24 กันยายน 2562
------------------------------
ก่อนแม่กลับเมืองกรุงพาชาวดินไปซื้อไม้แบตมินตัน ช่วงสองสามวันมานี้จึงสนุกกับการฝึกตีแบตมินตันกับเพื่อนๆ ส่วนเพื่อนๆจะสนุกหรือไม่ชาวดินไม่รู้ บูมเพื่อนรุ่นน้องหน้าปากซอยวิ่งมาหาหน้าบ้าน คุยกันเหมือนจะตกลงกันไม่ได้
…………………………………….
พ่อ : นั่นไงมีเพื่อนเล่นแล้วไงครับ ทำไมไม่ตีแบตฯกันล่ะลูก
ชาวดิน : ชาวดินไม่เล่นด้วย เพราะบูมยังใส่ชุดนักเรียนไม่ยอมเปลี่ยนชุดอ่ะพ่อ
พ่อ : ลูกน่ะชอบสร้างมาตรฐานให้กับคนอื่น อีกหน่อยเพื่อนคงเบื่อ ไม่มีใครอยากเล่นด้วยหรอก
ชาวดิน : บูมๆไปเปลี่ยนชุดก่อน เราถึงจะเล่นด้วย
ได้ยินเสียงคุยกันแต่พ่อทำเป็นไม่สนใจอยากให้เด็กตกลงเงื่อนไขในการเข้าสังคมกันเอง
……………………………………..
สักครู่บูมเปลี่ยนเป็นชุดลำลอง ตีกันไป เล่นกันมา สักพักวิ่งมาหาพ่อ
ชาวดิน : พ่อครับ บูมตีลูกแบตฯหายไปทางบ้านพี่ลูกแก้วอ่ะครับ
พ่อ : อ้าว ก็ไปหาสิลูก
ชาวดิน : หาไม่เจอ (หน้าตาบูดเบี้ยว)
พ่อ : เดี๋ยวพ่อดูให้ครับ ถ้าหาไม่เจอพ่อค่อยซื้อใหม่ให้ครับ
ชาวดิน : ไม่ได้ บูมทำหาย บูมต้องซื้อให้ชาวดินสิถึงจะถูก
พ่อ : เอาน่า ที่พ่อกับแม่บอกว่าถ้าหายจะไม่ซื้อให้ใหม่หมายความว่าเพราะลูกไม่รู้จักดูแลรักษา แต่นี่เป็นเหตุผลที่เราควบคุมไม่ได้ ต่างออกไป พ่อสัญญาแล้วไงครับว่าพ่อจะซื้อให้
ชาวดิน : ไม่ยอม บูมต้องซื้อให้ชาวดิน (น้ำตาไหล)
พ่อ : งั้นทั้งสองคนเดินมาหาพ่อครับ
………….……………………………………..
พ่อ : ลูกเล่นกันอยู่สองคนหาไม่เจอวันนี้ พ่อคิดว่าวันหน้าก็หาเจอน่ะครับ ลูกแบตคงหลงอยู่ตรงไหนสักที่ เดี๋ยวพ่อจะบอกพี่ลูกแก้วไว้ว่าถ้าเจอให้บอกชาวดินด้วยดีมั๊ย
ชาวดิน : พยักหน้า
พ่อ : ที่นี้ทั้งสองคนฟังพ่อ ถ้าตีแบตคนเดียวสนุกมั๊ย
ส่ายหน้าทั้งสองคน
พ่อ : ชาวดินมีคุณค่ากับบูม บูมก็มีประโยชน์ในการส่งเสริมชาวดินให้ได้ฝึกซ้อมตีแบตมินตันโดยการเป็นคู่ซ้อมให้ ถ้าชาวดินแข่งชนะเพื่อนที่โรงเรียน ชาวดินก็จะได้เป็นตัวแทนเข้าแข่งขันที่จังหวัด ผ่านไปแข่งระดับประเทศ ถ้าชนะอีกก็ได้เป็นตัวแทนพี่น้องคนไทยไปแข่งระดับโลกเลยน่ะลูก เห็นหรือยังว่าชาวดินและบูมทำสิ่งที่มีคุณค่าต่อตัวเอง และสร่างคุณค่าให้กับชีวิตคนอื่นอีกทางหนึ่ง
ชาวดิน : งั้นชาวดินไปหยิบลูกแบตอันใหม่มาเล่นน่ะพ่อ
…..………….……………………………………
ชาวดิน : พ่อครับ บูมตีหายไปอีกลูกนึงแล้วอ่ะพ่อ
พ่อ : ลองช่วยกันหาก่อนสิครับ เดี๋ยวก็เจอ ดูดีๆคงค้างอยู่ในพุ่มไม้นั่นแหล่ะ
ชาวดิน : หาไม่เจอครับ
