#เรื่องเล่าของคนเคยท้อแต่ไม่เคยถอย
#ไม่ได้มาดราม่านะจ้าแค่อยากให้ทุกคนสู้
สมัยเมื่อ5-6ปี ก่อนหน้านี้
เมื่อก่อนตอนทำงานโรงแรมเห็นคนอื่นพาครอบครัวกันมาเที่ยวพักผ่อน ไปเที่ยวตรงนู้ตรงนี้
ได้แต่แอบมอง😯และสงสัยว่าต้องทำงานเงินเดือนเท่าไรกันถึงจะพา พ่อแม่ ครอบครัวไปเที่ยวพร้อมกันได้ ให้พ่อแม่ และทุกคนยิ้มได้
ทำยังไงถึงจะพากันไปได้หลายๆๆคน
อีกใจนึ่งก็คิดอีกว่า แค่ทุกวันนี้มีกินก็ดีแล้ว แต่ใจลึกๆๆก็แอบคิดว่าต้องทำได้สิ 😬แต่มองดูยอดค่าใช้จ่ายแต่ละเดือน ได้แต่ยิ้ม😁
ไม่ว่า ค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าจิปาถะ จากที่สิ้นเดือนต้องให้สาเบิกเงินมาทบตลอดไม่เคยพอ หนี้สินช่วงนั้นก็เยอะมากเพราะคนอื่นทั้งนั้น แต่ก็เพราะความใจอ่อนของเราเองด้วย ขนาดข้าวสารยังซื้อครั้งละครึ่งกิโล กับข้าววันละ1ถุง รอกับมากินพร้อมกัน กับสามี ชีวิตช่างรุงรังไปหมด(ภาษาใต้) 😑
แล้ววันนึ่ง ไปซื้อของที่ 7-11 👅 ไปยืนรอคิวจ่ายเงิน ก็ด้วยความเผือก อ่ะนะ😆 เห็นคนด้านหน้าเราเอาบิลมา4-5ใบ ค่าอะไรบ้างไม่รู้ ยังเผือกต่อนะจ้า😅 แต่ที่รู้มีใบค่ารถ เขาจ่ายประมาน8000++ เรานี้ตาโต😱เลยจ้าาา(เสียงแมท)
ก็อีกสินะ ความสงสัยก็แว็บมาในสมองต่ออีกครั้ง
ซึ่งเราก็เป็นคนนึ่งที่มีความฝันนะ คือ บ้านกับรถ
เราเลยคิดว่า ตายแล้ววว ส่งเดือนละ8000++เลยเหรอ เราจะมีทางมีรถกับเขามั่ยเนี่ย แค่คิดเงินก็หมดแล้ว แถมไม่พอแน่ๆ แต่ใจนึ่งก็ได้แต่แอบคิดว่าถ้ามีรถเป็นของตัวเองเวลานั่งเราจะรู้สึกยังไงนะ555++ ขนาดสามีอยากกับบ้าน(ราชบุรี)ตอนนั้นยังไม่มีแม้แต่เงินกับเลยจ้า สงสารสามีมาก
ซึ่งเราเข้าใจเขามาตลอดนะ และแอบคิดอยู่เสมอว่าต้องทำยังไงให้ทุกอย่างมันดีขึ้นกว่านี้ 😥
หลังจากนั้นเราเริ่ม หยิบสมุดกับปากกาขึ้นมา
จดรายรับ-รายจ่าย ทั้งหมด บังคับตัวเองไปในตัวไม่ให้ใช้เงินเกินตัว
(เดี่ยวมาต่อนะจ้าาาาาาา พักทำงานก่อน)
มีใครเคยเป็นแบบเราบ้าง
#ไม่ได้มาดราม่านะจ้าแค่อยากให้ทุกคนสู้
สมัยเมื่อ5-6ปี ก่อนหน้านี้
เมื่อก่อนตอนทำงานโรงแรมเห็นคนอื่นพาครอบครัวกันมาเที่ยวพักผ่อน ไปเที่ยวตรงนู้ตรงนี้
ได้แต่แอบมอง😯และสงสัยว่าต้องทำงานเงินเดือนเท่าไรกันถึงจะพา พ่อแม่ ครอบครัวไปเที่ยวพร้อมกันได้ ให้พ่อแม่ และทุกคนยิ้มได้
ทำยังไงถึงจะพากันไปได้หลายๆๆคน
อีกใจนึ่งก็คิดอีกว่า แค่ทุกวันนี้มีกินก็ดีแล้ว แต่ใจลึกๆๆก็แอบคิดว่าต้องทำได้สิ 😬แต่มองดูยอดค่าใช้จ่ายแต่ละเดือน ได้แต่ยิ้ม😁
ไม่ว่า ค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าจิปาถะ จากที่สิ้นเดือนต้องให้สาเบิกเงินมาทบตลอดไม่เคยพอ หนี้สินช่วงนั้นก็เยอะมากเพราะคนอื่นทั้งนั้น แต่ก็เพราะความใจอ่อนของเราเองด้วย ขนาดข้าวสารยังซื้อครั้งละครึ่งกิโล กับข้าววันละ1ถุง รอกับมากินพร้อมกัน กับสามี ชีวิตช่างรุงรังไปหมด(ภาษาใต้) 😑
แล้ววันนึ่ง ไปซื้อของที่ 7-11 👅 ไปยืนรอคิวจ่ายเงิน ก็ด้วยความเผือก อ่ะนะ😆 เห็นคนด้านหน้าเราเอาบิลมา4-5ใบ ค่าอะไรบ้างไม่รู้ ยังเผือกต่อนะจ้า😅 แต่ที่รู้มีใบค่ารถ เขาจ่ายประมาน8000++ เรานี้ตาโต😱เลยจ้าาา(เสียงแมท)
ก็อีกสินะ ความสงสัยก็แว็บมาในสมองต่ออีกครั้ง
ซึ่งเราก็เป็นคนนึ่งที่มีความฝันนะ คือ บ้านกับรถ
เราเลยคิดว่า ตายแล้ววว ส่งเดือนละ8000++เลยเหรอ เราจะมีทางมีรถกับเขามั่ยเนี่ย แค่คิดเงินก็หมดแล้ว แถมไม่พอแน่ๆ แต่ใจนึ่งก็ได้แต่แอบคิดว่าถ้ามีรถเป็นของตัวเองเวลานั่งเราจะรู้สึกยังไงนะ555++ ขนาดสามีอยากกับบ้าน(ราชบุรี)ตอนนั้นยังไม่มีแม้แต่เงินกับเลยจ้า สงสารสามีมาก
ซึ่งเราเข้าใจเขามาตลอดนะ และแอบคิดอยู่เสมอว่าต้องทำยังไงให้ทุกอย่างมันดีขึ้นกว่านี้ 😥
หลังจากนั้นเราเริ่ม หยิบสมุดกับปากกาขึ้นมา
จดรายรับ-รายจ่าย ทั้งหมด บังคับตัวเองไปในตัวไม่ให้ใช้เงินเกินตัว
(เดี่ยวมาต่อนะจ้าาาาาาา พักทำงานก่อน)