สวัสดีค่ะ ทุกคน วันนี้เรามีเรื่องปรึกษาค่ะ พอดีเราอยากให้เพื่อนๆช่วยคิดชื่อ เก๋ๆให้หมา ทีค่ะ ขอแบบ เก๋ๆ แปลก แหวกแนว ทั้งชื่อไทยและอังกฤษได้หมด ไม่เอาชื่อว่า หลง เด้อ55
ประวัติย่อๆ ของน้องหมา
ช่วงบ่ายแก่ๆของวันที่25ก.ย.2019 เรากำลังจะทำแยมเชอร์รี่ เพราะเห็นว่าลูกกำลังสุกงอม ถ้าปล่อยทิ้งมันก็หล่นเต็มพื้น เสียดาย
จึงแยกเนื้อกับเม็ด เริ่มเคี้ยวไฟกับอ่อนๆ
เราได้ยิน เสียงหมาร้องแปลกๆ ไม่คุ้นหู
เราเลยบอกกับบูบู้ว่า (หมาที่บ้าน ชื่อบูบู้) "ไปดูสิ หมาที่ไหนมาร้อง" บูบู้ไม่ไป เราเลยล้างมือ เลยเดินออกไปดูหน้าบ้าน บูบู้มันก็วิ่งตาม
หน้าบ้านของเราเป็นทุ่งนานะคะ และมีพื้นที่สำหรับจอดรถตรงข้ามด้านหน้าบ้าน ต้องเดินผ่านถนนดำ ส่วนใหญ่พ่อจะเอาไว้จอดรถไถ และรถบางคันของลูกค้า
พอเดินไป เราเจอหมา สีขาวดำ พันธุ์ไทย ขนสั้น อายุน่าจะ3-4เดือน เพศเมีย
มุดไปนอนใต้ท้องรถคันเก่าของพ่ออยู่ เราสังเกตดูว่ามันจะดุร้ายหรือจะกัดไหมอยู่ห่างๆ สักพักมันก็หยุดร้องแล้ว (สงสัยกลัวหน้า จขกท55) แต่บูบู้อาสา เป็นสายสืบมุดไปดูให้ (โดยไม่ต้องสั่ง) ท่าทางของมัน กำลังกลัวหมาของเรา เพราะบูบู้กำลังดมๆรอบตัว แต่หมาพยายาม กระดิกหางให้เราอย่างเป็น มิตร
เราเลยบอกบูบู้ว่า "อย่าทำเขา" ซึ่งบูบู้ก็ฟังไม่รู้เรื่องหรอก55
เราเลยเดินกลับเข้าบ้าน ถามคนที่บ้าน เรื่องหมา ยายบอกว่า "นึกว่ามันเจอเจ้าของแล้วนะเนี่ย พึ่งจะได้ยินเสียงมันเหมือนกัน "
คือยายเห็น หมาตัวนี้ ตั้งแต่เมื่อ2-3วันแล้ว มันวิ่งตามเจ้าของมาจากหมู่บ้านอื่น แต่ตามเจ้าของได้แค่นี้ เพราะถ้าไปอีกจะโดนรุมกัด จากหมาฝูงนึงในซอยนี้ มันเลยไม่กล้าวิ่งตามไป จึงมาหยุดหน้าบ้านเรา
เราเลยบอกว่า สงสัยมันจะหิวข้าว เราเลยคลุกข้าวกับไส้กรอกที่กินเหลือจากมื้อกลางวัน แบ่งเป็น2ส่วน ส่วนแรกแบ่งให้ บูบู้ เพื่อล่อหมาตะกละอยู่บ้านและไม่ไปแย่งหมาอีกตัว เดี๋ยวมีเรื่อง55
อีกส่วนเราแอบใส่ ถุงพลาสติกเพื่อไปให้มัน มันวิ่งหนีเรา เพราะพ่อเราไล่มัน เราเลยบอก ว่าอย่าไล่มัน ถ้ามันอยากอยู่หรือเจ้าของไม่มารับกลับ หนูจะเลี้ยงไว้ ซึ่งพ่อเราก็ไม่กล้าขัด
สุดท้ายเราวิ่งตาม หมาจ้า555
วิ่งไปประมาณ500เมตรได้ ซึ่งมันไม่มีบ้านคนแล้ว เป็นทุ่งนา บ่อน้ำ และที่เลี้ยงวัวของเรา
เห็นเด็กกำลังหา แมงคาม(ด้วง)บนต้นไม้ อยู่เลยตะโกนบอก "น้องๆเรียกหมาไว้ให้พี่ที"
เด็กน้อยช่วยเรียกหมา พยายามหยอกล้อมัน มันเลยหยุดเล่นกับเด็ก
เราก็เรียกมัน แล้วค่อยๆเอาข้าววางลง มันก็กล้าๆกลัวๆ แต่ก็มากิน
