เริ่มคือผมรู้จักผญ. คนนึงผ่านแอพพลิดคชั่นนึง แล้วเราก็คุยกันมาได้จะ 4เดือนแล้ว แต่เธอไม่ยอมออกมาเจอ เลยทำให้เรามีปัญหากันหลายครั้งจ แต่ก็กลับมาคุยกันอยู่แบบนี้ 2-3ครั้ง จนครั้งนี้เราตกลงกันว่าจะคุยกันจนถึงวันเกิดผม ซึ่งอีกไม่กี่เดือน แล้วเธอจะยอมมาเจอ ซึ่งครั้งนี้ที่กลับมาคุยมันดีมาก เข้าเรื่องเลยละกัน
มีคืนนึงคอลกันอยู่ แล้วเธอก็ตัดสายผมแล้วหายไปจนเช้า เธอกลับมาไม่พูดอะไร ได้แต่พูดขอโทษๆ จนในที่สุดผมเลือกจะไม่อยู่ต่อ ผมจึงขอให้เธอเล่าเรื่องทั้งหมดก่อนที่จะไม่ได้คุยกันอีก
เธอบอกว่าเธอไปนอนกับผช. คนนึงที่เธอเคยรู้จัก ซึ่งเธอบอกว่าตลอดเวลาที่คุยกันเธอไม่เคยทำไม่ดีอะไรเลย เพราะคนๆนี้หายไปจากชีวิตเธอไปนานมาก เธอบอกว่าไม่สามารถบอกเหตุผลได้ว่าทำไมถึงต้องยอมไปนอนกับเขา แต่เธอไม่สามารถทำอะไรได้ เขาสามารถทำทุกอย่างได้ถ้าเขาต้องการ ถ้าเกิดเขาต้องการเธอก็ต้องไป ซึ่งเรื่องนี้พี่สาวของเธอก็รู้เรื่องด้วย ซึ่งก่อนหน้านี้เธอก็บอกว่ามีเรื่องคุยกับพี่สาวบ่อยๆ ซึ่งผมก็ไม่รู้ว่าเรื่องอะไรเพราะไม่ได้ถาม แต่ก็คงเป็นเรื่องนี้ ผมถามเธอว่าทำอะไรไม่ได้เลยหรอ เธอบอกว่า ถ้าทำได้คงไม่ต้องมาอยู่แบบนี้ มันจำเป็นจริงๆ
แต่ตอนนี้ผมก็เลือกที่จะขอถอยออกมา ไม่ใช่ว่ารับไม่ได้หรืออะไร แต่ถ้าให้คุยกันแล้วต้องเห็นเธอไปนอนกับคนอื่นแบบนี้ผมก็ไม่โอเค
ผมไม่ได้อยากเลิกคุยกับเธอนะครับ เพราะถ้ามันจำเป็นจริงๆ เธอเลือกไม่ได้ มันก็ไม่ผิดสำหรับเธอ แต่สำหรับผมปัญหาทุกอย่างมันมีทางออก เพราะผมไม่ได้อยู่จุดนั้นด้วยมั้ง ผมถึงพูดได้
นั่นแหละครับ ผมควรรู้สึกยังไง ทำแบบนี้ดีแล้วใช่มั้ยครับ
ควรรู้สึกยังไงดี
มีคืนนึงคอลกันอยู่ แล้วเธอก็ตัดสายผมแล้วหายไปจนเช้า เธอกลับมาไม่พูดอะไร ได้แต่พูดขอโทษๆ จนในที่สุดผมเลือกจะไม่อยู่ต่อ ผมจึงขอให้เธอเล่าเรื่องทั้งหมดก่อนที่จะไม่ได้คุยกันอีก
เธอบอกว่าเธอไปนอนกับผช. คนนึงที่เธอเคยรู้จัก ซึ่งเธอบอกว่าตลอดเวลาที่คุยกันเธอไม่เคยทำไม่ดีอะไรเลย เพราะคนๆนี้หายไปจากชีวิตเธอไปนานมาก เธอบอกว่าไม่สามารถบอกเหตุผลได้ว่าทำไมถึงต้องยอมไปนอนกับเขา แต่เธอไม่สามารถทำอะไรได้ เขาสามารถทำทุกอย่างได้ถ้าเขาต้องการ ถ้าเกิดเขาต้องการเธอก็ต้องไป ซึ่งเรื่องนี้พี่สาวของเธอก็รู้เรื่องด้วย ซึ่งก่อนหน้านี้เธอก็บอกว่ามีเรื่องคุยกับพี่สาวบ่อยๆ ซึ่งผมก็ไม่รู้ว่าเรื่องอะไรเพราะไม่ได้ถาม แต่ก็คงเป็นเรื่องนี้ ผมถามเธอว่าทำอะไรไม่ได้เลยหรอ เธอบอกว่า ถ้าทำได้คงไม่ต้องมาอยู่แบบนี้ มันจำเป็นจริงๆ
แต่ตอนนี้ผมก็เลือกที่จะขอถอยออกมา ไม่ใช่ว่ารับไม่ได้หรืออะไร แต่ถ้าให้คุยกันแล้วต้องเห็นเธอไปนอนกับคนอื่นแบบนี้ผมก็ไม่โอเค
ผมไม่ได้อยากเลิกคุยกับเธอนะครับ เพราะถ้ามันจำเป็นจริงๆ เธอเลือกไม่ได้ มันก็ไม่ผิดสำหรับเธอ แต่สำหรับผมปัญหาทุกอย่างมันมีทางออก เพราะผมไม่ได้อยู่จุดนั้นด้วยมั้ง ผมถึงพูดได้
นั่นแหละครับ ผมควรรู้สึกยังไง ทำแบบนี้ดีแล้วใช่มั้ยครับ