พ่อ : เดี๋ยวพ่อช่วยหาครับ นี่ไงเจอแล้วใบไม้บังอยู่ไงลูก ชาวดินเล่นตีแบตฯไปน่ะ เล่นเสร็จรวบรวมประโยคที่ลูกได้เรียนรู้จากเหตุการณ์วันนี้กับพ่อน่ะ
ชาวดิน : ยิ้ม พยักหน้า อารมณ์ดี
…..………….……………………………………
เล่นเสร็จมาขอข้าวหม่ำ ชาวดินก็เลยชวนบูมหม่ำด้วยเลย
พ่อ : กินข้าวไปคิดไปนึกอะไรได้บอกพ่อเลยพ่อรออยู่น่ะครับ
ชาวดิน : อย่าโกรธความผิดพลาด ปรับตัวให้เข้ากับผู้อื่น
พ่อ : ใช้ได้ครับ แล้วต้องทำยังไงอีกครับ
ชาวดิน : ฝึกฝนซ้ำไปซ้ำมา จนทำสำเร็จ
พ่อ : เห็นมั๊ยพอคิดดี เราก็มองเห็นประโยชน์ การเรียนรู้จากความผิดพลาด เป็นประสบการณ์ตรงที่เราต้องเจอน่ะลูก เส้นทางชีวิตของลูกอาจต้องเจอความผิดพลาดซ้ำแล้วซ้ำเล่า อย่าไปกลัวมัน เราต้องมีสติควบคู่กับปัญญาเพื่อแก้ไขปัญหาให้ผ่านพ้นไปให้ได้ครับ
…..………….……………………………………
#ชั่วโมงชาวดินเป็นช่วงความอบอุ่นที่พ่อลูกสอนสั่งกันและกัน
https://www.facebook.com/ChaodinStory/?modal=admin_todo_tour
"เรื่องเล่าของชาวดิน"
24 กันยายน 2562
------------------------------
ก่อนแม่กลับเมืองกรุงพาชาวดินไปซื้อไม้แบตมินตัน ช่วงสองสามวันมานี้จึงสนุกกับการฝึกตีแบตมินตันกับเพื่อนๆ ส่วนเพื่อนๆจะสนุกหรือไม่ชาวดินไม่รู้ บูมเพื่อนรุ่นน้องหน้าปากซอยวิ่งมาหาหน้าบ้าน คุยกันเหมือนจะตกลงกันไม่ได้
…………………………………….
พ่อ : นั่นไงมีเพื่อนเล่นแล้วไงครับ ทำไมไม่ตีแบตฯกันล่ะลูก
ชาวดิน : ชาวดินไม่เล่นด้วย เพราะบูมยังใส่ชุดนักเรียนไม่ยอมเปลี่ยนชุดอ่ะพ่อ
พ่อ : ลูกน่ะชอบสร้างมาตรฐานให้กับคนอื่น อีกหน่อยเพื่อนคงเบื่อ ไม่มีใครอยากเล่นด้วยหรอก
ชาวดิน : บูมๆไปเปลี่ยนชุดก่อน เราถึงจะเล่นด้วย
ได้ยินเสียงคุยกันแต่พ่อทำเป็นไม่สนใจอยากให้เด็กตกลงเงื่อนไขในการเข้าสังคมกันเอง
……………………………………..
สักครู่บูมเปลี่ยนเป็นชุดลำลอง ตีกันไป เล่นกันมา สักพักวิ่งมาหาพ่อ
ชาวดิน : พ่อครับ บูมตีลูกแบตฯหายไปทางบ้านพี่ลูกแก้วอ่ะครับ
พ่อ : อ้าว ก็ไปหาสิลูก
ชาวดิน : หาไม่เจอ (หน้าตาบูดเบี้ยว)
พ่อ : เดี๋ยวพ่อดูให้ครับ ถ้าหาไม่เจอพ่อค่อยซื้อใหม่ให้ครับ
ชาวดิน : ไม่ได้ บูมทำหาย บูมต้องซื้อให้ชาวดินสิถึงจะถูก
พ่อ : เอาน่า ที่พ่อกับแม่บอกว่าถ้าหายจะไม่ซื้อให้ใหม่หมายความว่าเพราะลูกไม่รู้จักดูแลรักษา แต่นี่เป็นเหตุผลที่เราควบคุมไม่ได้ ต่างออกไป พ่อสัญญาแล้วไงครับว่าพ่อจะซื้อให้
ชาวดิน : ไม่ยอม บูมต้องซื้อให้ชาวดิน (น้ำตาไหล)
พ่อ : งั้นทั้งสองคนเดินมาหาพ่อครับ
………….……………………………………..