เราดูตอนมันกิน มันดูหิวและน่าสงสารมากเลย กินแบบรวดเร็ว แบบASMR 555 สักพักหมด กลัวมันหิวน้ำ เลยไปหิ้วถังน้ำของวัวมาให้มันกิน มันก็กิน
มันกินเสร็จ เราก็พยายาม ล่อมันกลับมาที่บ้าน เพราะเลยที่เลี้ยงวัวไปไม่มีบ้านคนเลย
พอถึงหน้าบ้าน
แม่เลยถามว่า "มันยอมกินข้าวไหม"
เราบอกว่า "กิน อยู่"
แม่เลยถือขนมปัง มาให้หมา บอกเราลองเอาให้มันกิน มันจะกินไหม
ซึ่งนางกินจ้า แต่บูบู้ไม่กิน
ทำแยมเชอรี่ ไว้กินกับขนมปัง แต่
(ขนมปังให้หมาหมดเลย เหลือแค่เเยม555)
ดูสิ มันขอมือได้ด้วยนะ
ดูอีก มันเกือบตบไหล่เราถึงด้วยนะ
(อีกไม่นานคงตบหัว จขกท ได้555)
ตาของน้อง เศร้ามาก มองดูถนนตลอด
อ้อนขนาดนี้ จะไม่ให้เลี้ยงได้ยังไงกัน
ตอนแรกเราอ่ะ ตั้งใจจะซื้อ หมาโกลเด้นมาเลี้ยง จากภาคเหนือ กำลังเก็บตังเลย55 แต่วันนี้มีตัวนี้เข้ามา เลยไม่ได้ซื้อ คิดว่าคงเป็นบุญที่ได้เจอกัน ครั้งแรกกับการเลี้ยงหมาพันธุ์ไทย ขนสั้นเลย
แม่บอกว่า ถ้าเจ้าของเขา ไม่มารับ จะให้เลี้ยงไว้ เผื่อเอาโชค เอาลาภ มาให้ เดี๋ยวจะให้คนมาฉีดวัคซีน กับทำหมันให้
เราคิดเป็น2 อย่าง คือมันอาจผลัดจากเจ้าของจริงๆเพราะยายบอกว่า มันวิ่งตามเจ้าของมาจากอีกหมู่บ้าน อีกอย่างคือ ตั้งใจเอามันมาปล่อยเพราะว่าเลยเขตบ้านเราไปจะไม่มีบ้านคนเลย แต่อีก3กิโลจะเป็นอีกหมู่บ้านนึง แต่ระหว่างทางจะเป็นป่า คลอง ทุ่งนา
ตกเย็น เราเอาข้าวไปให้มันกินอีก
มันกระโดดขึ้นมานั่งบน หลังรถกระบะของพ่อ (ท้าทายมาก ตั้งแต่มีพรบ.)
เลยเอา ชามใส่น้ำให้มันด้วย ให้มันกินบนรถพ่อนั่นแหละ 555
แล้วก็กลับมาทำงาน รอกินข้าวค่ำ
ตอนกินข้าว เราสังเกตมองมัน มันจองมาที่เรา เหมือนคอย แต่ไม่กล้าเข้ามาในเขตบ้าน กลัวบูบู้ และกลัวพ่อของเรา
"น้องมองรถ มอไซค์ทุกคันที่ผ่านหน้าบ้าน แล้วก็ร้อง แล้วก็หอน หอนเหมือนคนกำลังร้องไห้เสียใจเลยค่ะ แบบใจจะขาด น่าสงสาร กระดิกหางให้รถทุกคันที่มาจอดบ้านเรา มันนึกว่าเป็นเจ้าของ
เสียงหอนของมัน ทำให้เพื่อนบ้านรำคาญ ออกมาว่ามัน (เรากลัวเพื่อนบ้านมาทำร้ายมัน เราเลยยืนมอง ถ้าจะทำเราจะได้ห้ามทัน) เราเลยบอกมันว่า "ถ้าเขาไม่มารับ ไม่เป็นไร จะเลี้ยงไว้ ไม่ต้องร้องนะ" สักพักมันก็หยุดร้อง แต่ก็ยังมองรถทุกคันเหมือนเดิม
เราคุยกับพ่อว่า "พ่อ หมาตัวนี้มันจะเฝ้าบ้านได้ไหม เวลาเห็นใครมา มันกระดิกหางให้ ตลอดเลย" ซึ่งเรากังวล
พ่อบอกว่า "แล้วจะให้มัน แยกเคี้ยวใส่รึไง มันก็ต้องกระดิกหางสิ มันกำลังฝากตัว"
