใจ เก็บไว้ดีๆนะ
ณ ตอนนั้น มันเป็นความรู้สึกที่พิเศษมากจริงๆ
พอเรากลับมาบ้าน เปิดหนังสือสีเขียวที่ด้านในมีแต่ความว่างเปล่า พลิกดูหลายรอบจนเจอกระดาษโน๊ตเล็กๆ พี่รักเรานะ
พอNกลับตจว.ไปเรียนส่วนใหญ่เราโทรคุยกันMจะรอนะนานแค่ไหนก็จะรอ (การรอมันทรมานเนอะอยากเจออยากอยู่ใกล้ๆ)
พอวันที่Nเรียนจบ ก็ไปดูงานที่อินเดียMก็รอ
Nอยากเรียนภาษาต่อก็เลยอยู่ต่ออีก1ปี Mรอวันที่เราจะได้อยู่ด้วยกันเราไม่มองใครเลยเพราะรักเขามากเรารอได้ พอกลับไทยมาไม่นานก็ไปสมัครเป็นทหารอีก6เดือน 3เดือนแรกไปหาไม่ได้ในใจก็ห่วงแล้วก็คิดถึงว่าจะอยู่ยังไง หลังจากพ้น3เดือนเราก็ไปกะพ่อแม่ของN ไปหาในค่ายสู้ๆอีกไม่นานก็ปลดแล้ว เราจะรอนะ
พอปลดทหารออกมาวันนี้ก็มาถึง
Nไปทำงานอยู่ร้านอาหาร รู้นะว่าทำงานมันลำบาก ส่วนเราเรียนอยู่เราเจอกันทุกวันเขาเลิกงานแล้วก็จะแวะเอาขนมมาฝากทุกวันเลย
ตอนนั้นเราไม่มีอะไรเลย แต่เราก็รักกันดีไปเที่ยวด้วยกันนั่งรถเมล์กัน พอNออกมอไซค์คันใหญ่เราก็ไปเที่ยวต่างจังหวัดกันกับเพื่อนๆ
พอMเริ่มเรียนจบ ก็หางานพอมีงานทำเวลาก็ไม่ค่อยมีให้N คบกันมานานใจลึกๆเรารักมากแต่คือด้วยต่างคนต่างทำงานมีหน้าที่
Nออกจากร้านอาหารไปทำงานใกล้บ้าน เราก็เจอกันน้อยลง เอาแต่ทำงานจนลืมห่วงความรู้สึกแฟนเราอยากสร้างอนาคตเราอยากเก็บเงินเยอะๆเราจะได้แต่งงานกัน💑
เราคิดว่าถ้าเราขึ้นตำแหน่งเงินเดือนเราจะเยอะขึ้นแต่แลกมาด้วยเวลาที่เราเอาไปทุ่มกับงานจนหมด พอเวลาพักเราก็อยากพักเพราะเราเหนื่อย Nชวนไปออกทริปด้วยกันเหมือนเคย เราก็ไม่อยากไป เราปล่อยให้เขาไปคนเดียว จนวันนึงเขารู้สึกว่าเราไม่ใส่ใจ เราผิดเองที่เราไม่ห่วงความรู้สึกN จากความสัมพันธ์ที่เจอกันบ่อยก็เริ่มห่าง เจอกันน้อยลงบ้าง ไม่ได้เจอบ้าง จนวันนึงNมาบอกเราว่า อยากอยู่คนเดียว อยากมีอิสระ เรารู้เลยว่าเขาอยู่กับเราแล้วเขาคงไม่มีความสุขอีกต่อไป เราอยู่ในช่วงผ่านโปรเราได้ขึ้นตำแหน่ง แต่เราต้องเสียคนที่เรารักมากไป เรามาคิดได้ในตอนที่มันสายไปแล้ว เราไปขอผู้ใหญ่ว่าเราขอกลับเราไม่ขึ้นแล้วเพราะรู้ว่าถ้าเดินต่อเราต้องไม่มีเวลา แต่ความรู้สึกพี่มันพังไปแล้วเอากลับมาก็คงยาก ใช่ค่ะเราเสียทั้งตำแหน่งทั้งคนที่เรารักมาก เราคิดว่ามันจะกลับไปเป็นเหมือนเดิมได้ แต่ไม่ใช่เลย เราทำมันพังเอง!! เราเสียใจ
