ทำยังไงถึงจะดึงสติตัวเองไม่ให้หมดมุ่นกับเรื่องความรักมากไปดีคะ

เราพึ่งบอกเลิกแฟนไปเมื่อเดือนกว่าๆ จริงๆแล้วที่เลิกกันมันไม่ได้มีเรื่องใหญ่โตอะไรเลย แต่เรารู้สึกว่าระยะยาวคงไปกันไม่ไหวก็เลยคิดว่าตัดใจเสียวันนี้น่าจะดีกว่า

จากวันนั้นจนถึงวันนี้จิตใจเราอ่อนไหวมาก วันๆเราก็นั่งจดจ่อถึงแต่เรื่องความรัก
กลัวว่าจะไม่ได้เจอใครแล้วบ้าง รถด่วนขบวนสุดท้ายบ้าง ทำงานจิตใจก็หมกมุ่นแต่อยากจะหาแฟน
คือเราไม่รู้ว่าตัวเราเป็นอะไรมากมายขนาดนี้ ซึมเศร้าในบางเวลาเหมือนชีวิตมันไม่มีค่าเลย
เราจะผ่านจุดนี้ไปได้ยังไงคะ

บางครั้งเวลาที่อ่อนไหวมากๆเราก็คิดว่าอยากจะกลับไปหาแฟนเก่า แต่เราก็หยุดตัวเองเพราะไม่อยากเอาความรู้สึกของใครมาเล่นกับความอ่อนไหวและเห็นแก่ตัวของตัวเอง

และที่สำคัญเมื่อสองอาทิตย์ก่อนเราเดทกับ ผช คนนึงที่เรารู้จักกับเค้ามานานมากแล้วแต่เป็นเพื่อนกัน พอเดทกันเราก็ดันไปชอบเค้าแบบง่ายดายจิตใจหวั่นไหวแบบง่ายๆไปซะงั้น พอเค้าไปส่งข้อความมาเราก็กระสับกระส่ายอยู่ทั้งวัน จนไม่เป็นอันทำอะไร แต่คุยไปคุยมาเหมือน ผช จะแค่อยากจะมีความสุขทางด้าน sex กับเราเสียมากกว่าไม่ได้คิดอยากจะจริงจังกันจริงๆ ไปเดทกันสอวรอบก็อยากจะจูบเราแล้ว พอเราทำท่าตะขิดตะขวง ผช เลยเทเราเลย ตอนนี้ไม่ได้คุยกันแล้ว แต่เหตุการณ์ครั้งนี้มันทำให้ใจเรายิ่งดำดิ่งเข้าไปใหญ่

นี่มันปกติไม๊คะ ทำยังไงเราจะหายจากอาหารจิตใจอ่อนแอ เป็นบ้าเป็นบออย่างนี้ซักที