สวัสดีครับ
ไม่นานนี้เราได้เจอกับเพื่อนผู้หญิงสมัยเรียน ม.ต้นด้วยกันคนหนึ่งในวันซ้อมรับปริญญาของเธอเอง เป็นคนที่เราเคยชอบ
ซึ่งเราก็เคยบอกความในใจ และก็โดนปฏิเสธไป ผ่านมาสัก 7 ปีได้ละมั้ง
ระหว่างนี้เราก็ไม่ได้พูดคุยอะไรกันอีก ความรู้สึกที่เคยมีมันก็หายไป เราเองก็มีแฟนและก็เลิกไปแล้วถึงสองคน
(คนล่าสุดเพิ่งเลิกกันไปสองเดือน)
เวลาก็ล่วงเลยไปจนถึงก่อนหน้าวันซ้อม เราเห็นเขาโพสต์เฟซว่าจบแล้ว จึงติดต่อเพื่อนคนนี้เพื่อจะไปแสดงความยินดี โดยไม่ได้คิดอะไรในเชิงชู้สาวอีกแล้ว
แต่พอถึงวัน ได้เห็นหน้ากันอีกที รู้เลยว่าลึกๆ ในใจเรายังมีเขาอยู่ ซึ่งความรู้สึกนี้มันถูกซุกซ่อนหรือโดนขังไว้ในใจส่วนไหนก็ไม่รู้แหละ
แต่น้ำเสียง รอยยิ้ม บุคลิกต่างๆ ที่ได้เจอมันปลดล็อคเอาความรู้สึกนั้นกลับมา
ความรู้สึกก็คอยสั่งให้สมองนึกย้อนถึงวันวานตลอด เป็นอดีตที่ชวนคิดถึงและน่าค้นหาจริงๆ
ตอนนี้ในหัวเราก็คิดว่า จะลองเริ่มอีกสักครั้ง หวังอีกสักครั้งดีมั้ย
แต่ด้วยทุกทีที่ความรักที่เกิดขึ้นกับเรา เราหวังที่จะให้คนที่เข้ามา เป็นคนสุดท้ายของชีวิตเสมอ
เพราะงั้นใจตัวเองจึงเริ่มกลายเป็นคนกลัวความรัก กลัวอกหัก
เพราะเขาก็เคยปฏิเสธเรา รวมถึงเราก็พึ่งอกหักมาอีก
ตอนนี้ทำอะไรไม่ถูกเลย
รวมถึงเธอดูเก่งเหลือเกิน จบเภสัชศาสตร์ ส่วนเราเป็นแค่ครีเอทีฟพิพิธภัณฑ์ รู้สึกเจียมตัวเองอยู่ประมาณนึงด้วย
ใครเคยมีประสบการณ์แบบนี้แนะนำกันได้ครับ
ชอบเพื่อนเก่าสมัยมัธยม ทำอย่างไรดี
ไม่นานนี้เราได้เจอกับเพื่อนผู้หญิงสมัยเรียน ม.ต้นด้วยกันคนหนึ่งในวันซ้อมรับปริญญาของเธอเอง เป็นคนที่เราเคยชอบ
ซึ่งเราก็เคยบอกความในใจ และก็โดนปฏิเสธไป ผ่านมาสัก 7 ปีได้ละมั้ง
ระหว่างนี้เราก็ไม่ได้พูดคุยอะไรกันอีก ความรู้สึกที่เคยมีมันก็หายไป เราเองก็มีแฟนและก็เลิกไปแล้วถึงสองคน
(คนล่าสุดเพิ่งเลิกกันไปสองเดือน)
เวลาก็ล่วงเลยไปจนถึงก่อนหน้าวันซ้อม เราเห็นเขาโพสต์เฟซว่าจบแล้ว จึงติดต่อเพื่อนคนนี้เพื่อจะไปแสดงความยินดี โดยไม่ได้คิดอะไรในเชิงชู้สาวอีกแล้ว
แต่พอถึงวัน ได้เห็นหน้ากันอีกที รู้เลยว่าลึกๆ ในใจเรายังมีเขาอยู่ ซึ่งความรู้สึกนี้มันถูกซุกซ่อนหรือโดนขังไว้ในใจส่วนไหนก็ไม่รู้แหละ
แต่น้ำเสียง รอยยิ้ม บุคลิกต่างๆ ที่ได้เจอมันปลดล็อคเอาความรู้สึกนั้นกลับมา
ความรู้สึกก็คอยสั่งให้สมองนึกย้อนถึงวันวานตลอด เป็นอดีตที่ชวนคิดถึงและน่าค้นหาจริงๆ
ตอนนี้ในหัวเราก็คิดว่า จะลองเริ่มอีกสักครั้ง หวังอีกสักครั้งดีมั้ย
แต่ด้วยทุกทีที่ความรักที่เกิดขึ้นกับเรา เราหวังที่จะให้คนที่เข้ามา เป็นคนสุดท้ายของชีวิตเสมอ
เพราะงั้นใจตัวเองจึงเริ่มกลายเป็นคนกลัวความรัก กลัวอกหัก
เพราะเขาก็เคยปฏิเสธเรา รวมถึงเราก็พึ่งอกหักมาอีก
ตอนนี้ทำอะไรไม่ถูกเลย
รวมถึงเธอดูเก่งเหลือเกิน จบเภสัชศาสตร์ ส่วนเราเป็นแค่ครีเอทีฟพิพิธภัณฑ์ รู้สึกเจียมตัวเองอยู่ประมาณนึงด้วย
ใครเคยมีประสบการณ์แบบนี้แนะนำกันได้ครับ