แชร์ประสบการณ์วิธีฮีลตัวเองของคนที่ผิดหวังในความรักหน่อยค่ะ

คือเรายังคงคิดถึงช่วงเวลาที่เคยมีกัน ช่วงเวลาที่ยากลำบากที่เคยผ่านพ้นกันมา ช่วงเวลาที่เคยได้ช่วยเหลือเขาอย่างเต็มที่สุดใจ ช่วงเวลาที่เป็นกำลังใจให้เขาเสมอ ช่วยคิดช่วยทำในส่วนที่ช่วยได้ จนเขาเติมโตและได้ดี ช่วงเวลาที่ใช้หัวใจและความรู้สึกไปมากมาย ช่วงหนึ่งที่พยายามมากๆเพื่อเปลี่ยนตัวเองเป็นคนรักที่ดีเป็นในแบบที่เขาต้องการ จนวันหนึ่งเริ่มรู้สึกว่าไม่เหลือความเป็นตัวเอง และเขาก็ไม่ได้รักในตัวเรา ไม่ได้เชื่อเราเท่าที่ควรจะเชื่อภายในเวลาที่ผ่านมากับความจริงใจความพยายาม ความรู้สึกหัวใจที่ให้ไป จนรู้สึกว่าที่ผ่านมามันช่างไร้ค่า เสียความรู้สึก เสียใจ เสียเวลา เสียความเป็นตัวเองไปมาก กับเรื่องความรัก เราตัดสินใจจบความสัมพันธ์นี้ลงเพราะเหตุผลทางด้านฐานะ(เราฐานะด้อยกว่า) การให้เกียรติต่อครอบครัว(มีหลายครั้งที่เราโดนสบประมาทในเรื่องฐานะ ทรัพย์สินเงินทอง เชื้อชาติ ผิวพรรณ) อนาคตร่วมกัน(ต้องแต่งเข้าบ้านเขา ซึ่งเรายินยอมหากเราได้กลับบ้านทุกเดือน) และเรื่องลึกๆในใจคือเขาไม่ได้รักในตัวตนของเรา

ผ่านมาเกินครึ่งปีแล้ว ที่เราพยายามฮีลตัวเอง กลับมารักตัวเอง เป็นตัวของตัวเอง อยู่กับตัวเอง โดยไม่รับใครเข้ามาเพิ่ม แต่เวลาคิดถึงเรื่องที่ผ่านมาแค่เพียงกระพริบตาน้ำตาก็ยังคงไหลเอ่อเสมอ

เราตัดสินใจจบความสัมพันธ์กันด้วยดี เลยยังคุยกันบ้าง เป็นเพื่อนต่อกัน และทำงานร่วมกันบ้างค่ะ

ปล.เราคิดว่าเขาน่าจะมีความรักครั้งใหม่ไปแล้ว เพราะยังเป็นเพื่อนในเฟสกันอยู่เลยเห็นความเคลื่อนไหว

เลยอยากขอให้เพื่อนๆพี่ๆน้องๆในพันทิปช่วยแชร์วีธีฮีลตัวเองจากความผิดหวังเสียใจในความรักหน่อยค่ะ ขอขอบคุณทุกความคิดเห็นล่วงหน้าค่ะ รออ่านทุกความคิดเห็นค่ะ =)