สวัสดีครับ
ผมปัจจุบัน อายุ 26ปี
มีอะไรมาเล่าให้ฟังนะครับ
จบป.6 ไปบวชเรียนต่อม.1-3 แต่ดันเรียนไม่จบเพราะตอนนั้นไม่ได้คิดอะไรคบเพื่อน บอกเลยว่าเพื่อนดื้อเลยตามๆเพื่อนไป สุดท้ายไม่จบ เหลืออีก2เดือนแท้ๆ เลย ลาสิกขาออกมา ช่วงนั้น ชีวิตล่องลอยครับ อายุ16 ทำงานไม่ได้ ไม่มีเงิน บ้านก็จนมากๆ มีกินไปวันๆ หันหน้าเข้าหารุ่นพี่ กินเหล้าเสพยาฯลฯตีต่อย สาระพัด จนอายุ17ปีกว่าๆ คิดในสมองว่าชอบไฟฟ้า เพราะพี่เรียนไฟฟ้า แต่พี่ก็ไม่จบเพราะไม่มีเงินจ่ายค่าเทอม เลยได้แรงฮึดขึ้นมาไปขอ ทำไฟฟ้า ติดตั้งไฟฟ้ากับรุ่นพี่ในหมู่บ้าน ตอนแรกไม่ค่อยมีใครรับได้เพราะประวัติไม่ค่อยดี พอทำได้สักระยะ จนพอรู้งานเป็นงาน จนอายุ 18ก็ไปทำงานที่พะเยามีรุ่นพี่ร้านเกมชวนไปทำงาน(เขาทำงานที่ อบต. ในพเยาะ มาได้แฟนที่จังหวัดผม) เลยตัดสินใจไปทำงาน พอทำงานก็ได้พบกับงานที่ยากและเหนื่อยมากๆ แต่เพราะความชอบงานติดตั้งไฟฟ้าเลยทำๆๆ จนมาถึงระดับสามารถใช้คำว่า”เก่งได้เลย” แล้วพอมีเงิน ก็กลับมาเรียน(หยุดเลิกทุกอย่างที่ไม่ดีหยุดตัดขาดเลย) ปวช.ไฟฟ้า(ช่วงเวลาที่ล่องลอยได้เรียน กศน.)ป.6-ม.3!! หลังจากนั้นก็เอาเงินที่หามา มามช้ในการเรียน 3ปี ในวิทยลัย ด้วยความที่ อายุ19ปีเรียน ปวช. กับเด็กอายุ16ปี 🥺 และประสบการณ์ด้านไฟฟ้า เลยได้ ครูคนหนึ่ง แนะนำพร่ำสอน จนได้ ไปแข่งทักษะและช่วยงานทาง วิทยาลัยฯ มากมายสาระพัด จนจบ ปวช.3 เกรดเฉลี่ย 2.80!! และก็มีครูท่านหนึ่งอยากให้เรียนต่อ ปวส. แต่ผมไม่มีเงินแล้วเพราะทำงานเก็บมาได้แค่นี้ ท่านจึงได้ ออกค่าเทอมให้1เทอม 3840฿ ค่าเทอมแรก เลยได้เรียน เเละ ช่วงเวลา ปวส.ตารางเรียนว่างเยอะมาก เลย เรียนด้วย รับจ๊อบ ทำงานไฟฟ้าซ่อมอุปกรณ์ไฟฟ้า เอาเงินมาเรียน มากินเหล้าบ้างตามวันเรียน อิอิ จนจบมาได้เกรด ปวส.3.09. ความรู้ก็พอฟัดฟอเหวี่ยงได้ จบตอนอายุ 25 ปี ก็ได้ใบแดงรับใช้ชาติ1ปีเต็ม ตอนนี้ปลดประจำการแล้ว ก็มาทำงานที่เคยฝึกงานใน กทม. เป็นงาน ทำ แสง สี เสียง เพราะตัวเลือกไม่มากนัก มีงานไรก็ทำๆ ทำได้8เดือน
#ตอนนี้มีรถ
# บิ๊กไบค์ราคา2แสน1คน ไม่มีหนี้ มีเงินเก็บ8พันกว่าบาทเองน้อยเนาะ มีกินไปวันๆ
เป้าหมายในชีวิต คืองานราชการ สอบ กพ.มา3ครั้ง ตกภาษาอังกฤษ!! ยังไงก็จะสอบให้ได้
#ขอขอบคุณพ่อ-แม่ กำลังใจที่ดีที่สุด
#ขอขอบคุณ วิทยาลัยการอาชีพสอง จังหวัดแพร่
#ขอขอบคุณพี่ต้น ไฟโรจน์แก้วปรพเสริฐ (คนปั้นดินให้เป็นผมวันนี้)
#ขอขอบคุณ ครูอดิศร วงฉายา(ครูแจ็ค) JK
