สับสนไปหมด...

เราเคยแอบชอบคนๆนึง ชื่อ เอ แต่ว่าเราก็ไม่ได้สมหวังกับเค้าหรอก เราไปสมหวังกับเพื่อนเค้าแทน ชื่อ นัท แล้วเราก็คบกับเพื่อนเค้าแล้วก็รักเพื่อนเค้ามากด้วย แต่ว่าเหมือนกับตอนที่เราเป็นเพื่อนกันมันบอกกันได้ทุกอย่าง เหมือนการเป็นแฟนกันมันเงียบต่อกันเวลาที่งอนหรือทะเลาะ จนเราคิดว่าเค้าก็เปลี่ยนไป แต่เราไม่เคยเลิกคุยกับเอหรอก เราก็คุยกันเหมือนเพื่อน จนเราบางทีทะเลาะกับนัท ก็เหมือนกับมีเออยู่ข้างๆตลอด เหมือนกับขณะที่นัทเปลี่ยนไปเอก็ยังเหมือนเดิมตลอด จนตอนนี้จากที่ไม่เคยลังเลใจว่าจะรักนัทคนเดียว มันกับลังเลว่า เราชอบเออยู่หรือเปล่า ทั้งๆที่เราก็ชอบแบบเพื่อนไปแล้ว มันทำให้เรางง เราคิดว่าเราก็เลวด้วย ที่ปล่อยช่องว่างกับตัวเองจนไม่ได้คิดว่าตัวเราเองจะกลับไปชอบเอได้อีก