คืนนี้ เราให้มันมานอนในเขตบริเวณบ้าน เพราะกลัวหมาที่อื่นมากัดมัน และอีกอย่างถ้ามันนอนที่กระบะรถ ยุงจะเยอะมาก เพราะรอบๆเป็นทุ่งนาและป่า
ตื่นเช้ามา วันที่26 ก.ย.2019 มันนอนขวางหน้าประตูบ้าน รอเรา เราเปิดประตูก้าวเท้าลง เกือบเหยียบ 555
เราสังเกตเวลา มันจะขี้หรือฉี่ มันจะวิ่งไปนอกเขตบ้าน เพื่อทำธุระส่วนตัวของมัน ซึ่งเราว่า มันรู้ภาษามาก (ภาษา พิมาย โคราช แปลว่า แสนรู้)
นี่ก็ 4-5วันเรา ที่เจ้าของมันไม่มาตาม ทางครอบครัวเราเลยตัดสินใจ รับเลี้ยงไว้
พ่อเรา เป็นคนไม่ชอบหมา แต่พ่อเรา เป็นคนตั้งชื่อให้หมา คิดดูล่ะกัน บูบู้ก็คือหมาที่พ่อตั้งชื่อให้เหมือนกัน55 รถขายไอติมมา ก็ซื้อให้บูบู้กิน ทุกวันนี้บูบู้จะจำเสียงรถขายไอติมได้ เเละจะวิ่งไปดักรอ
โอ๊ย อยากขำคนบอกไม่ชอบหมาจริงเลยยย
ขอบคุณ ทุกคนที่ร่วม ตั้งชื่อนะคะ 🥰
ถ้าสงสัยว่าทำไม จขกท ไม่มีผม ให้อ่านโปรไฟล์
แล้วอีก1ช่องทาง คือ
YouTube: Loli sen
เพราะกระทู้นี้ เราต้องการโฟกัสที่น้องหมาค่ะ 😆 เราจะใส่วิกหรือแต่งตัวเฉพาะ ออกไปด้านนอก หมู่บ้านค่ะ เช่นห้าง หรือที่ไกลๆ ในเขตหมู่บ้านเราจะไม่ใส่วิก แต่งหน้า แต่งตัว
พอดีมีหมาหลงมา เราเลยรับเลี้ยงไว้อยากให้ เพื่อนๆช่วยตั้งชื่อให้ หมาแบบแปลกๆ เก๋ๆ หลุดโลกทีค่ะ
ประวัติย่อๆ ของน้องหมา
ช่วงบ่ายแก่ๆของวันที่25ก.ย.2019 เรากำลังจะทำแยมเชอร์รี่ เพราะเห็นว่าลูกกำลังสุกงอม ถ้าปล่อยทิ้งมันก็หล่นเต็มพื้น เสียดาย
จึงแยกเนื้อกับเม็ด เริ่มเคี้ยวไฟกับอ่อนๆ
เราได้ยิน เสียงหมาร้องแปลกๆ ไม่คุ้นหู
เราเลยบอกกับบูบู้ว่า (หมาที่บ้าน ชื่อบูบู้) "ไปดูสิ หมาที่ไหนมาร้อง" บูบู้ไม่ไป เราเลยล้างมือ เลยเดินออกไปดูหน้าบ้าน บูบู้มันก็วิ่งตาม
หน้าบ้านของเราเป็นทุ่งนานะคะ และมีพื้นที่สำหรับจอดรถตรงข้ามด้านหน้าบ้าน ต้องเดินผ่านถนนดำ ส่วนใหญ่พ่อจะเอาไว้จอดรถไถ และรถบางคันของลูกค้า
พอเดินไป เราเจอหมา สีขาวดำ พันธุ์ไทย ขนสั้น อายุน่าจะ3-4เดือน เพศเมีย
มุดไปนอนใต้ท้องรถคันเก่าของพ่ออยู่ เราสังเกตดูว่ามันจะดุร้ายหรือจะกัดไหมอยู่ห่างๆ สักพักมันก็หยุดร้องแล้ว (สงสัยกลัวหน้า จขกท55) แต่บูบู้อาสา เป็นสายสืบมุดไปดูให้ (โดยไม่ต้องสั่ง) ท่าทางของมัน กำลังกลัวหมาของเรา เพราะบูบู้กำลังดมๆรอบตัว แต่หมาพยายาม กระดิกหางให้เราอย่างเป็น มิตร
เราเลยบอกบูบู้ว่า "อย่าทำเขา" ซึ่งบูบู้ก็ฟังไม่รู้เรื่องหรอก55
เราเลยเดินกลับเข้าบ้าน ถามคนที่บ้าน เรื่องหมา ยายบอกว่า "นึกว่ามันเจอเจ้าของแล้วนะเนี่ย พึ่งจะได้ยินเสียงมันเหมือนกัน "