เราไปเก็บของที่ห้องเขา เราพยายามยื้อให้ความรักเรากลับมาอย่างน้อยก็คิดว่าเราจะกลับมาได้แน่ มันต้องไม่จบแบบนี้ แต่ความรู้สึกเขาคงไม่เหมือนเดิมได้อีกแล้ว เขาคงคิดดีแล้วจริงๆ เราคิดว่าเขาคงเสียใจที่ผ่านมาเห็นว่าเราไม่สนใจไม่แคร์ความรู้สึกกัน เราอยากรับรู้ให้แน่ใจจริงๆเราเลยบอกว่า ขอกอดลาเป็นครั้งสุดท้ายได้มั้ย? เราเข้าไปกอดเค้าแล้วเราร้องไห้ เรารับรู้ได้ทันที ว่าอ้อมกอดนี้มันไม่อบอุ่นเหมือนเคย (เหมือนเรากำลังกอดก้อนหินอยู่) เขาหมดใจกับเราแล้วจริงๆ "ภาษากายมันบอกแบบนั้น" เราเสียใจมาก เรายังรักเขามาก แต่ที่ผ่านมาเรากลับทำให้เขาเสียใจละเลยความรู้สึกกัน ถ้าวันนี้เขาจะไปเราจะโทษใครได้ ผิดที่เราเอง
เราอยากบอกเขาเหลือเกินว่าขอโทษ 😭
หลังจากวันนั้นจนวันนี้เรายอมรับว่ายังทำใจไม่ได้มันมีแวบขึ้นมาบ้างว่าเราไม่อยากอยู่แต่หน้าพ่อแม่ลอยมาเขาจะเสียใจมาก ขอโทษ ที่เรารู้สึกหมดหวังกับทุกสิ่ง แต่หลังจากนี้เราจะดีขึ้นเอง
แต่เมื่อมาวันนี้Nเจอคนที่คิดว่าใช่ ใส่ใจมากกว่า ดูแล เข้ามาทำดี จนรู้สึกมีความสุข Mก็ควรจะยินดีกับNนะ Mแค่อยากเห็นNมีความสุข มีรอยยิ้ม กลับมาสดใสอีกครั้ง
ขอให้เขารักและซื่อสัตย์ อย่าทำให้พี่ต้องเสียใจ
พี่คือทุกอย่างสำหรับMนะ
ขอบคุณที่ผ่านมาอดทนกับคนแย่ๆมาตลอด🥺
ทำไมชอบถามบ่อยๆว่าสบายดีมั้ย?
อย่าทักเราบ่อย ใจเราไม่แข็งพอ
Mไม่เคยตัดใจจากNได้เลย เลิกทดสอบได้แล้ว
พอเจอแม่พี่มากอดแล้วบอกคิดถึงM แม่ไม่อยากให้เป็นแบบนี้Mยิ่งเจ็บรู้ปะ แม่บอกว่าสร้างบ้านไว้แม่อยากให้เราแต่งงานกัน ความรู้สึกแย่มาก😢
ขอโทษที่ทำตามที่แม่หวังไม่ได้ #คืนอิสระแก่กัน
สัญญานะคนๆนี้จะไม่มีวันทิ้งพี่ในยามที่ลำบาก
จะคอยเป็นห่วงอยู่ห่างๆ รักที่แท้จริงอาจจะไม่ใช่การครอบครอง แค่อยากเห็นคนที่เรารักมีความสุข ยังไงพี่ก็คือคนเดียวในใจเสมอ
#คนเคยรักที่ยังผูกพันธ์ M&N 💛 (10ปี)
มีใครลืมรักแรกไม่ได้บ้าง❤️
กริ๊งงง ...