ถือชีวิตย่ำแย่ไหมครับ
ผมปัจจุบัน อายุ 26ปี
มีอะไรมาเล่าให้ฟังนะครับ
จบป.6 ไปบวชเรียนต่อม.1-3 แต่ดันเรียนไม่จบเพราะตอนนั้นไม่ได้คิดอะไรคบเพื่อน บอกเลยว่าเพื่อนดื้อเลยตามๆเพื่อนไป สุดท้ายไม่จบ เหลืออีก2เดือนแท้ๆ เลย ลาสิกขาออกมา ช่วงนั้น ชีวิตล่องลอยครับ อายุ16 ทำงานไม่ได้ ไม่มีเงิน บ้านก็จนมากๆ มีกินไปวันๆ หันหน้าเข้าหารุ่นพี่ กินเหล้าเสพยาฯลฯตีต่อย สาระพัด จนอายุ17ปีกว่าๆ คิดในสมองว่าชอบไฟฟ้า เพราะพี่เรียนไฟฟ้า แต่พี่ก็ไม่จบเพราะไม่มีเงินจ่ายค่าเทอม เลยได้แรงฮึดขึ้นมาไปขอ ทำไฟฟ้า ติดตั้งไฟฟ้ากับรุ่นพี่ในหมู่บ้าน ตอนแรกไม่ค่อยมีใครรับได้เพราะประวัติไม่ค่อยดี พอทำได้สักระยะ จนพอรู้งานเป็นงาน จนอายุ 18ก็ไปทำงานที่พะเยามีรุ่นพี่ร้านเกมชวนไปทำงาน(เขาทำงานที่ อบต. ในพเยาะ มาได้แฟนที่จังหวัดผม) เลยตัดสินใจไปทำงาน พอทำงานก็ได้พบกับงานที่ยากและเหนื่อยมากๆ แต่เพราะความชอบงานติดตั้งไฟฟ้าเลยทำๆๆ จนมาถึงระดับสามารถใช้คำว่า”เก่งได้เลย” แล้วพอมีเงิน ก็กลับมาเรียน(หยุดเลิกทุกอย่างที่ไม่ดีหยุดตัดขาดเลย) ปวช.ไฟฟ้า(ช่วงเวลาที่ล่องลอยได้เรียน กศน.)ป.6-ม.3!! หลังจากนั้นก็เอาเงินที่หามา มามช้ในการเรียน 3ปี ในวิทยลัย ด้วยความที่ อายุ19ปีเรียน ปวช. กับเด็กอายุ16ปี 🥺 และประสบการณ์ด้านไฟฟ้า เลยได้ ครูคนหนึ่ง แนะนำพร่ำสอน จนได้ ไปแข่งทักษะและช่วยงานทาง วิทยาลัยฯ มากมายสาระพัด จนจบ ปวช.3 เกรดเฉลี่ย 2.80!! และก็มีครูท่านหนึ่งอยากให้เรียนต่อ ปวส. แต่ผมไม่มีเงินแล้วเพราะทำงานเก็บมาได้แค่นี้ ท่านจึงได้ ออกค่าเทอมให้1เทอม 3840฿ ค่าเทอมแรก เลยได้เรียน เเละ ช่วงเวลา ปวส.ตารางเรียนว่างเยอะมาก เลย เรียนด้วย รับจ๊อบ ทำงานไฟฟ้าซ่อมอุปกรณ์ไฟฟ้า เอาเงินมาเรียน มากินเหล้าบ้างตามวันเรียน อิอิ จนจบมาได้เกรด ปวส.3.09. ความรู้ก็พอฟัดฟอเหวี่ยงได้ จบตอนอายุ 25 ปี ก็ได้ใบแดงรับใช้ชาติ1ปีเต็ม ตอนนี้ปลดประจำการแล้ว ก็มาทำงานที่เคยฝึกงานใน กทม. เป็นงาน ทำ แสง สี เสียง เพราะตัวเลือกไม่มากนัก มีงานไรก็ทำๆ ทำได้8เดือน
#ตอนนี้มีรถ
# บิ๊กไบค์ราคา2แสน1คน ไม่มีหนี้ มีเงินเก็บ8พันกว่าบาทเองน้อยเนาะ มีกินไปวันๆ
เป้าหมายในชีวิต คืองานราชการ สอบ กพ.มา3ครั้ง ตกภาษาอังกฤษ!! ยังไงก็จะสอบให้ได้
#ขอขอบคุณพ่อ-แม่ กำลังใจที่ดีที่สุด
#ขอขอบคุณ วิทยาลัยการอาชีพสอง จังหวัดแพร่
#ขอขอบคุณพี่ต้น ไฟโรจน์แก้วปรพเสริฐ (คนปั้นดินให้เป็นผมวันนี้)
#ขอขอบคุณ ครูอดิศร วงฉายา(ครูแจ็ค) JK