คือยายเห็น หมาตัวนี้ ตั้งแต่เมื่อ2-3วันแล้ว มันวิ่งตามเจ้าของมาจากหมู่บ้านอื่น แต่ตามเจ้าของได้แค่นี้ เพราะถ้าไปอีกจะโดนรุมกัด จากหมาฝูงนึงในซอยนี้ มันเลยไม่กล้าวิ่งตามไป จึงมาหยุดหน้าบ้านเรา
เราเลยบอกว่า สงสัยมันจะหิวข้าว เราเลยคลุกข้าวกับไส้กรอกที่กินเหลือจากมื้อกลางวัน แบ่งเป็น2ส่วน ส่วนแรกแบ่งให้ บูบู้ เพื่อล่อหมาตะกละอยู่บ้านและไม่ไปแย่งหมาอีกตัว เดี๋ยวมีเรื่อง55
อีกส่วนเราแอบใส่ ถุงพลาสติกเพื่อไปให้มัน มันวิ่งหนีเรา เพราะพ่อเราไล่มัน เราเลยบอก ว่าอย่าไล่มัน ถ้ามันอยากอยู่หรือเจ้าของไม่มารับกลับ หนูจะเลี้ยงไว้ ซึ่งพ่อเราก็ไม่กล้าขัด
สุดท้ายเราวิ่งตาม หมาจ้า555
วิ่งไปประมาณ500เมตรได้ ซึ่งมันไม่มีบ้านคนแล้ว เป็นทุ่งนา บ่อน้ำ และที่เลี้ยงวัวของเรา
เห็นเด็กกำลังหา แมงคาม(ด้วง)บนต้นไม้ อยู่เลยตะโกนบอก "น้องๆเรียกหมาไว้ให้พี่ที"
เด็กน้อยช่วยเรียกหมา พยายามหยอกล้อมัน มันเลยหยุดเล่นกับเด็ก
เราก็เรียกมัน แล้วค่อยๆเอาข้าววางลง มันก็กล้าๆกลัวๆ แต่ก็มากิน
เราดูตอนมันกิน มันดูหิวและน่าสงสารมากเลย กินแบบรวดเร็ว แบบASMR 555 สักพักหมด กลัวมันหิวน้ำ เลยไปหิ้วถังน้ำของวัวมาให้มันกิน มันก็กิน
มันกินเสร็จ เราก็พยายาม ล่อมันกลับมาที่บ้าน เพราะเลยที่เลี้ยงวัวไปไม่มีบ้านคนเลย
พอถึงหน้าบ้าน
แม่เลยถามว่า "มันยอมกินข้าวไหม"
เราบอกว่า "กิน อยู่"
แม่เลยถือขนมปัง มาให้หมา บอกเราลองเอาให้มันกิน มันจะกินไหม
ซึ่งนางกินจ้า แต่บูบู้ไม่กิน
ทำแยมเชอรี่ ไว้กินกับขนมปัง แต่
(ขนมปังให้หมาหมดเลย เหลือแค่เเยม555)
ดูสิ มันขอมือได้ด้วยนะ
ดูอีก มันเกือบตบไหล่เราถึงด้วยนะ
(อีกไม่นานคงตบหัว จขกท ได้555)
ตาของน้อง เศร้ามาก มองดูถนนตลอด
อ้อนขนาดนี้ จะไม่ให้เลี้ยงได้ยังไงกัน
ตอนแรกเราอ่ะ ตั้งใจจะซื้อ หมาโกลเด้นมาเลี้ยง จากภาคเหนือ กำลังเก็บตังเลย55 แต่วันนี้มีตัวนี้เข้ามา เลยไม่ได้ซื้อ คิดว่าคงเป็นบุญที่ได้เจอกัน ครั้งแรกกับการเลี้ยงหมาพันธุ์ไทย ขนสั้นเลย
แม่บอกว่า ถ้าเจ้าของเขา ไม่มารับ จะให้เลี้ยงไว้ เผื่อเอาโชค เอาลาภ มาให้ เดี๋ยวจะให้คนมาฉีดวัคซีน กับทำหมันให้
เราคิดเป็น2 อย่าง คือมันอาจผลัดจากเจ้าของจริงๆเพราะยายบอกว่า มันวิ่งตามเจ้าของมาจากอีกหมู่บ้าน อีกอย่างคือ ตั้งใจเอามันมาปล่อยเพราะว่าเลยเขตบ้านเราไปจะไม่มีบ้านคนเลย แต่อีก3กิโลจะเป็นอีกหมู่บ้านนึง แต่ระหว่างทางจะเป็นป่า คลอง ทุ่งนา
ตกเย็น เราเอาข้าวไปให้มันกินอีก
มันกระโดดขึ้นมานั่งบน หลังรถกระบะของพ่อ (ท้าทายมาก ตั้งแต่มีพรบ.)