พ่อ : ลูกเล่นกันอยู่สองคนหาไม่เจอวันนี้ พ่อคิดว่าวันหน้าก็หาเจอน่ะครับ ลูกแบตคงหลงอยู่ตรงไหนสักที่ เดี๋ยวพ่อจะบอกพี่ลูกแก้วไว้ว่าถ้าเจอให้บอกชาวดินด้วยดีมั๊ย
ชาวดิน : พยักหน้า
พ่อ : ที่นี้ทั้งสองคนฟังพ่อ ถ้าตีแบตคนเดียวสนุกมั๊ย
ส่ายหน้าทั้งสองคน
พ่อ : ชาวดินมีคุณค่ากับบูม บูมก็มีประโยชน์ในการส่งเสริมชาวดินให้ได้ฝึกซ้อมตีแบตมินตันโดยการเป็นคู่ซ้อมให้ ถ้าชาวดินแข่งชนะเพื่อนที่โรงเรียน ชาวดินก็จะได้เป็นตัวแทนเข้าแข่งขันที่จังหวัด ผ่านไปแข่งระดับประเทศ ถ้าชนะอีกก็ได้เป็นตัวแทนพี่น้องคนไทยไปแข่งระดับโลกเลยน่ะลูก เห็นหรือยังว่าชาวดินและบูมทำสิ่งที่มีคุณค่าต่อตัวเอง และสร่างคุณค่าให้กับชีวิตคนอื่นอีกทางหนึ่ง
ชาวดิน : งั้นชาวดินไปหยิบลูกแบตอันใหม่มาเล่นน่ะพ่อ
…..………….……………………………………
ชาวดิน : พ่อครับ บูมตีหายไปอีกลูกนึงแล้วอ่ะพ่อ
พ่อ : ลองช่วยกันหาก่อนสิครับ เดี๋ยวก็เจอ ดูดีๆคงค้างอยู่ในพุ่มไม้นั่นแหล่ะ
ชาวดิน : หาไม่เจอครับ
พ่อ : เดี๋ยวพ่อช่วยหาครับ นี่ไงเจอแล้วใบไม้บังอยู่ไงลูก ชาวดินเล่นตีแบตฯไปน่ะ เล่นเสร็จรวบรวมประโยคที่ลูกได้เรียนรู้จากเหตุการณ์วันนี้กับพ่อน่ะ
ชาวดิน : ยิ้ม พยักหน้า อารมณ์ดี
…..………….……………………………………
เล่นเสร็จมาขอข้าวหม่ำ ชาวดินก็เลยชวนบูมหม่ำด้วยเลย
พ่อ : กินข้าวไปคิดไปนึกอะไรได้บอกพ่อเลยพ่อรออยู่น่ะครับ
ชาวดิน : อย่าโกรธความผิดพลาด ปรับตัวให้เข้ากับผู้อื่น
พ่อ : ใช้ได้ครับ แล้วต้องทำยังไงอีกครับ
ชาวดิน : ฝึกฝนซ้ำไปซ้ำมา จนทำสำเร็จ
พ่อ : เห็นมั๊ยพอคิดดี เราก็มองเห็นประโยชน์ การเรียนรู้จากความผิดพลาด เป็นประสบการณ์ตรงที่เราต้องเจอน่ะลูก เส้นทางชีวิตของลูกอาจต้องเจอความผิดพลาดซ้ำแล้วซ้ำเล่า อย่าไปกลัวมัน เราต้องมีสติควบคู่กับปัญญาเพื่อแก้ไขปัญหาให้ผ่านพ้นไปให้ได้ครับ
…..………….……………………………………
#ชั่วโมงชาวดินเป็นช่วงความอบอุ่นที่พ่อลูกสอนสั่งกันและกัน
https://www.facebook.com/ChaodinStory/?modal=admin_todo_tour