ในครอบครัวของเรามีพี่ชายอยู่ 2 คน คนโตเป็นพี่ชายแท้ๆของเราเองอายุมากกว่าเรา5ปีส่วนอีกคนเป็นพี่ไม่แท้ของเราอายุมากกว่าเรา2ปี เรามีน้องชายฝาแฝดอยู่ 1 คน ขอแทนพี่ชายแท้ๆว่าพี่A พี่ไม่แท้ว่าพี่B แล้วน้องชายฝาแฝดว่าCนะคะ แรกเริ่มเลยตอนเรายังเด็กๆเราจำได้ว่าเราติดพี่Bมากๆ ส่วนCจะติดพี่Aมากๆ เนื่องด้วยตอนเด็กๆเราเล่นกับพี่Bบ่อยมากๆจนเราอายุ11ปี พี่Bก็อายุ13ปี พี่Bขึ้นม.1เราจำได้ว่าตอนนั้นคุณพ่ออยากให้พี่Bไปเรียนต่อที่รร.ชายล้วน คือเราร้องไห้หนักมาก ข้าวปลาไม่ยอมกิน จนพี่Bตัดสินใจเรียนรร.แห่งหนึ่งอยู่ใกล้ๆบ้าน เราหายร้องไห้แถมติดพี่Bมากกว่าเดิมอีก จนตั้งใจว่าจะต่อรร.เดียวกับพี่B พอเราขึ้นม.1พี่Bก็อยู่ม.3 จำได้ว่าตอนที่พี่Bมีแฟนคนแรกตอนม.3 เราซึมไปหลายวันเลยเราก็คิดว่าคงเสียใจที่พี่Bมีแฟนแล้วจะไม่สนใจเราเหมือนเมื่อก่อน แต่มันไม่ใช่ค่ะเพราะว่าหลังจากพี่Bมีแฟนผ่านไปราวๆห้าเดือน เรากลับนิ่งแย่ลงๆ มีวันนึงเราลงมาต้มนมอุ่นๆดื่มเพราะนอนไม่หลับเนื่องจากเครียดและเสียใจเรื่องพี่Bมากๆ ตอนนั้นพี่Bก็ลงมาดื่มน้ำพอดีเราเลยเจอพี่Bในรอบหลายวัน คือตอนนั้นพี่Bใส่ชุดนอนลายเป็ดที่เราซื้อให้ซึ่งคืนนั้นเราก็ใส่ชุดนอนลายเป็ดเหมือนกัน ทำให้เราเผลอคิดในใจว่าเหมือนแฟนใส่ชุดคู่กันเลย ตอนนั้นหน้าเราแดงมากๆจากที่พี่Bบอก ด้วยความที่เราหลบหน้าพี่เค้ามาหลายวันบวกกับเห็นเราหน้าแดงพี่เค้าเลยเป็นห่วงเรา มาจับหน้าผากดูว่าเราตัวร้อนหรือมีไข้มั้ย ตอนนั้นหน้าเรากับพี่Bคือใกล้กันมากๆ มันทำให้เราใจเต้นแรงจนจะทะลุออกมา หน้าก็ยิ่งแดง เราเลยตัดสินใจหนีพี่Bมาขึ้นห้องพี่Bก็ไม่ตามมาเพราะคิดว่าเราคงโกรธพี่B เราลองมาคิดถึงตอนเราเด็กๆ ว่าทำไมถึงหวงพี่B มักจะกันผู้หญิงคนอื่นที่เข้ามาใกล้พี่B คิดไปคิดมาเราถึงรู้ว่าเรารักพี่Bเข้าแล้ว แต่เราก็พยายามที่จะลืมพี่B เพราะคิดว่าเรากับพี่Bเป็นพี่น้องแท้ๆ ไม่ควรกินกันเอง เราเลยพยายามตัดใจจากพี่B คุยก็คุยน้อยลง พยายามหลบหน้า คือเราทรมานมากเวลาพยายามตัดใจจากพี่B แต่ก็ทำมาตลอดจนเราอายุ17 ใกล้จะขึ้นม.5เราได้ยินคุณแม่คุยกับคุณพ่อเรื่องพี่Bทำให้รู้ว่าพี่Bเป็นลูกบุญธรรมของคุณพ่อคุณแม่ เราดีใจมากๆว่าเราอาจจะมีหวังเพราะพี่Bก็เลิกกับแฟนเก่าไปแล้ว แต่เหมือนฟ้าไม่เป็นใจให้เราอยู่กับพี่B พี่Bตัดสินใจไปเรียนต่อเมืองนอก ตอนนั้นคือเรากลับไปซึมอีกครั้งโดยให้เหตุผลว่าเราอกหักจากคนที่แอบชอบ คนที่บ้านก็ช่วยปลอบรวมถึงพี่B แต่ทุกคนไม่รู้ว่าคนที่เราแอบชอบคือพี่B ตอนนี้เราอายุ20ปีแล้วก็ยังรัก ยังรอ ยังหลอกตัวเองว่าพี่Bจะกลับมาแล้ว เราจะได้อยู่กับพี่Bอีกครั้ง แต่เรากลัวมากๆ กลัวว่าทุกคนจะไม่ยอมรับ กลัวว่าพอพี่Bรู้ว่าเรารักพี่B เค้าจะไม่เหมือนเดิม เราอยากรู้ว่าเราผิดมั้ยที่เรารักพี่ชายไม่แท้ของตัวเองเข้าจังๆ เลยอยากมาถามความเห็นทุกคนค่ะ ว่ามันผิดมั้ย
ถ้าหากมันผิดศีลธรรมจริงๆ เราคงคิดว่าเราไร้วาสนาแล้วแอบรักพี่เค้าไปเรื่อยๆคงไม่เป็นไร ถึงเจ็บแต่อย่างน้อยก็ไม่ทำให้พี่เค้าเดือดร้อน ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับคนที่มาเม้นด้วยนะคะ
แอบรักพี่ชาย(ไม่แท้)มาตั้งแต่เด็กผิดมั้ย
ถ้าหากมันผิดศีลธรรมจริงๆ เราคงคิดว่าเราไร้วาสนาแล้วแอบรักพี่เค้าไปเรื่อยๆคงไม่เป็นไร ถึงเจ็บแต่อย่างน้อยก็ไม่ทำให้พี่เค้าเดือดร้อน ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับคนที่มาเม้นด้วยนะคะ