คือเรามีเรื่องอยากจะถามเพื่อนๆและอยากระบายด้วยเกี่ยวกับครอบครัวของเรา พ่อแม่เรามีลูก 3 คน เราเป็นลูกคนกลาง เรามีพี่สาว 1 คน น้องชาย 1 คน แม่เราค่อนข้างรักและหลงพี่กับน้องเรา แต่เราไม่เคยสนใจเพราะเราเรียนอย่างเดียว อ่อ เราจะบอกว่าตอนนี้เราอายุ 29 ทำงานเป็นวิศวกร คะ คือตั้งแต่เเด็กพ่อกับแม่เลิกกันคะ  แม่เราค่อนข้างสปอยพี่กับน้องเรา พี่สาวเราเป็นคนสวย ไปประกวดนู้นนี่นั้นตลอด และสุดท้ายโตขึ้น ไปเป็นพริตตี้ที่ กทม  น้องเรา ใช้เงินเก่ง เลิกเรียนตั้งแต่ ม.1 เพราะโกหกแม่ว่ากลัวเพื่อนตี แม่ก็ยอมให้ออก พอโตขึ้นอีกหน่อย พี่สาวเราก็อยู กทม ชีวิตเหมือนจะดี แต่ก็แพ้หลงละเลิงกับแสงสี เค้าติดยาไอซ์คะ ตอนแรกๆ ก็ยังพอมีเงินอยู่ เค้ามีลูก 1 คน แต่ก็สงสัยใช่ไหมคะ คนติดยาเลี้ยงลูกได้ยังไง ก็เลี้ยงตามมีตามเกิดละคะ วันไหนเลี้ยงไม่ได้ ก็เรียกแม่จาก ต่างจังหวัดมาเลี้ยง ตอนอยากให้เลี้ยงก็พูดดี พอมา ก็ทะเลาะกันตลอด ไม่พอใจอะไร ด่าแม่ คำหยาบสารพัดแม่นั่งร้องไห้ใต้คอนโดตลอด เราก็เป็นคนไปรับประจำ เป็นแบบนี้ตั้งแต่เราเรียนมหาลัย พี่สาวเราเป็นคนโกหก  เก่งก็ว่าได้ จนช่วงหลังๆติดยาเข้าหนักๆ ก็หาเงินยากแล้ว ก็มีขายบ้าง มันเคยให้น้องเราไปส่งยา (อ้อลืมบอกไปตอนนั้นน้องเกเรเริ่มติดยาและเข้าสถานพินิจออกมาแล้ว มาอยู่กับพี่สาว)  เราบอกแม่เราว่าพี่เราติดยาแม่เราไม่เคยเชื่อ เพราะบางทีเวลามันไม่มีเงินมันก็จะมาโกหกแม่ว่ามันไม่สบาย  ให้คนนุ้นคนนี้ในสังกัดการเดินยาของมันโทรมาหลอกแม่ ว่ามันจะฆ่าตัวตายบ้าง แม่เราก็โทรมาให้เราไปดูมันตลอด ทั้งที่เราทำงาน จนหลายครั้งเข้า เราไม่ไป เพราะมันไม่เคยฆ่าตัวตายจริงๆ แม่เราก็โทรมาด่าเราว่า *มึ_คงไม่ตายสักทีเนาะ* ซึ่งตอนนั้นทำงานอยู่ที่ออฟฟิตและนั่งอยู่กับเจ้านาย  เราเสียใจนะคะ แม่แทบไม่เคยโทรหาเราเลย ถ้าไม่มีปัญหา เรื่องสองคนนี้  เราไม่เคยคิดน้อยใจว่าพ่อแม่ไม่รัก แค่อย่าหาปัญหามาให้เราปวดหัวก็พอ เพราะเป็นแบบนี้ตลอด จนเมื่อไม่นานมานี้ พี่สาวก็โทรมาให้แม่ดูลูกให้ (น่าจะลงแดงยาจนไม่มีแรงทำอะไร) แล้วพอมันไม่พอใจแม่ มันก็ไล่แม่ กลับบ้าน บ้านเราอยู่อำนาจเจริญนะคะ กับ กทม ก็หลาย ชม อยู่  เราก็บอกโอเคจะซื้อตั๋วให้ ไม่ต้องอยู่กับมันอยู่มันก็ด่าเหมือนหมูเหมือนหมา พอเราซื้อตั๋วเสร็จ สับ มันคิดว่าจะไม่มีคนดูลูกมันก็เปลี่ยนใจ ไม่ให้แม่กลับ แต่เรารู้ว่าอยู่ไปเดี๋ยวก็ทะเลาะกันอีก คนจ่ายเงินคือเรา เราเลยโทรไปต่อว่ามัน มันเลยโมโหแม่ว่าแม่มาฟ้องเรา มันไล่เอามีดจะฟันแม่คะ แม่ต้องวิ่งหนีออกมาหน้าหมู่บ้าน เพื่อรอเรามารับ เราบอกเลยนะคะ ว่านี่ไม่ใช่ครั้งแรก เราบอกแม่ว่าไม่ต้องมาแกไม่เคยฟัง สุดท้ายคนที่เหนื่อยคือเรา ใครจะทิ้งแม่ตัวเองได้ เราจะเล่ารวบรัดนะคะ เรื่องมันเยอะมากคงเล่าไม่หมดทสุดท้ายพี่สาวเรา หมดตัวติดการพนัน หนีกลับไปอยู่บ้านได้ไม่นาน ก็กลับมา กทม  ตอนนี้ไม่ต้องยาไอซ์  ยาบ้าๆ ถูกๆมันก็เอา ส่วนลูกมันยังดี ปู่รับไปเลี้ยงคะ แต่ก่อนนหน้านี้ก็เรื่องวุ่นวายตลอด กว่าขะได้ลุกมันไปอยู่ที่ดีดี เราช่วยเพราะอยากให้หลานอยู่ในสังคัมที่ดี  แม่เราตอนนี้อายุ 58 พี่ 32  น้อง 23 แต่ก่อนเราให้เงินแม่เรานะคะ ให้ตลอด แต่พี่สาวเรากับน้องเรามาเอาที่แม่ตลอด บางทีมีเจ้าหนี้มาตามที่บ้าน ทั้งที่เราให้แม่ไปใช้หนี้แล้ว เราเลยหยุดให้มาสักพักแล้ว เพราะความคิดเราเหมือนให้แม่ ก็ให้คนไปทำผิดต่อ ต่อไปะาแม่ไม่อยู่พวกมันจะอยู่กันยังไง สุกท้ายก็ไม่พ้นพี่น้องอยู่ดี แม่ แก่ขนาดนี้ก็ยังต้องทำขนมขายเพื่อเลี้ยงสองคนนี้ สองคนใช้เกือบพันคะวันนึง ถ้าแม่ไม่ให้น้องชายก็พังบ้านทุบข้าวของ เราชวนให้แม่มาอยู่กับเราหลายครั้งแกไม่มา เพราะกลัวสองคนนี้ไม่มีกิน  แต่ทุกครั้งที่แกโทรมา บอกป่วย ไม่มีเเรงเหนื่อย ไม่มีตังค์ เราก็อดรู้สึกผิดไม่ได้ที่เราไม่ให้เงินแม่ แต่ถ้าเราให้เหมือนเดิม ชีวิต พี่กับน้องก็ไม่จบไม่สิ้น เหนื่อยจิงๆคะ ไม่รู้จะทำยังไง 😭😭😭😭