M:ฮัลโหล
N:Mปะ จำพี่ได้มั้ย? พี่Nไง
M:Nไหน คิดสักพัก จำไม่ได้อะโทรผิดป่าว
N:ไม่ผิด พี่Nไง ที่เคยเรียนที่เดียวกัน
M:อ่อ จำได้แล้ว อ้าวยังจำเบอร์บ้านได้อยู่หรอ
N:จำได้ พี่ไม่เคยลืม
M:โทรมาเบอร์มือถือก็ได้ เบอร์บ้านไม่ค่อยได้รับ
หลังจากนั้นเราก็เริ่มคุยกันความรู้สึกเก่าๆก็เริ่มกลับมาเป็นความรู้สึกรักแรกเริ่มต้นขึ้น
เราเริ่มคบกันขณะนั้นเราเรียนจบ ม.3แล้วกำลังจะขึ้นปวช.เราโทรคุยกันตลอดนับจากวันนั้น
พอเขากลับมาบ้านNก็มาหาเรา ไปเดินห้างกินไอติมเราเขินมากๆๆๆ พี่มีของขวัญจะให้เรา
มีหนังสือเล่มสีเขียวเล่มนึง กะSnowballกล่องดนตรี
N:หนังสืออย่าเพิ่งเปิดนะ กลับถึงบ้านเมื่อไหร่ค่อยเปิด
M:ได้ๆ ขอบคุณนะ Mมีของให้พี่ เป็นพวงกุญแจรูปหัวใจ เก็บไว้ดีๆนะ
ณ ตอนนั้น มันเป็นความรู้สึกที่พิเศษมากจริงๆ
พอเรากลับมาบ้าน เปิดหนังสือสีเขียวที่ด้านในมีแต่ความว่างเปล่า พลิกดูหลายรอบจนเจอกระดาษโน๊ตเล็กๆ พี่รักเรานะ
พอNกลับตจว.ไปเรียนส่วนใหญ่เราโทรคุยกันMจะรอนะนานแค่ไหนก็จะรอ (การรอมันทรมานเนอะอยากเจออยากอยู่ใกล้ๆ)
พอวันที่Nเรียนจบ ก็ไปดูงานที่อินเดียMก็รอ
Nอยากเรียนภาษาต่อก็เลยอยู่ต่ออีก1ปี Mรอวันที่เราจะได้อยู่ด้วยกันเราไม่มองใครเลยเพราะรักเขามากเรารอได้ พอกลับไทยมาไม่นานก็ไปสมัครเป็นทหารอีก6เดือน 3เดือนแรกไปหาไม่ได้ในใจก็ห่วงแล้วก็คิดถึงว่าจะอยู่ยังไง หลังจากพ้น3เดือนเราก็ไปกะพ่อแม่ของN ไปหาในค่ายสู้ๆอีกไม่นานก็ปลดแล้ว เราจะรอนะ
พอปลดทหารออกมาวันนี้ก็มาถึง
Nไปทำงานอยู่ร้านอาหาร รู้นะว่าทำงานมันลำบาก ส่วนเราเรียนอยู่เราเจอกันทุกวันเขาเลิกงานแล้วก็จะแวะเอาขนมมาฝากทุกวันเลย
ตอนนั้นเราไม่มีอะไรเลย แต่เราก็รักกันดีไปเที่ยวด้วยกันนั่งรถเมล์กัน พอNออกมอไซค์คันใหญ่เราก็ไปเที่ยวต่างจังหวัดกันกับเพื่อนๆ
พอMเริ่มเรียนจบ ก็หางานพอมีงานทำเวลาก็ไม่ค่อยมีให้N คบกันมานานใจลึกๆเรารักมากแต่คือด้วยต่างคนต่างทำงานมีหน้าที่
Nออกจากร้านอาหารไปทำงานใกล้บ้าน เราก็เจอกันน้อยลง เอาแต่ทำงานจนลืมห่วงความรู้สึกแฟนเราอยากสร้างอนาคตเราอยากเก็บเงินเยอะๆเราจะได้แต่งงานกัน💑