เลยเอา ชามใส่น้ำให้มันด้วย ให้มันกินบนรถพ่อนั่นแหละ 555
แล้วก็กลับมาทำงาน รอกินข้าวค่ำ
ตอนกินข้าว เราสังเกตมองมัน มันจองมาที่เรา เหมือนคอย แต่ไม่กล้าเข้ามาในเขตบ้าน กลัวบูบู้ และกลัวพ่อของเรา
"น้องมองรถ มอไซค์ทุกคันที่ผ่านหน้าบ้าน แล้วก็ร้อง แล้วก็หอน หอนเหมือนคนกำลังร้องไห้เสียใจเลยค่ะ แบบใจจะขาด น่าสงสาร กระดิกหางให้รถทุกคันที่มาจอดบ้านเรา มันนึกว่าเป็นเจ้าของ
เสียงหอนของมัน ทำให้เพื่อนบ้านรำคาญ ออกมาว่ามัน (เรากลัวเพื่อนบ้านมาทำร้ายมัน เราเลยยืนมอง ถ้าจะทำเราจะได้ห้ามทัน) เราเลยบอกมันว่า "ถ้าเขาไม่มารับ ไม่เป็นไร จะเลี้ยงไว้ ไม่ต้องร้องนะ" สักพักมันก็หยุดร้อง แต่ก็ยังมองรถทุกคันเหมือนเดิม
เราคุยกับพ่อว่า "พ่อ หมาตัวนี้มันจะเฝ้าบ้านได้ไหม เวลาเห็นใครมา มันกระดิกหางให้ ตลอดเลย" ซึ่งเรากังวล
พ่อบอกว่า "แล้วจะให้มัน แยกเคี้ยวใส่รึไง มันก็ต้องกระดิกหางสิ มันกำลังฝากตัว"
คืนนี้ เราให้มันมานอนในเขตบริเวณบ้าน เพราะกลัวหมาที่อื่นมากัดมัน และอีกอย่างถ้ามันนอนที่กระบะรถ ยุงจะเยอะมาก เพราะรอบๆเป็นทุ่งนาและป่า
ตื่นเช้ามา วันที่26 ก.ย.2019 มันนอนขวางหน้าประตูบ้าน รอเรา เราเปิดประตูก้าวเท้าลง เกือบเหยียบ 555
เราสังเกตเวลา มันจะขี้หรือฉี่ มันจะวิ่งไปนอกเขตบ้าน เพื่อทำธุระส่วนตัวของมัน ซึ่งเราว่า มันรู้ภาษามาก (ภาษา พิมาย โคราช แปลว่า แสนรู้)
นี่ก็ 4-5วันเรา ที่เจ้าของมันไม่มาตาม ทางครอบครัวเราเลยตัดสินใจ รับเลี้ยงไว้
พ่อเรา เป็นคนไม่ชอบหมา แต่พ่อเรา เป็นคนตั้งชื่อให้หมา คิดดูล่ะกัน บูบู้ก็คือหมาที่พ่อตั้งชื่อให้เหมือนกัน55 รถขายไอติมมา ก็ซื้อให้บูบู้กิน ทุกวันนี้บูบู้จะจำเสียงรถขายไอติมได้ เเละจะวิ่งไปดักรอ
โอ๊ย อยากขำคนบอกไม่ชอบหมาจริงเลยยย
ขอบคุณ ทุกคนที่ร่วม ตั้งชื่อนะคะ 🥰
ถ้าสงสัยว่าทำไม จขกท ไม่มีผม ให้อ่านโปรไฟล์
แล้วอีก1ช่องทาง คือ
YouTube: Loli sen
เพราะกระทู้นี้ เราต้องการโฟกัสที่น้องหมาค่ะ 😆 เราจะใส่วิกหรือแต่งตัวเฉพาะ ออกไปด้านนอก หมู่บ้านค่ะ เช่นห้าง หรือที่ไกลๆ ในเขตหมู่บ้านเราจะไม่ใส่วิก แต่งหน้า แต่งตัว