ไม่รู้ว่าจะอยู่ไปทำไม มีใครเป็นแบบนี้บ้าง

เบื่อชีวิตค่ะ ไม่รู้ว่าจะอยู่ไปทำไม(ไม่ได้คิดฆ่าตัวตายนะ) กับครอบครัวก้ไม่ได้รู้สึกผูกพันธ์เพราะตอนเด็กๆพ่อแม่ทำแต่งาน+พ่อชอบด่าเราขึ้นกูแบบรุนแรงตั้งแต่เด็ก จำฝังใจ+พ่อแม่ไม่เคยให้คำปรึกษาหรือช่วยปัญหาเราได้เลย กลายเป็นคนที่แยกรับปัญหาคนเดียว คิดในใจคนเดียวมาตลอด ญาตพี่น้องที่อยู่ใกล้ๆก้ไม่สนิทเพราะวัยเราห่างจากเค้าและเค้าสนิทกันมาก่อนแล้ว ญาติที่ดีช่วยเหลือได้ก้อยู่ไกลเลยไม่สนิทกัน เพื่อนสนิทก้มีน้อยเพราะแยกย้ายกันไปหมดแล้ว แฟนก้ไม่มี โสดมา3ปีแล้วและมีท่าทีเป็นแบบนี้ต่อไปอีกเรื่อยไป ไม่มีความฝันเพราะอยากทำอะไรโดนที่บ้านสกัดมาหมดแล้วตั้งแต่เด็ก ทั้งการเรียน การใช้ชีวิต ฐานะครอบครัวทางบ้าน เรียกได้ว่าตอนเด็กไม่มีอะไรที่ได้ดั่งใจเลยในชีวิต ... ทุกอย่างทำให้เราจำ ทุกอย่างทำให้เรากลายเป็นคนเก็บกฏ พูดน้อย เพื่อนน้อย ไม่อยากคบใครเพราะกลัวไปหมดแล้ว ... เรารู้สึกอยู่ยากเหลือเกิน ตอนนี้อยู่ปี4 ฝึกงานออฟฟิต รู้สึกว่าไม่ใช่ตัวของเราเลย วันนี้พี่ที่ทำงานก้สอนเราหลายอย่างจัดเต็มในวันเดียวเพราะเมื่อวันก่อนเราทำงานพลาดหลายอย่างมากๆ สอนทั้งเรื่องงาน บุคลิก(เพราะเราเป็นคนเงียบ ขี้อาย ไม่ค่อยมีปฏิสัมพันธ์กับใคร) เรารับฟังและดีใจมากที่พี่เค้าสอนเรา บอกเราตรงๆในสิ่งที่ควรปรับ แต่เราก้ยังไม่มีความสุขอยู่ดี ฝืนใจไปทำงานทุกวัน เด็กอายุ21ไม่ควรรู้สึกแบบนี้เลย ไม่รู้จะทำไงดี ไม่รู้ว่าชีวิตวันข้างหน้าจะไปที่ไหนดี ... เหนื่อยเหลือเกิน