นิพพาน พึงเป็นผู้ฉลาดในธรรมทั้งปวงแม้ด้วยอาการอย่างนี้.
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้นิพพาน พึงเป็นผู้ฉลาดในธรรมทั้งปวงแม้ด้วยอาการอย่างนี้.
หมายความว่า
นิพพานไม่มีผู้ฉลาด ไม่มีสติ ปัญญา
แต่ผู้ฉลาดคือผู้ที่ไปค้นหานิพพานมาเป็นอารมณ์
ผู้ที่ถึงนิพพานได้เพราะ ฉลาดในการละธรรมทั้งปวงที่เป็นอนัตตา
นิพพานคือจิตว่างจากกิเลส ไม่ใช่จิตฉลาด ไม่มีสติปัญญา
จิตพ้นจากสังขาร พ้นจากขันธ์5
สติ ปัญญา ความฉลาด คือสังขตธรรม
นิพพานไม่ใช่อนัตตา เพราะนิพพานเป็นโลกุตรธรรมคือเหนือธรรม ไม่ใช่ธรรม
ไปตัดคำว่าโลกุตระออกไม่ได้ไปตู่พระพุทธเจ้า
นิพพานคือโลกุตระภพ โลกุตรภูมิ เป็นอสังขตคือไม่มีสังขาร
คือเหนือภูมิ เหนือภพ เหนือสังขาร เหนือธรรม
หมายถึงไม่ใช่ภพ ไม่ใช่ภูมิ ไม่ใช่สังขารไม่ใช่ธรรม
เพราะธรรมต้องมีเกิดแก่เจ็บตาย
ธรรมที่เป็นอนัตตา ต้องไม่เที่ยงเป็นทุกข์เท่านั้น
ธรรมที่เที่ยง เป็นสุขไม่มี
เพราะสิ่งเหล่านี้อยู่เหนือธรรม
นิพพาน พึงเป็นผู้ฉลาดในธรรมทั้งปวงแม้ด้วยอาการอย่างนี้.