เราคิดว่าถ้าเราขึ้นตำแหน่งเงินเดือนเราจะเยอะขึ้นแต่แลกมาด้วยเวลาที่เราเอาไปทุ่มกับงานจนหมด พอเวลาพักเราก็อยากพักเพราะเราเหนื่อย Nชวนไปออกทริปด้วยกันเหมือนเคย เราก็ไม่อยากไป เราปล่อยให้เขาไปคนเดียว จนวันนึงเขารู้สึกว่าเราไม่ใส่ใจ เราผิดเองที่เราไม่ห่วงความรู้สึกN จากความสัมพันธ์ที่เจอกันบ่อยก็เริ่มห่าง เจอกันน้อยลงบ้าง ไม่ได้เจอบ้าง จนวันนึงNมาบอกเราว่า อยากอยู่คนเดียว อยากมีอิสระ เรารู้เลยว่าเขาอยู่กับเราแล้วเขาคงไม่มีความสุขอีกต่อไป เราอยู่ในช่วงผ่านโปรเราได้ขึ้นตำแหน่ง แต่เราต้องเสียคนที่เรารักมากไป เรามาคิดได้ในตอนที่มันสายไปแล้ว เราไปขอผู้ใหญ่ว่าเราขอกลับเราไม่ขึ้นแล้วเพราะรู้ว่าถ้าเดินต่อเราต้องไม่มีเวลา แต่ความรู้สึกพี่มันพังไปแล้วเอากลับมาก็คงยาก ใช่ค่ะเราเสียทั้งตำแหน่งทั้งคนที่เรารักมาก เราคิดว่ามันจะกลับไปเป็นเหมือนเดิมได้ แต่ไม่ใช่เลย เราทำมันพังเอง!! เราเสียใจ
เราไปเก็บของที่ห้องเขา เราพยายามยื้อให้ความรักเรากลับมาอย่างน้อยก็คิดว่าเราจะกลับมาได้แน่ มันต้องไม่จบแบบนี้ แต่ความรู้สึกเขาคงไม่เหมือนเดิมได้อีกแล้ว เขาคงคิดดีแล้วจริงๆ เราคิดว่าเขาคงเสียใจที่ผ่านมาเห็นว่าเราไม่สนใจไม่แคร์ความรู้สึกกัน เราอยากรับรู้ให้แน่ใจจริงๆเราเลยบอกว่า ขอกอดลาเป็นครั้งสุดท้ายได้มั้ย? เราเข้าไปกอดเค้าแล้วเราร้องไห้ เรารับรู้ได้ทันที ว่าอ้อมกอดนี้มันไม่อบอุ่นเหมือนเคย (เหมือนเรากำลังกอดก้อนหินอยู่) เขาหมดใจกับเราแล้วจริงๆ "ภาษากายมันบอกแบบนั้น" เราเสียใจมาก เรายังรักเขามาก แต่ที่ผ่านมาเรากลับทำให้เขาเสียใจละเลยความรู้สึกกัน ถ้าวันนี้เขาจะไปเราจะโทษใครได้ ผิดที่เราเอง
เราอยากบอกเขาเหลือเกินว่าขอโทษ 😭
หลังจากวันนั้นจนวันนี้เรายอมรับว่ายังทำใจไม่ได้มันมีแวบขึ้นมาบ้างว่าเราไม่อยากอยู่แต่หน้าพ่อแม่ลอยมาเขาจะเสียใจมาก ขอโทษ ที่เรารู้สึกหมดหวังกับทุกสิ่ง แต่หลังจากนี้เราจะดีขึ้นเอง
แต่เมื่อมาวันนี้Nเจอคนที่คิดว่าใช่ ใส่ใจมากกว่า ดูแล เข้ามาทำดี จนรู้สึกมีความสุข Mก็ควรจะยินดีกับNนะ Mแค่อยากเห็นNมีความสุข มีรอยยิ้ม กลับมาสดใสอีกครั้ง
ขอให้เขารักและซื่อสัตย์ อย่าทำให้พี่ต้องเสียใจ
พี่คือทุกอย่างสำหรับMนะ
ขอบคุณที่ผ่านมาอดทนกับคนแย่ๆมาตลอด🥺
ทำไมชอบถามบ่อยๆว่าสบายดีมั้ย?
อย่าทักเราบ่อย ใจเราไม่แข็งพอ
Mไม่เคยตัดใจจากNได้เลย เลิกทดสอบได้แล้ว
พอเจอแม่พี่มากอดแล้วบอกคิดถึงM แม่ไม่อยากให้เป็นแบบนี้Mยิ่งเจ็บรู้ปะ แม่บอกว่าสร้างบ้านไว้แม่อยากให้เราแต่งงานกัน ความรู้สึกแย่มาก😢
ขอโทษที่ทำตามที่แม่หวังไม่ได้ #คืนอิสระแก่กัน
สัญญานะคนๆนี้จะไม่มีวันทิ้งพี่ในยามที่ลำบาก
จะคอยเป็นห่วงอยู่ห่างๆ รักที่แท้จริงอาจจะไม่ใช่การครอบครอง แค่อยากเห็นคนที่เรารักมีความสุข ยังไงพี่ก็คือคนเดียวในใจเสมอ
#คนเคยรักที่ยังผูกพันธ์ M&N 💛 (10ปี)