การให้ลูกที่หัวไม่ดี ไปอยู่ในโรงเรียนเก่งๆนี่ ถือว่าไม่ดูศักยภาพเด็กไหมครับ

ความคิดคุณไม่ได้ผิด  ทัศนคติของ คนเราต่างกัน
   แต่ส่วนตัวเราว่า การเลือกร.ร.ที่เหมาะสมกับศักยภาพหรือว่าพัฒนาของลูก เป็นสิ่งสำคัญค่ะ
เพราะอย่างน้อยๆ มันก็ช่วยให้ลูกไปร.ร แล้วมีความสุข และจะได้กระตือรือร้นที่จะอยากไปเรียน
   และอย่าลืมดูที่เหมาะสมกับกำลังทรัพย์ของบ้านด้วยนะคะ

เราเคยมีประสบการณ์ส่งลูกเข้า รร.ดังที่สอบแข่งขันสูง ลูกเราเรียนปานกลางแต่ที่เข้าได้เพราะโควต้าอาจารย์มหาวิทยาลัย มีข้อดีข้อเสียคือ (เฉพาะที่ลูกเราเจอไม่ได้รวมถึงคนอื่นๆ)

-ลูกจากที่ชอบตอบคำถามในห้องเรียน เป็นไม่ตอบ เพราะเวลาตอบผิดโดนหัวเราะและโดนครูพูดแบบไม่ให้กำลังใจ
-ต้องเรียนพิเศษหนักมาก โดยเฉพาะวิชาคณิตศาสตร์เพราะสอบแต่ละครั้งตกเกินครึ่งห้อง สอบซ่อมแล้วก็ยังตกต้องซ่อมรอบสองกันเยอะ เด็กที่ไม่เก่งคณิตต้องคิดให้ดีๆ ลูกเราเรียนพิเศษคณิตอาทิตย์ละ 3 วัน แค่สอบผ่านก็ดีใจสุดๆ สำหรับเด็กที่เก่งคณิตได้เข้าเรียนก็เรียกว่าไปได้ไกลเลยล่ะ
-self esteem ลดลงอย่างเห็นได้ชัด เวลาทำการบ้าน พอเห็นอะไรยากหน่อยเขาจะบอกว่าทำไม่ได้ เขาไม่เก่ง ไม่มีทางทำได้แน่
-ข้อดีคือ เอาแต่เรียนไม่มีเวลาเกเร เพื่อนๆไม่เล่นเกมส์ ไม่เที่ยวเตร่ ลูกเราเลยเลิกเลินเกมส์ไปเลย จนตอนนี้เรียนปี 1 เขาจะเล่นเกมส์เฉพาะเวลาเบื่อๆ ไม่ติดเกมส์

ตอน ม.ปลายเลยเปลี่ยน รร. เป็น  english program เพราะดูท่าว่าตอนเข้ามหาวิทยาลับให้ไปสอบแข่งขัน คงหืดขึ้นคอ ผลคือ
-เขามีความสุขกับการเรียนมาก
-self esteem ดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด
-ที่ รร.ไม่ให้ใช้โทรศัพท์ ต้องฝากเช้ารับเย็น พอว่างปุ๊บเด็กๆจะไปอ่านหนังสือ คุยกับเพื่อน คุยกับ teacher เล่นกีฬากันแทบทุกคน จนลูกเราชอบเล่นกีฬามากจากที่ไม่เล่นเลย
-เป็น รร.เล็กๆ ครูรู้จักเด็กแทบทุกคน ใช้คอมพิวเตอร์ในการเรียน พ่อแม่ติดตามผลการเรียน วันสอบ คะแนนงานวิชาต่างๆได้ ครูประจำชั้นติดตามเด็กใกล้ชิด
-ภาษาอังกฤษดีขึ้นมาก แต่คณิตศาสตร์ก็ยังไม่เก่งเหมือนเดิม 5555 มีการเขียน writting ตั้งแต่ ม.4 ในหลายวิชา ทำให้ได้ฝึกอย่างจริงจัง

ตอนเข้ามหาวิทยาลัย ลูกเราตอนแรกจะเรียนสัตวแพทย์ พอไปติวภาคไทยแล้วเขาบอกว่าไม่ไหว ขอเรียน BBA ภาค INTER ก็แล้วกัน เราก็แล้วแต่เขา เขาก็จัดการหาที่เรียน เราก็พาไปติวพาไปสอบ เรียกว่าชิวมาก ไม่ต้องแข่งขันกับคนอื่นๆทั่วประเทศ แค่ใช้คะแนนสอบยื่นแล้วก็รอสัมภาษณ์