คือเเฟนผมชอบว่าผมด่าผม หงุดหงิดผมตลอดเวลา เเละชอบใช้คำพูดเเรงๆทำร้ายจิตใจ เเต่พออารมดีก็มาคุยดีด้วย ผมทำอะไรก็หงุดหงิดเเละดูเเย่ในสายตาเธอไปหมด ผมรักเขามากเเต่ทุกครั้งที่ทะเลาะกัน เค้าจะด่าผมเเรงๆ ใช้คำพูดเเรงๆที่รับไม่ได้จนบางทีผมรู้สึกว่าเธอไม่ได้รักผมเลย เธอชอบบอกผมเสมอว่าอยากเลิกกับผมใจจะขาด อยู่กับผมทำไห้ชีวิตยิ่งตกต่ำเเต่ผมช่วยเธอทุกอย่าง ผมยังเรียนส่วนเทอเรียนจบเเล้วเเต่ไม่ทำงาน นอนอยู่บ้านไห้ผมเรียนไปด้วยทำงานไปด้วย ส่งเงินไปไห้เขา บางเดือนผมก็ไม่พอใช้ ผมทำทุกอย่างเพื่อเธอ ตอนนี้ผมอายุ19ส่วนเธอ24 ผมเคยมีเงินเก็บ 2เเสนเเต่ผมไห้เธอไปเหลือเเค่6หมื่นผมเสียดายเงิน เเต่ผมรักเลยยอม เทอกับครอบครัวเทอไม่เคยไห้เกีตรผม เทอชอบด่าครอบครัวผมบ่อยครั้งเเละไม่เคารพครอบครัวผม เทอชอบดูถูกผมหาว่าผมยังเด็กทั้งๆที่เด็กอย่างผมนี่เเหละที่ส่งเงินไห้ครอบครัวเธอไช้ทุกเดือนเทอเลยไม่ต้องไปทำงานไห้เหนื่อย เเต่เธอกลับด่าผมดูถูกผมต่างๆ ผมรู้สึกเหนื่อยที่ผมทำทุกอย่างเพื่อเธอคนนี้เเต่เธอไม่เคยขอบคุณผมซักคำเเต่กลับด่าผมทุกวันด่าผมเหมื่อนผมเป็นของไร้ค่าทั้งๆที่ผมไห้เธอทุกๆอย่าง ผมมีความคิดอยากถอยออกมาเเต่ก็ทำไม่ได้เพราะผมทุ่มเทไปเยอะ เสียเวลาไปเยอะ ผ่านอะไรด้วยกันมาเยอะ เเละรักเธอมาก ผมสับสน ผมควรทำยังไงดี ผมอยากมีความสุข